آدرس غلط دولت برای بهبود اوضاع معیشتی با ورود مجدد آمریکا به برجام/ مسئله رفع تحریم‌هاست؛ نه بازگشت واشنگتن به توافق هسته‌ای
به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری آنا، تجربه نشان داده که هر زمان دولت دم از مذاکره زده، فشارهای معیشتی بر مردم افزایش‌یافته است. پیوند زدن امور کشور به مصالحه با قدرت‌هایی که هر چه در توان داشتند به جمهوری اسلامی ضربه وارد کرده‌اند، یک‌بار در جریان توافق هسته‌ای اتفاق افتاد و ایران علیرغم همه پیش‌پرداخت‌هایی که انجام داد و ورود به یک جاده یک‌طرفه، تحت سنگین‌ترین فشارهایی قرار گرفت که به گفته ترامپ، تاکنون بشری بر بشر دیگر تحمیل کرده است. در این خصوص، چند نکته کوتاه بخوانید.
1. تبعات فاجعه‌بار برجام برای اقتصاد کشور، نشان‌دهنده آن است که دستگاه دیپلماسی با وجود ادعا در خصوص شناختن زبان دنیا، توافقی را امضا کرد که بدترین خسارات را به کشور وارد نموده است. دولت مدعی است آمریکای ترامپ باعث‌وبانی تحریم‌های سنگین سه سال گذشته بوده اما بازخوانی ادوار تحریمی حاکی از آن است که دولت اوباما بیشترین نقش را در این میان داشت و حتی در اولین روز اجرای برجام، ده‌ها فرد حقیقی و حقوقی را تحریم کرد!
اصرار ظریف و روحانی برای بازگشت ایران به تعهدات برجامی در حالی است که اساس توافق هسته‌ای به تعبیر اوباما برای «حفظ ساختار تحریم‌ها» بود.
ضمن اینکه دموکرات‌ها اهانت‌هایی نه به‌نظام، بلکه به همه ایرانیان کرده‌اند که نظایر آن را در میان سیاستمداران آمریکایی کمتر می‌توان آدرس داد. از باب مثال، وندی شرمن، مذاکره‌کننده ارشد دموکرات گفته بود: «فریب و نیرنگ قسمتی از DNA ایرانیان است»! حالا پس از چهار سال، رئیس‌جمهور کشورمان می‌گوید با روی کار آمدن دموکرات‌ها با چنین پرونده‌ای، حل مشکل ایران و آمریکا آسان است و می‌توان به‌سادگی به ژانویه 2017 بازگشت؛ برهه‌ای که بنا بود تحریم‌ها پس از اجرای توافق هسته‌ای «بالمره» برداشته شوند اما همچنان ادامه پیدا کرد.
بیشتر بخوانید:
رئیس جمهور: دوران قلدری‌ها به پایان رسیده است/ایران در این سه سال جنگ اقتصادی مقاومت کرد
2. «جان کری»، وزیر امور خارجه وقت آمریکا جمله معروفی در ماه‌های منتهی به توافق داشت که عبارت بود از «عدم توافق، بهتر از توافق بد است.» ظریف اما سخن دیگری می‌گفت و تأکید داشت: «هر توافقی بهتر از عدم توافق است.» آمریکا در حقیقت، پای توافقی را امضا کرد که بهترین آورده را برای کاخ سفید داشت. میلیاردها دلار زیان از طریق گرده زدن اقتصاد به برجام به کشور وارد، چرخ صنعت به طرز بی‌سابقه‌ای متوقف شد، فتنه 88 در ابعادی دیگر در آبان 98 روی داد، کوتوله‌های منطقه بیش از هر زمان دیگری علیه گستاخ‌تر شدند، تبادلات مالی ایران با جهان به دلیل تحریم سوئیفت متوقف و به ذخایر طلا و ارز کشور چوب حراج زده شد.
3. محوری‌ترین شاخصه یک کارگزار، مسئولیت‌پذیری است اما دولت برخلاف مواضع سه سال گذشته، آمریکا را مقصر وضعیت اسفبار کنونی معرفی می‌کند و تأکید دارد که مردم به‌جای انتقاد از دولت، کاخ سفید و واشنگتن دی. سی را لعن کنند. حتی شخص رئیس‌جمهور چهارشنبه هفته گذشته در جلسه هیئت دولت صراحتاً اعلام کرد که «در ایران دو دفاع مقدس داشتیم؛ یکی در برابر صدامیان و دیگری در برابر ترامپیان»! گویی که ترامپ، فردی جدای از نظام سرمایه‌داری آمریکاست و دولت اوبامای مؤدب و دموکرات، نقشی در ریل‌گذاری و تحریم علیه ایران نداشته است. اظهاراتی ازاین‌دست تردیدی باقی نمی‌گذارد که قوه مجریه مایل نیست مسئولیت ضعف‌های فاحش مدیریتی خود را بر عهده گیرد و آن‌ها را در این فرصت باقی‌مانده جبران کند.
4. اصرار ظریف و روحانی برای بازگشت ایران به تعهدات برجامی در حالی است که اساس توافق هسته‌ای به تعبیر اوباما برای «حفظ ساختار تحریم‌ها» بود. وی در مصاحبه‌ای پس از امضای این توافق تصریح کرد که شیرازه تحریم‌ها در حال فروپاشی بود و ما برای نظام‌مند کردن و حفظ ساختار آن، برجام را امضا کردیم. آمریکا بر مبنای توافق هسته‌ای توانست بهمنی از تحریم‌ها را علیه کشورمان فرو بریزد و به این بهانه که ایران با اصرار بر سیاست‌های منطقه‌ای و دفاعی خود، روح برجام را نقض کرده، علی‌الدوام به این راهبرد ادامه داده است. این در حالی است که جریان اصلاحات و قاطبه دولت، امضای برجام را برای رفع تحریم‌ها تلقی می‌کردند.
و بالاخره اینکه اصرار دولت بر آمادگی ایران در خصوص معکوس کردن گام‌های برجامی و تمنا برای بازگشت آمریکا به توافق هسته‌ای، مسئله امروز ما نیست. مسئله، رفع تحریم‌هاست، چه آمریکا به توافق بپیوندد و چه استنکاف کند. ازاین‌رو، نباید با دادن آدرس غلط و تکرار تجربه گزنده گذشته، معیشت مردم بدون در نظر گرفتن منافع ملی، بار دیگر گروگان اغراض سیاسی شود.
انتهای پیام/4106/
انتهای پیام/