هشدار به فعالان مذهبی و فرهنگی! / چرا به قرنطینه شدن هر چیزی معترض شدیم به جز نماز جماعت؟
به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، مسجد، از نخستين نهادهای صدر اسلام است که به هنگام هجرت پیامبر اكرم(ص) از مكه به مدينه شكل گرفت. نقش آفرينی مساجد در عرصهها و شئون مختلف جامعه اسلامی، سببساز توسعه فرهنگ و تمدن اسلام بوده است. کارکرد سیاسی- اجتماعی مساجد در عصر پيامبر اسلام(ص) و ائمه معصومین(ع) در کنار ویژگی عبادی و الهی آن، در ادوار گوناگون تاریخ اسلام نیز تداوم داشت.
بنای نخستين مسجد توسط پیامبر(ص) در شهر مدینه، به مثابه مرکزی عمومی برای ترویج اصول آئین نوپای اسلام بود. در زمان خلافت حضرت امیرالمومنین(ع) نیز مسجدکوفه محلی برای تصمیم گیریهای حکومتی و اعلام مواضع آن حضرت در قالب سخنرانی بود. در سالهای بعد نیز مساجد همچنان به عنوان مرکزی برای مبارزه با حکّام جور و ترویج آموزههای اسلامی مطرح بود. در صدر اسلام و دوران پس از آن، خطابهها، پيامها و تصمیمهای عمومی حاکمان از تریبون مساجد اعلام میشد.
آن روز بايد ترس داشته باشيد كه شما پشت بكنيد به اسلام، پشت كنيد به مساجد (صحیفه امام، جلد21:13).
مسجد نهاد تاریخساز در ایران
تاریخ معاصر ایران نیز نشان میدهد که مساجد نقش حساسی در ایجاد هستههای اولیه نهضتهای ضداستبدادی و ضداستعماری، احیای اسلام انقلابی و جهت دهی به جریانات مردمی داشتهاند. تجمعهای اعتراضی مردم در زمان جنبش مشروطه و قیام مردمی در مسجد گوهرشاد بر علیه رضاشاه پهلوی نمونهای از این تأثیرگذاری است.
در جریان مبارزات انقلاب اسلامی نیز مساجد به شبکه ارتباطی و تبلیغاتی انقلابیون تبدیل شدند. امام خمینی (ره) در دوران مبارزه علیه رژیم شاه مسجد را نهادی راهبردی برای جامعه اسلامی معرفی کردند و بارها برخطر جدای انقلاب از مساجد تأكيد فرمودند: «اگر اين مسجد و مركزِ ستاد اسلام قوی باشد، ترس از فانتومها نداشته باشيد. ترس از آمريكا و شوروی و اينها نداشته باشيد. آن روز بايد ترس داشته باشيد كه شما پشت بكنيد به اسلام، پشت كنيد به مساجد» (صحیفه امام، جلد21:13).
در جای دیگری نیز میفرمایند: «اين يك توطئه است كه ميخواهند مسجدها را كم كم خالی كنند. شما بايد هوشيار باشيد كه مسجدهايتان و محرابهايتان و منبرهايتان را حفظ كنيد و بيشتر از سابق. شمايی كه اين معجزه را از مسجد ديديد كه همه قدرت ها را به هم شكست، نه فقط ابرقدرتها، قدرتهای ديگر را هم به هم شكست، نبايد در اسلام سستی كنيد. مسجدها را محكم نگه داريد و پرجمعيت كنيد»(صحیفه امام، ج19:13).
از نظر روانشناسی اجتماعی، حضور مستمر افراد در مسجد و نماز جماعت، پس از مدتی خودبهخود، باعث تقویت احساسات درونی نسبت به یکدیگر میشود و همین امر در درازمدت حس تعاون را در جامعه تقویت میکند.
امام خمینی با تأكيد بر نقش محور مسجد در خنثی كردن نقشههای دشمنان اسلام میفرمايد: « اينها از مسجد ميترسند، من تكليفم را بايد ادا كنم. به شما بگويم شما دانشگاهيها، شما دانشجوها، همه مساجد را برويد پر كنيد. سنگر هست اين جا. سنگرها را بايد پر كرد»(صحیفه امام ج393:12).
رهبر معظم انقلاب حضرت آیتالله خامنهای نیز بارها دربیانات خود بر کارکردهای چندگانه مسجد و ضرورت حفظ رونق آن تأکید فرمودهاند:«ملت ایران باید مساجد را مغتنم بشمارد و پایگاه معرفت و روشن بینی و روشنگری و استقامت ملی به حساب آورند. اگر کسی خیال کند که در مسجد، فقط چند رکعت نماز می خوانند و بیرون می آیند و این چه تأثیری دارد، خطاست. این طور نیست. اولا اگر همان چند رکعت نماز هم با چشم بصیرت نگاه شود، خود نماز که به زبان مشرع مقدس نماز و اذان، خیرالعمل و فلاح است، مایه برکات زیادی میشود. نماز یک ملت را به قیام لله وادار میکند. نماز انسانها را از فساد دور و به خلوص و فداکاری نزدیک میکند».
