دانشجویان ارتباط خود با حوزه صنعت را قوی‌تر کنند/ ماجرای 2 هزار تومانی که مسیر شغلی کارآفرین را تغییر داد
گروه استان‌های خبرگزاری آنا ـ حسین بوذری؛ عنوان کارآفرینی برای همه شناخته شده و جذاب است، به‌خصوص برای افرادی که از دوران کودکی و نوجوانی به‌دنبال استقلال و کسب و کار مستقل برای خود بوده‌اند یا کسانی که به‌دنبال شکست شغلی به قول کوچه و بازاری‌ها از صفر شروع کرده‌اند و تکیه‌گاهشان فقط خدا بوده است.
دسته دوم بی‌آنکه تسلیم روزگار شوند، دست بر زانو گرفته‌اند و دوباره برخاسته‌اند و چه‌بسا بسیاری از این کارآفرینان که کارآفرینان زیادی را تحویل جامعه و کشور داده‌اند.
ورود به حرفه کارآفرینی از 21 سالگی
امیررضا ثابت‌پی دانش‌آموخته دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان ازجمله کارآفرینانی است که با تلاش و سرسختی اکنون به جایگاهی رسیده که 3 هزار کارمند و کارگر در مجموعه کاری او کار می‌کنند و به‌اصطلاح نان بازوی خود را می‌خورد.
او چند شکست پی در پی در زندگی را با تدبیر و درایت تبدیل به پل پیروزی در صنعت کرده و این همان اتفاقی است که نام ثابت‌پی را به‌عنوان کارآفرین برتر کشور بر سر زبان‌ها انداخته است.
ثابت‌پی از جمله کارآفرینانی است که در دانشگاه آزاد اسلامی تحصیل کرده و فارغ‌التحصیل شده و اکنون به‌عنوان رئیس فدراسیون صنایع غذایی ایران و مدیرعامل یکی از گروه‌های صنعت غذایی مشغول فعالیت است.
این کارآفرین برتر از 21 سالگی وارد بازار کار شده و ابتدا به‌عنوان صندوق‌دار در یک مغازه مشغول به فعالیت می‌شود؛ اما تهمت دزدی صاحب مغازه به او، ثابت‌پی را در مسیر دیگری قرار می‌دهد.
ثابت‌پی در تشریح این ماجرا می‌گوید: یک روز صاحب مغازه مبلغ 300 هزار تومان را به من داد تا به حسابی در بانک واریز کنم؛ اما متصدی بانک به من اعلام کرد که پول 298 هزار تومان است، یعنی 2 هزار تومان کمتر از مبلغ واقعی.
وی ادامه می‌دهد: من نیز بعد از واریز پول به مغازه برگشتم و صاحب مغازه را در جریان ماوقع قرار دادم، او نیز ابتدا حرفی به من نزد، اما به من گفت که موقع رفتم سری به پدر همسرش بزنم و بعد از مراجعه، پدر همسر صاحب مغازه به من اعلام کرد که تو به درد کسب و کار نمی‌خوری و بهتر است دنبال کار دیگری باشی و من آنجا متوجه شدم که اینها خیال کرده‌اند مبلغ 2 هزار تومان از 300 هزار تومان کسر شده را من برداشته‌ام.
این کارآفرین برتر در صنعت غذایی کشور بیان می‌کند: ابتدا از این واقعه بسیار آزرده‌خاطر و ناراحت بودم؛ اما بعدها این شعر به ذهن من خطور کرد که «خداوند گر زحکمت ببندد دری / ز رحمت گشاید در دیگری» و بعدها اثرات آن را به‌وضوح در زندگی‌ام مشاهده کردم.
خبرنگار خبرگزاری آنا به همین مناسبت با ثابت‌پی درباره حوزه کارآفرینی، اهمیت ارتباط دانشگاه و صنعت گفتگویی ترتیب داده است که مشروح این گفتگو در پی می‌آید:
آنا: ابتدا قدری از خودتان بگویید.
ثابت‌پی: امیررضا ثابت‌پی متولد 28 شهریور 1350 در اصفهان هستم، لیسانس حسابداری‌ام را از دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان) و کارشناسی‌ارشد کارآفرینی را نیز از دانشگاه واحد علوم تحقیقات تهران اخذ کردم.
آنا: چه شد که به کارآفرینی روی آوردید؟
ثابت‌پی: از آنجایی که تحصیلات حسابداری داشتم در مقطعی از زندگی مجبور شدم کار حسابداری انجام دهم و حس کردم که می‌توانم فعالیتم را در این حوزه گسترده‌تر کنم و حتی کارآفرین باشم و به این نتیجه رسیدم که پول درآوردن زیاد دشوار نیست، این بود که دنبال یک ایده گشتم تا کار را از جایی آغاز کنم. در این مسیر دچار شکست‌های پیاپی هم شدم؛ اما بدون ناامیدی به راه خود ادامه دادم و مقابل توطئه‌ها، تهمت‌ها و کارشکنی‌ها ایستادم و در نهایت به کارآفرین نمونه تبدیل شدم.
