شرایط متزلزل فدراسیون جهانی به وزنهبرداری آسیب می‌زند/ در مدیریت کلان ورزش فقط به فکر نتیجه‌گرایی هستیم
حسین توکلی در گفتگو با خبرنگار گروه ورزشی خبرگزاری آنا، درباره شرایط فدراسیون جهانی وزنهبرداری و اتفاقاتی که ممکن است منجر به حذف وزنهبرداری از المپیک 2024 شود، گفت: بعد از برکناری تاماش آیان از فدراسیون جهانی، این فدراسیون دچار تزلزل شده و قدرت و صلابت خود را از دست داده است. در مورد تاماش آیان، مسائلی مطرح است که هنوز صحت آن ثابت نشده، بنابراین ما نمی‌توانیم در مورد آن قضاوت کنیم اما نکته‌ای که می‌تواند وزنهبرداری را تحت‌الشعاع قرار دهد، همین شرایط متزلزل فدراسیون جهانی است.
وضعیت آشفته فدراسیون جهانی وزنهبرداری نگران‌کننده است
وی اظهار کرد: بعد از برکناری تاماش آیان، اورسلا پاپاندرئا نایب‌رییس فدراسیون جهانی که جایگزین تاماش آیان شده بود نیز در یک تصمیم ناگهانی توسط هیئت اجرایی فدراسیون جهانی برکنار شد. اینتارانات تایلندی نایب رئیس اول فدراسیون جهانی نیز که جایگزین پاپاندرئا شده بود پس از ۴۸ ساعت از سمت جدید کناره‌گیری کرد. در نهایت هیئت اجرایی دست به انتخاب سوم زد و سمت ریاست موقت را بر عهده مایکل ایرانی گذاشت. این وضعیت آشفته در فدراسیون جهانی باعث شده که IOC نگران اوضاع شود و در مورد فدراسیون جهانی در آینده تصمیم بگیرد.
هیجان برای ورزش دنیا در المپیک در اولویت است
پیشکسوت وزنهبرداری گفت: اگر در المپیک قبل هم خاطرتان باشد، رشته کشتی و وزنهبرداری به دلیل اینکه مخاطب کمتری داشتند و اسپانسرها در المپیک از آنها حمایت نمی‌کردند، صحبت از حذف‌شان به میان آمده بود. در واقع اقبال عمومی به این دو رشته کاهش پیدا کرده بود و به همین خاطر صحبت از حذف آنها شده بود. این نشان می‌دهد که هیجان برای ورزش دنیا در المپیک در اولویت است. بعد از رایزنی‌های زیاد با توجه به حضور وزنهبرداری در ادوار المپیک، در نهایت این رشته ماندگار شد اما الان با توجه به تزلزلی که در مدیریت کلان فدراسیون جهانی به وجود آمده، در سرنوشت این رشته در المپیک تأثیرگذار خواهد بود.
پشت‌پرده‌های فدراسیون جهانی با شعار المپیک منافات دارد
توکلی افزود: مسائل پشت پرده‌ای که در فدراسیون جهانی به وجود آمده، از جمله تقسیم مدال‌ها و یا موضوع دوپینگ، همگی با شعار المپیک منافات دارد. بنابراین در این فضا IOC هم حتماً نگاه دیگری به وزنهبرداری خواهد داشت. در هر حال امیدوارم آینده وزنهبرداری با این اتفاقات تحت‌الشعاع قرار نگیرد چرا که در این شرایط تنها وزنه‌بردار آسیب می‌بیند.
مشکلات ریشه‌ای در یک فدراسیون به نابودی آن رشته منجر می‌شود
سرمربی اسبق تیم ملی وزنهبرداری در مورد وضعیت این رشته در ایران گفت: به طور حتم اتفاقاتی که در فدراسیون جهانی رقم می‌خورد به صورت سلسله‌مراتب در دیگر فدراسیون‌ها تأثیرگذار خواهد بود. در یک دوره‌ای فدراسیون بلغارستان بهترین وزنه‌برداران را در مسابقات مختلف داشت اما الان شرایط به گونه‌ای شده است که حتی یک وزنه‌بردار هم در مسابقات مختلف ندارد. این نشان می‌دهد که مشکلات وقتی به صورت ریشه‌ای باشد، می‌تواند به نابودی آن رشته منجر شود. قطعاً سالیان سال طول می‌کشد که یک فدراسیون یا وزنه‌بردار قابل قبول ساخته شود.
مشکلات زیربنایی بحث امروز و دیروز فدراسیون نیست
توکلی عنوان کرد: طبیعی است که در این شرایط فدراسیون ایران هم به وضعیت فدراسیون جهانی وزنهبرداری نگاه می‌کند و از آن تأثیر می‌گیرد که اصلاً کار درستی نیست. البته در نباید فراموش کنیم که ویروس کرونا هم عملاً ورزش را در دنیا تحت‌الشعاع قرار داده است و نه‌تنها در فدراسیون وزنهبرداری بلکه سایر فدراسیون‌ها هم با مشکل برگزاری اردو روبه‌رو هستند. با این‌حال اعتقاد دارم که خیلی از مشکلات زیربنایی بحث امروز و دیروز فدراسیون نیست و تنها به همین مقطع زمانی محدود نمی‌شود. متأسفانه مدیریت در کشور ما به صورت مقطعی است و کسانی که ریاست یک مجموعه را برعهده می‌گیرند، آینده‌نگر نیستند. نگاه سلیقه‌ای به مربیان و وزنه‌برداران سبب شده که ما از نظر زیربنایی و پایه با مشکلات زیادی روبه‌رو شویم.
