چند پرسش از دلواپسان ارزی

گروه استان‌های خبرگزاری آنا؛ بدون اغراق از سال ۱۹۷۳ میلادی تاکنون یکی از چالش‌های اساسی در متن نظام‌های اقتصادی باز در دنیا مقوله ارز و رژیم‌های ارزی بوده در همین راستا، ثبات ارزی به‌عنوان یکی از کانونی‌ترین اهداف کشورها به‌طور عام و کشورهای با درجه بالای بازبودن تجاری به‌طور خاص قلمداد می‌شود.
تا پیش از تکانه ارزی سال ۱۳۹۹ در سال‌های پس از جنگ تحمیلی چهار تکانه ارزی دیگر در سال‌های ۷۴، ۷۷، ۹۱ و ۹۷ در اقتصاد ایران به وقوع پیوسته این در حالی است که همه دولت‌های مستقر پس از جنگ تحمیلی تاکنون با وجود انتقاد از کاهش ارزش پول ملی در دولت قبل خود حداقل یک‌بار اقتصاد ایران را با تکانه ارزی با دامنه‌های مختلف مواجه کرده‌اند.
تکرارپذیری، قابل پیش‌بینی بودن و آگاهی داشتن سیاست‌گذار در مورد تکانه‌های ارزی مورد اشاره، آنها را به یکی از خطاهای سیستماتیک در اقتصاد ایران تبدیل کرده است. برای اقتصاددانان خسارت‌های سهمگین هر تکانه ارزی بر اساس مبانی نظری عبور نرخ ارز کاملاً قابل درک بوده و برای مردم عادی هم خسارت‌های تکانه‌های ارزی در ابعاد مختلف در همه این سال‌ها محسوس و ملموس است.
پرسش نخست از همه دلواپسان ارزی امروز کشور است. چرا خطای سیستماتیک کاهش ارزش پول ملی در سال‌های پس از جنگ تحمیلی در هیچ دولتی متوقف نشده است؟
پرسش دوم از دولت فعلی این بوده که با رقم زدن بیشترین کاهش ارزش پول ملی در سه دهه گذشته، در سه ماه پایانی سال ۱۳۹۹ و کمتر از ۶ ماه به انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۴۰۰ دلواپس کاهش ارزش پول ملی شده است.؟
چرا با وجود سرکوب گسترده ارزی در سال‌های ۱۳۹۲ تا قبل از انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۹۶ و تحمیل هزینه‌های سنگین به کشور مانند دلار فاجعه‌بار ۴۲۰۰ تومانی از فروردین ۱۳۹۷ تاکنون، حالا در محدوده دلار ۲۵ هزار تومانی و چند ماه مانده به پایان حکمرانی هشت ساله، دلواپس کاهش ارزش پول ملی شده و وعده دلار ۱۵ هزار تومانی می‌دهید؟

عباس علوی‌راد عضو انجمن اقتصاددانان ایران و هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ابرکوه

انتهای پیام/4121/4062/