فناوری بهترین راه مقابله با کرونا نیست/ لزوم اتخاذ رویکردهای بلندمدت
به گزارش خبرنگار حوزه علم، فناوری و دانش‌بنیان گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، شیوع ویروس همه‌گیر کرونا موجب شد بحرانی بین‌المللی شکل بگیرد و درنتیجه بسیاری از مشاغل و کسب‌وکارها با مشکلات جدی روبرو شده و صنایع نیز متوقف شدند. اما در این بین تنها یک مورد استثنا وجود داشت که آن هم «فناوری» است.
درحالی‌که اقدامات ساده‌ای مانند اعمال قرنطینه، فاصله‌گذاری اجتماعی، شستن دست‌ها و پوشیدن ماسک هنوز هم مؤثرترین موارد بوده‌اند، جامعه مدرن ما می‌خواست پاسخ جدیدی به این ویروس بدهد. بنابراین، این بیماری همه‌گیر برای استفاده گسترده‌تر از فناوری به یک شتاب‌دهنده تبدیل شد. برای مثال جلسات آنلاین، خرید اینترنتی و تحویل کالا در محل رواج بیشتری پیدا کرد، طوری که برخی برای اولین بار آنها را امتحان کردند.
اما ازآنجاکه این راه‌حل‌ها نیازهای فوری ما را برطرف می‌کردند، ازاین‌رو آنها همیشه آماده کار نبودند. پس سؤالی که مطرح می‌شود این است که در ادامه شرایط چگونه رقم می‌خورد و ما چگونه باید آماده شویم؟
تغییر عادت‌ها
با اعمال قرنطینه و ماندن افراد در خانه، درخواست‌ها برای پشتیبانی و کمک به طرز چشمگیری افزایش یافت. به گفته راج کونرو، مدیرعامل و بنیان‌گذار «Kore.ai»، این شرکت با افزایش 30 الی 40 درصد تماس‌ها مواجه شده که بار آن بر عهده مأمورانی است که مجبور شده‌اند دورکاری کنند.
مراکز تماس پشتیبانی که پلی بین مردم و کسب‌وکارها هستند، ازجمله کارهایی است که دچار اختلال شدند. به دلیل اینکه فضاهای شلوغ موجب گسترش کرونا می‌شود، ادارات ناگزیر شدند با تعداد نیروی کمتری کار کنند. همچنین بودجه‌های عملیاتی کمتر نیز شرکت‌ها را مجبور به کاهش کارمندان خود کرد. بااین‌حال، بخش تماس مشتریان روند صعودی به خود گرفت و نیازمند اپراتورهای بیشتری بود. برای حل این مشکل، شرکت‌ها به هوش مصنوعی روی آوردند.
دستیارهای مجازی پاسخ‌دهی به تماس‌ها را به عهده گرفته و جایگزین اپراتورها شدند. اگرچه به‌اندازه همتایان انسانی خود هوشمند نیستند، اما آنها می‌توانند بخش قابل‌توجهی از تماس‌ها را انجام داده و اپراتورها را برای کارهای چالش‌برانگیزتر آزاد کنند.
این حتی برای اپراتورها نیز خوب بود؛ چراکه آنها یکی از پراسترس‌ترین شغل‌ها با میزان خستگی بالا را دارند. ولی به لطف فناوری دیگر لازم نیست با مشتریان عصبانی روبرو شده و درنتیجه فشار و استرس کمتری را تحمل می‌کنند.
اما استفاده از روبات‌ها نیز به‌ویژه در بیمارستان‌ها، هتل‌ها و رستوران‌ها افزایش قابل‌توجهی پیدا کرد. بسیاری از دولت‌ها برای رعایت فاصله‌گذاری اجتماعی، تماس کمتر کارمندان و کادر درمان با مردم و پیشبرد بهتر امور روبات‌های مختلفی را در مراکز مهم مستقر کردند.
