افروز فروزند: کنارهگیریام از اجرا چندان هم ناخواسته نبود
به گزارش خبرنگار فرهنگی آنا، افروز فروزند در نشست خبری نمایش «بهمن» گفت: «این اثر نمایشی درباره پشت صحنه تئاتر است و مصائب، مشکلات و البته لذتهای تئاتر را نشان میدهد.»
وی اظهار کرد: « نمیتوانم بگویم که این اثر مسائل حوزه تئاتر را بررسی میکند چراکه بیشتر ارائه مصائب و زندگی تئاتریها است که وقتی میخواهند یک نمایش را روی صحنه ببرند با آنها روبهرو میشوند.»
نویسنده و کارگردان نمایش «بهمن» درباره دغدغه خود برای جذب تماشاگر تصریح کرد: «جذب تماشاگر تئاتری که به این حوزه اشراف کامل دارد کار ما سخت میکرد و از سوی دیگر اینکه پروسه برای تماشاگر غیرمتخصص جذاب باشد و بتواند تا پایان آن را دنبال کند از دغدغههایم بود.»
نمایشی درباره مشکلات پشت صحنه تئاتر
وی با بیان اینکه ما تلاشمان را کردهایم که تمام جزئیات و ریزهکاریها در نمایش لحاظ شود، به موضوع سانسور و ممیزی پیش از اجراها به عنوان دغدغه پشت صحنه اشاره کرد و در ادامه افزود: «بیشترین بخش کار ممیزیهایی است که به یک اثر وارد میشود اگرچه خوشبختانه گروه بازبینی نمایش با سعه صدر به این اثر نگاه کردهاند.»
فروزند عنوان کرد: «در نمایش «بهمن» تلاش کردهام برای نشان دادن مشکلات موجود برای اجرا، کفه هیچ کس (چه گروه اجرایی چه سالن نمایش و چه شورای نظارت و ارشیابی) سنگینتر نباشد. من در این اثر نه تنها عملکرد شورا بلکه اشتباهات گروه را نیز نشان میدهم.»
نگار عابدی نیز در این نشست رسانهای بیان کرد: «اینکه هرکس در حیطهای که کار میکند بتواند خلاقیت داشته باشد و ردی از خود برجای گذارد، توانایی زیادی است که هر فردی ندارد. متأسفانه این روزها در تئاتر بهخاطر متفاوت بودن یکسری چیزها را از دست میدهیم و با وجود اینکه باید در ریلی که حرکت میکنیم پیوسته و آرام قدم برداریم تا با چیزهایی که از ما تراوش میکند دست به خلاقیت بزنیم، صبر و تحمل برای مرحله گذار را نداریم.»
وی با یادآوری اینکه ما هنرمندانی داریم که هنر به معنای واقعی در وجودشان جاری است، گفت: «افروز فروزند از جمله چنین افرادی است و من افتخار داشتم که در اجرای عمومی نمایش «روی زمین» که آخرین نمایش وی بود حضور پیدا کنم. همکاریام در نمایش «روی زمین» تاثیر زیادی بر روی من گذاشت و توانست در حضورم بالاخص در نمایشهای واقعگرایانه کمک کننده باشد.»
فروزند نه تنها خوب مینویسد، بلکه به خوبی بازیگر را نیز هدایت میکند
وی افزود: «فروزند نه تنها خوب مینویسد و دیالوگ و جملاتی که میان کاراکترهایش رد و بدل می شود کاملاً ملموس و درست است، بلکه بهخوبی بازیگر را نیز هدایت میکند. وی همیشه از زاویهای به موضوع نگاه میکند که پیش خود می گوییم چقدر ساده و چقدر خاص است. شاید در این نمایش دچار سردرگمی شود اما این سردرگمی به قدری خوب است که او از دنبال کردن اثر لذت میبرد.»
نقشی را بازی میکنم که همیشه دغدغهاش را داشتم
تایماز رضوانی نیز با اعلام اینکه نمایش «بهمن» اولین تجربه بازیگری وی است گفت: «من نقشی را بازی میکنم که همیشه دغدغهاش را داشتم.»