یکی از مؤثرترین کارکردهای مساجد به وجود آوردن انگیزه دوستی، همبستگی و تعاون بین افراد جامعه است . حضور مستمر افراد در مسجد و صفوف جماعت، پس از مدتی کوتاه از نظر روانشناسی اجتماعی خود به خود، باعث تقویت احساسات درونی نسبت به یکدیگر میشود و همین امر در دراز مدت حس تعاون را در افراد جامعه تقویت میکند.
مساجد در محلهها وظیفه راهبری مردم در امور اجتماعی را به عهده داشتند. همکاریهای اجتماعی در شرایط بحران از دیگر محورهای اجتماعی مساجد است. به ویژه در مواقع حساس و بحرانها و حوادث، فعالیتهای مربوط به این زمینه پررنگتر میشد. در حوادثی چون سیل و زلزله و دوران دفاع مقدس مسجد و مسجدیها از بهترین عناصر فعال در برابر این حوادث بودند و به بهترین شکل کمکرسانی به مردم مصیبتزده و خسارت دیده را انجام میدادند.
ویروس ناخوانده و تعطیلی مساجد
اسفندماه سال گذشته و با آغاز شیوع ویروس کرونا، اغلب اماکن عمومی با کاربریهای گوناگون تعطیل شدند. این تعطیلی در ماههای بعد هم به تناوب ادامه داشت. با اینحال در همین مدت بسیاری از این اماکن به تناوب چندبار بازگشایی و تعطیلی را تجربه کردند؛ سالنهای تئاتر و سینما از جمله این اماکن بودند. از سوی دیگر، برخی اماکن همچون اماکن متبرکه، ادارت و شرکتها، پاساژها و رستورانها و... هم فعالیت خود را همراه با برخی محدودیتها از سر گرفتند.در حال حاضر هم تعطیلی یا بازگشایی اماکن و مشاغلی که با مراجعه مردم و حضور جمعی سروکار دارد با توجه به وضیعت هر منطقه متفاوت است.
رهبر انقلاب: اگر کسی خیال کند که در مسجد، فقط چند رکعت نماز می خوانند و بیرون میآیند و این چه تأثیری دارد، خطاست. این طور نیست.
یکی از این اماکن و محلهای اجتماع مردم، مساجد سراسر کشور هستند. البته آنچه در این 10 ماه رخ داد، نه بستهشدن کامل مساجد که تعطیلی فعالیتهای جمعی و بهویژه نماز جماعت است. به عبارت دیگر بسیاری از مساجد کوچک و بزرگ کشور در این مدت به صورت رسمی بسته نبودند، بلکه فقط نماز جماعت در آنها برگزار نمیشد. این در حالی است که در همین مدت شاهد حضور اقشار مختلف مردم در مساجد به منظور فعالیتهای اجتماعی و کمک مومنانه به آسیب دیدگان از پیامدهای کرونا بودیم.
در دوران شیوع کرونا مساجدی که در نقاط مختلف کشور میزبان فعالان جهادی شدند کم نبودند. به عبارت دیگر، مساجد در ادامه کارکردهای اجتماعی و قوامبخش خود در طول تاریخ اینبار هم از این آزمون سربلند بیرون آمدند. با این حال تعطیلی آیینهای جمعی و در رأس آن نماز جماعت که اصلیترین فعالیت مساجد است، باعث شده تا این نهاد مهم اجتماعی رونق همیشگی را نداشته باشد.
این اتفاق در شرایطی رخ میدهد که در یک سال اخیر بسیاری از فعالیتهای آئینی و مذهبی همچون برگزاری مراسم شبهای قدر، عزاداری ماه محرم و صفر و ایام فاطمیه با رعایت شیوهنامههای بهداشتی در سراسر کشور برگزار شد. اگرچه حضور ارادتمندان اهل بیت (ع) در محافل معنوی امسال به خاطر شرایط کرونایی، با زحمت و محدودیت همراه بود اما این آئینها با همان شور و شکوه و صلابت برگزار شد. بماند که بسیاری از فعالیتهای جمعی و اماکن شلوغ در این مدت بدون رعایت شیوهنامهها به بهانههای مختلف باز بودند و نظارت چندانی هم بر آنها نمیشد.
نماز جماعت با رعایت شیوهنامههای بهداشتی؛ کاری که چندان سخت نیست!