همچنین از فناوری برای مقابله مستقیم با ویروس و یافتن واکسن استفاده شده است. اپلیکیشن «ردیابی تماس» توسعه داده شد، و از هوش مصنوعی و فناوری 5G در تحقیقات پزشکی برای درمان کرونا استفاده شد.
مشکلاتی که در کمین‌اند
اگرچه فناوری نیازهای فوری ما را تا حدی حل کرده است، اما ما مجبور به سازش بودیم. به‌عنوان‌مثال، اگر بیماری همه‌گیر کرونا پیش نمی‌آمد، اپلیکیشن‌های ردیابی تماس به دلیل نقض شدید حریم خصوصی به موبایل‌های مردم راه پیدا نمی‌کرد. تنها چند ماه قبل از شیوع کرونا، نیویورک‌تایمز در گزارشی نشان داد که چگونه ردیابی مکان افراد می‌تواند هویت آنها را آشکار کند.
مثال دیگر استفاده از برنامه‌های تماس تصویری مانند «زوم» است. این فناوری قبلاً با این مقیاس بزرگ جهانی آزمایش نشده بود و در ادامه با مشکلاتی ازجمله هک شدن روبرو شد. بااین‌حال، این شرکت برای افزایش امنیت و حفظ حریم خصوصی برای کلیه کاربران اقداماتی را انجام داد.
اما شاید مهم‌ترین عاملی که نادیده گرفته شد، افرادی باشند که فناوری جایگزین آنها می‌شود. در شرایطی که بیکاری به بیشترین حد خود رسیده و مشکلات روحی و روانی ناشی از قرنطینه طولانی در حال افزایش است، از دست دادن شغل باعث می‌شود شرایط بدتر شود.
اتخاذ رویکردی مسئولانه
برخی از مشاغل، به‌ویژه مواردی که زندگی افراد را در معرض خطر قرار داده و یا سلامت روان آنها را به خطر می‌اندازد، بهتر است جایگزین شوند. ما نمی‌توانیم از شرکت‌ها انتظار داشته باشیم که از فناوری استفاده نکنند، زیرا در غیر این صورت ممکن است یک رقیب پیشرفته‌تر آنها را از بین ببرد.
بااین‌حال، باید توجه داشته باشیم که برگ برنده یک شرکت فناوری آن نیست بلکه کارمندان آن است، زیرا سود حاصل از دقایق و ساعت‌های ذخیره‌شده در مقایسه با یک کارگر پربازده می‌تواند بسیار کم باشد. ساعات کار بیشتر لزوماً منجر به نتایج بهتری نمی‌شود. در مقابل، تحقیقات نشان داده است که کارکنان با ساعات کار کمتر، مؤثرتر و مفیدتر عمل می‌کنند. برای مثال مایکروسافت یک هفته کاری چهار روزه را امتحان کرد و نتایج مدیران این شرکت را متقاعد ساخت تا با همین شیوه ادامه دهند. درنتیجه نه‌تنها کارمندان شادتر شدند، بلکه بازدهی 40 درصد افزایش یافت.
اکنون بازیِ کیفیت‌ها است و نه کمیت‌ها. در حال حاضر، ما آموخته‌ایم که اتخاذ رویکرد «حرکت سریع و به جان خریدن اشتباهات» باعث می‌شود مشکلات بیشتری نسبت به پیشبرد اهداف ایجاد شود. شرکت‌ها باید برای دوره بلندمدت فکر کنند و نه‌تنها به تجارت بلکه به کارگران خود نیز اهمیت دهند.
البته نمی‌توانیم نقش فناوری را انکار کنیم، و برخی از مشاغل به‌طور کامل تحت تأثیر آن قرار خواهند گرفت. اما شرکت‌ها باید بیشتر روی تقویت مهارت کارکنان خود متمرکز شوند. این امر در بعضی مواقع به آنها كمک می‌کند تا استعدادهای نهفته در نیروی كار خود را پیدا كنند.
انتهای پیام/4112/پ
انتهای پیام/