آنا: ارتباط دانشگاه با صنعت چقدر می‌تواند برای کشور اهمیت داشته باشد؟
ثابت‌پی: ارتباط دانشگاه و صنعت قطعاً حائز اهمیت است. اغلب کارشناسان فارغ‌التحصیل دارای مدرک فاقد تجربه هستند و به مدرک آنان نیز توجه خاصی نمی‌شود. در دانشگاهی که نمره‌دهی حرف اول را می‌زند، نمی‌توان منتظر کارآفرینی و اتفاقات خارق‌العاده بود؛ متأسفانه برخی استادان خیلی پیگیر انتقال دانش به دانشجویان نیستند و دانشجویان نیز به‌دلیل نداشتن تجربه صنعتی موفق نمی‌شوند.
پیشنهاد می‌کنم دانشجویان ارتباط خود را با حوزه صنعت بیشتر و قوی‌تر کنند. دانشجو در حین تحصیل می‌تواند به‌صورت عملی کار کرده و در آینده به کارآفرینی برتر تبدیل شود. با این روش دانشجویان می‌توانند استادان را به چالش بکشند و از آنان بخواهند که به دانشجو پاسخ صحیح دهد، با این روش استادان تحقیقات خود را بیشتر کرده و میزان انتقال دانش‌شان به دانشجو بیشتر خواهد شد.
دانشجو وقتی در چرخه صنعت قرار می‌گیرد، قطعاً این فراگیری سؤالاتی را برایش در زمینه علمی به وجود می‌آورد که می‌تواند استاد را به چالش بکشد.
آنا: نظرتان در مورد طرح اشتغال همزمان با تحصیل دانشجویان در صنعت و تولید (طرح پویش) چیست؟
ثابت‌پی: طرح اشتغال همزمان با تحصیل (طرح پویش) بسیار خوب است. طرحی در قدیم به نام طرح «کاد» داشتیم که دانش‌آموزان دوره دبیرستان در کنار تحصیل کار یاد می‌گرفتند تا در دانشگاه آن حرفه را دنبال کنند. به‌عنوان مثال دانشگاه‌ها باید 50 درصد واحد تحصیلی دانشجویان را در مراکز صنعتی و کارخانه‌ها قرار دهند و این اتفاق خوبی برای دانشجویان خواهد بود.
ارتباط طرح صنعت غذایی با پویش
دانشجویی که رشته مهندسی صنایع غذایی می‌خواند باید 50 واحد آن را در کارخانه حضور داشته باشد، نه اینکه یک دوره کارآموزی 10 تا 12 روزه داشته باشد. دانشجو وقتی در کارخانه باشد با سوالات پیاپی از مدیران رشد خواهد کرد و این می‌تواند به رشد و شکوفایی ذهنی، فکری و علمی وی کمک کند. دانشجو باید بداند ساعت 7 صبح رفتن به خط تولید یعنی چه و ایده‌پردازی به چه دردی می‌خورد.
آنا: فواید طرح شما چیست؟
ثابت‌پی: طرح صنعت غذایی از پویش شکل گرفت که می‌تواند بسیار مفید باشد. یعنی یک نفر در دوران تحصیل با کار آشنا می‌شود و شاید درآمدی نیز کسب کند و از همه مهم‌تر وقتی کارشناس شد، آدم بی‌محتوایی نخواهد بود، آدمی است که محتوای زیادی در حین تولید یاد گرفته، یعنی به‌عنوان یک آدم بی‌تجربه وارد بازار کار نمی‌شود و حدااقل کار این است که اندک تجربه‌ای برای ورود به بازار کار دارد.
آنا: برای توسعه فعالیت صنعت مواد غذایی چقدر به ارتباط با پژوهشگران و محققان دانشگاهی اعتقاد دارید؟
ثابت‌پی: سؤال خوبی پرسیدید. به ارتباط با پژوهشگران و محققان دانشگاهی اعتقاد زیادی دارم، کما اینکه در شرکت‌های صنایع غذایی با دانشجویان مقطع دکتری و استادان و مدرسان ارتباط نزدیکی داریم و در موارد مختلف از آنان بهره می‌گیریم. به‌عنوان مثال پروژه‌ای را از دانشجویان مطالبه و آنان را به چالش دعوت می‌‌کنیم و دانشجویان نیز درباره آن موضوع تحقیق می‌کنند و در نتیجه به نتایج علمی می‌رسند و این ارتباط علم و صنعت کنار هم قوت و شکل می‌گیرد.
باید ارتباط نزدیکی بین صنعتی‌ها و دانشگاهی‌ها برقرار باشد؛ چراکه علم هر روز پیشرفت می‌کند و به تناسب صنعت نیز باید پیشرفت کند و اگر این دو دست در دست هم دهند، اتفاقات خوبی را رقم خواهند زد.
انتهای پیام/4078/4062/
انتهای پیام/