کار با فروزند، تحقق آرزوی 12 ساله
عبدی مدیر تولید و بازیگر این نمایش نیز بیان کرد: «برایم این اثر تحقق یک آرزوی 12 ساله است. اولین کار حرفهای من در سال 1381 بود که با فروزند به عنوان یکی از دستیاران همکاری داشتم. به واسطه تجربه جذابی که در همکاری کسب کرده بودم همواره دوست داشتم دوباره چنین اتفاقی رخ دهد که این امر به دلیل کار نکردن فروزند در طی سالها تاکنون به تعویق افتاد.»
وی که بازیگر نقش هومن در این نمایش است بیان کرد: «یکی از ترسناکترین بخشهایی که این کار دارد ضرب آهنگ نمایش است که به نظر من درآوردن چنین فضایی کار بسیار مشکلی است.»
عبدی درباره کاهش مخاطب تئاتر گفت: به این معتقد نیستم که مخاطب تئاتر کم شده است، چرا که تعداد سالنها زیاد شده است و شاهدیم سالنهای خصوصی در چهار گوشه شهر ثبت شدند بدون اینکه فکری برای پُر کردن آنها صورت گیرد.»
وی در سخنانش یادآور شد: «متاسفانه وقتی یک نمایشی اجرا میشود همه منتظرند تا مطمئن شوند آن نمایش خوب است. چراکه میخواهند پول خرج کنند و وقتی تن اعضای گروه به لرزه افتاد و احساس کردند که دخل و خرجشان به هم نمیخورد تصمیم میگیرند به تماشای نمایش بروند. به این ترتیب شاهدیم که اگر بچههای تئاتر از بازیگر و دستیار گرفته تا دیگر اعضای گروههای نمایشی پشت هم نباشند، باید هر روز در دادگاهها حضور داشته باشند و کلی کارگردان هم در زندان باشد.»
وی اظهار کرد: «با توجه به شرایط موجود در حوزه تبلیغات تمام تلاش خود را میکنیم و اگرچه زورمان به داشتن بیلبورد شهری نمیرسد اما به دنبال جذب مخاطبان هستیم.»
هراس از دست دادن نبض تماشاگر را داشتم
فروزند در پاسخ به سوال خبرنگاران مبنی بر دوری 12 سالهاش از کار تشریح کرد: «12 سال پیش تصمیم به کار کردن نداشتم اما وقتی 3 تا 5 سال اجرای نمایش زمان برد، متوجه شدم فضای موجود در تئاتر فضایی نیست که بخواهم کار کنم. بنابراین کنارهگیری از اجرا چندان هم ناخواسته نبود. با گذشت زمان نیز متوجه شدم که طولانی شدن زمان اجرا کار را برایم سختتر میکند. البته به دلیل اینکه از سال 1382 کار نکرده بودم این هراس را داشتم که نبض تماشاگر در دستم نیست. تمامی این عوامل فعالیتم را به تعویق انداخت. تا اینکه روزی به خود گفتم کار نکردن تا کی ادامه داشته باشد در نهایت مخاطب خواهد گفت خوب شد که 12 سال کار نکرد چون در چنین شرایطی نهایتاً 12 سال دیگر هم کار نخواهم کرد بنابراین ادامه فعالیت بهتر از کار نکردن است.»
وی در پایان نیز تاکید کرد: «اگر تحمل، همراهی و توانایی بازیگران نمایشم نبود آن هم با چنین وسواسی که برای خلق اثر داشتم قطعاً از ادامه کار میبریدم بنابراین اینکه در روز آغازین اجرا اینجا راحت نشستهام ناشی از بخش بزرگی از کار است که بازیگران به دوش میکشند.»
نمایش«بهمن» از 23 آذرماه هر شب ساعت 19 در تالار سایه روی صحنه خواهد رفت.
انتهای پیام/