تعطیلی مساجد و نماز جماعت درحالی رخ داده است که اتفاقاً بسیاری از این مساجد ویژگیهای فیزیکی و محیطی لازم برای رعایت فاصله اجتماعی و شیوهنامههای بهداشتی را دارند. ضمناینکه برخلاف بسیاری از اماکن عمومی و معابر شهری، انتظام بخشی به صف نمازگزاران و حاضران در مسجد کار سخت و پیچیدهای نیست.
از طرف دیگر بسیاری از مساجد کشور یا دارای صحنهای بزرگ هستند و یا درمجاورت فضای سبز و مدارس قرار دارند. در نتیجه، امکان برگراری نماز جماعت را در فضای سرباز دارند. اتفاقی که میتوانست در بسیاری از ماههای گرم سال به راحتی رخ دهد.
حتی در روزهای سرد هم بعید است که برگزاری نماز بدون ادعیه و اعمال وارده و نافلهها بیشتر از 15 دقیقه طول بکشد. قاعدتاً این زمان کوتاه برای اغلب نمازگزاران مشکلساز نخواهد شد؛ بسیاری از اهالی مسجد تجربه خواندن نمازهای عید قربان، عید فطر و نماز جمعه در هوای سرد و اماکن بدون سقف را دارند.
دو کلمه حرفحساب با مذهبیها و مسجدیها!
بهنظر میرسد در بسیاری از مناطق کشور امکان برگزاری نماز جماعت در صحن مساجد با رعایت فاصله اجتماعی و حفظ احکام شرعی اتصال نماز فراهم است، اما آنچه کم است عزمی راسخ از سوی سیاستگزاران و غیرت و دغدغه دینی در بین مسجدیهاست.گویا تعطیلی نماز جماعت به یک امر عادی و روتین بدل شده و کمتر کسی دغدغه برقراری دوباره آن را دارد.
نکته جالب اینجاست که بسیاری از مساجد سطح تهران و سایر شهرها درهای خود را به روی نمازگزاران باز کردهاند و افراد امکان خواندن نماز به صورت فردی را دارند، اما آنچه تعطیل است و یا با رونق بسیاری کمتری از گذشته برگزار میشود نماز جماعت است. نماز جماعتی که ستون و کارکرد اصلی مسجد به حساب میآید.
بسیاری از مساجد شرایط فیزیکی لازم برای رعایت فاصله اجتماعی و شیوهنامههای بهداشتی را دارند
هیچ عقل سلیمی نمی پذیرد که بیمحابا و بدونتوجه به اصول بهداشتی و محدودیتهای کرونایی، در مساجد همچون گذشته نماز جماعت برگزار شود، اما این اندازه بیتوجهی و بیخیالی نسبت به این اصل عبادی و اجتماعی نیز در نوع خود جالب است. برآنان که در شرایط عادی هم اعتقاد و اعتنایی به آموزههای دینی دین ندارند توقع حرجی نیست که گفته اند« مرا به خیر تو امید نیست شر مرسان!».
اتفاقاً روی خطاب بیشتر با فعالان فرهنگی و رسانهای با تابلوها و پیشینه مذهبی است. نهادها و افرادی که در اظهارنظرهایشان درباره مسائل خرد و کلان سیاسی و اجتماعی، مجالی برای پرداختن به این موضوع وجود ندارد. شاید در مرام و تفکر این دوستان، رونق مسجد و نماز جماعت آن قدر اهمیت ندارد که بهعنوان یک مطالبه از مدیران سازمان اوقاف و ستاد ملی مبارزه با کرونا پیگیری شود.
شرمنده پیامبر (ص) نشویم!
در آیه 22 سوره مبارکه «فرقان» از زبان رسول اکرم حضرت محمد مصطفی(ص) میخوانیم که در روز قیامت و خطاب به خداوند متعال چنین شکوه میفرمایند که «یا ربّ انّ قومی اتّخذوا هذا القران مهجورا». پروردگارا! همانا قوم من این قرآن را متروک گذاشتند!
با تداوم شرایط فعلی به نظر میرسد خطر مهجورماندن قرآن کریم در کمین اصل دیگر دین یعنی نماز نیز قرار دارد. این خطاب سنگین و تکان دهنده قرآن کریم از زبان پیامبر، باید این روزها همچون طنین ناقوس، دل و ذهن متدینین، اهالی قلم و اندیشه و رسانه و همه ارادتمندان معارف اسلامی و اهل بیت (ع) را بلرزاند. صد زنهار و وای بر ما که اگر بخواهیم با سستی و توجیهات گوناگون، ناخواسته به مهجورشدن و متروکماندن نماز و مسجد کمک کنیم! امید است که زنجیره مطالبی که از این رسانه به منظور احیای دوباره و پرشور نماز جماعت در مساجد کشور رقم میخورد گامی کوچک در این بیدارش مهم باشد.
انتهای پیام/4104/
انتهای پیام/