مدیریت کلان ورزش ایراد دارد
وی تأکید کرد: این مسائل به خاطر این است که ما در مدیریت کلان ورزش حرفه‌ای دچار ایراد هستیم. مسائل زیربنایی و آینده‌نگری در اولویت نیست بلکه یک مدیر در مقطعی که سیاست یک مجموعه را برعهده دارد، تنها به فکر نتیجه‌گرایی است. در تمامی این سال‌ها هیچ‌وقت اتفاق نیفتاده که یک فدراسیون قوی و بدون بدهی به فرد دیگری تحویل داده شود. مدیران در زمان ریاست خود نهایت استفاده را می‌برند و تنها به مدال‌آوری در رده بزرگسالان تکیه می‌کنند. من تنها در دوره مدیریت افشارزاده در وزنهبرداری شاهد فعالیت‌های خوب بودم که از همان سال به بعد هر رئیسی روی کار آمد، از همان تیم استفاده کرد و نتیجه گرفت. در رده‌های پایه هم اگر نتیجه‌ای کسب می‌کنیم، به این خاطر است که بار اصلی آن بر دوش هیئت‌ها و مربیان شهرستان‌هاست. با توجه به استعداد بالایی که در ایران داریم عملاً آنها باعث می‌شوند که اساس کار حفظ شود.
فدراسیون برای برگزاری لیگ تمام توان خود را به کار نمی‌گیرد
پیشکسوت وزنهبرداری در مورد برگزاری مسابقات لیگ عنوان کرد: قرار است مسابقات لیگ در یکی دو ماه آینده برگزار شود. تا آنجا که من می‌دانم، حدوداً 10 الی 12 تیم در لیگ حضور دارند. خیلی از وزنه‌برداران ما افراد مرفه جامعه نیستند و در تلاش هستند که با حضور در لیگ به یک درآمدی برسند. اما در این میان فدراسیون هم باید تلاش بیشتری برای پویایی لیگ به کار گیرد. با یک برنامه قوی و یک طرح سخت‌افزاری و مالی، جدیت در کار را عملیاتی کند. این طبیعی است که جامعه وزنهبرداری برای کسب درآمد به هر طریقی لیگ را برگزار می‌کند اما کار عملیاتی و محکم باید از سوی فدراسیون انجام شود. من تلاش فدراسیون را برای مسابقات لیگ معمولاً به صورت جسته و گریخته می‌بینم. به نظرم تمام انرژی و امکانات برای برگزاری یک لیگ پویا به کار گرفته نمی‌شود و شاید این موضوع از آنجا نشأت می‌گیرد که لیگ برای فدراسیون آورده مالی ندارد.
زمانی می‌توانیم مشورت دهیم که از عملیاتی‌شدن آنها مطمئن شویم
توکلی ادامه داد با بیان اینکه اسطوره‌های وزنهبرداری در ایران نادیده گرفته شده‌اند، خاطرنشان کرد: همان‌طور که گفتم وزنهبرداری به خاطر اقبال عمومی و محبوبیتی که در ایران دارد، فعالیت‌های آن به صورت خودجوش پیگیری می‌شود؛ اما اگر این بی‌توجهی‌ها ادامه پیدا کند، قطعاً در آینده‌ای نزدیک همه انگیزه‌ها از بین می‌رود و اشتیاق به وزنهبرداری کاهش پیدا می‌کند. درست است که شرایط در فدراسیون جهانی وزنهبرداری به هم ریخته است اما فدراسیون ایران نباید به وضعیت آن توجهی کند و از تمام ظرفیت‌ها برای ارتقای وزنهبرداری در ایران استفاده کند. بارها شده است که از سوی فدراسیون برای من و سایر پیشکسوتان وزنهبرداری نامه‌ای فرستاده می‌شود مبنی بر اینکه در جلسات شورای مشورتی فدراسیون حضور پیدا کنیم اما ما زمانی می‌توانیم این کار را انجام دهیم که از اعتماد و عملیاتی شدن صحبت‌هایمان مطمئن باشیم. اگر قرار باشد من نظر خودم را بدهم اما در نهایت هیچ تأثیری نداشته باشد، چه سودی خواهد داشت؟
نگاه به حوزه ورزش جنبه سرگرمی پیدا کرده است
وی یادآور شد: وقتی پیشکسوت از بدنه فدراسیون جداست و به مربی اجازه کار نمی‌دهند یا اینکه به راحتی کنار گذاشته می‌شود، قطعاً دیگر انگیزه‌ای برای حضور باقی نمی‌ماند. من فکر می‌کنم در مدیریت کلان ورزش دچار یک چرخه فرسایشی شده‌ایم و نگاه به حوزه ورزش در ایران به سمت سرگرمی و تفریح رفته است. این در حالی است که حوزه ورزش می‌تواند در همه جوانب از جمله فرهنگ و سلامت جامعه و اقتدار در میادین بین‌المللی، حرف برای گفتن داشته باشد. یک کشور باید چه مقدار پول هزینه کند تا پرچم کشورش در میادین به اهتزاز درآید. بزرگان وزنهبرداری همچون سلیمی و رضازاده سال‌ها زحمت کشیدند تا برای ایران افتخارآفرینی کنند اما هم‌اکنون در بیرون از گود هستند. این مسائل باعث بی‌انگیزگی می‌شود. متأسفانه در ورزش همه به دنبال شوآف هستند و برای حفظ پیشکسوتان و اسطوره‌ها کاری نمی‌کنند.
انتهای پیام/4057/
انتهای پیام/