آستانه تحمل مدیران در بحث‌های چالشی پایین آمده/ بازخوردهای «گفتگوی اجتماعی» در «رادیو گفتوگو» غافلگیرم کرد
به گزارش خبرنگار حوزه رادیو و تلویزیون گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، برنامه «گفتگوی اجتماعی» یکی از برنامه‌های پرمخاطب رادیو گفتوگو است. این برنامه در سایه گفتگوهای چالشی با کارشناسان و اساتید مرتبط، به مسائل و معضلات اجتماعی روز پرداخته و زوایای گوناگون این مسائل را تبیین می‌کند.
حسین شریفی مجری‌کارشناس این برنامه، متولد 22 مرداد 1362 است. فعالیت در رادیو را به عنوان نویسنده، گزارشگر و گوینده از سال 1380 و در دوران دانشجویی در مرکز اراک آغاز کرده است. از سال 1385 وارد رادیو ورزش شده و از خردادماه سال 1398 کار خود را در رادیو گفتوگو آغاز کرده است. وی در همین مدت در شبکه‌های تلویزیونی مختلفی همچون شبکه خبر، شبکه مستند، شبکه ورزش و شبکه سه نیز به عنوان نویسنده و گوینده نیز حضور داشته و تجربه سردبیری در شبکه پنج سیما را نیز در کارنامه خود دارد.
در ادامه، گفت و‌گوی این گوینده رادیو با خبرنگار خبرگزاری آنا را از نظر می‌گذرانید.
حسین شریفی درباره شاخص‌ترین برنامه‌هایی که در دوران حضور خود در رادیو ورزش اجرا کرده چنین گفت: مخاطبان رادیو ورزش معمولاً من را با دو برنامه می شناسند. «رودررو» که از سال 1388 آغاز شد و شامل گفتگوهای بسیار صریح با مدیران ارشد ورزش کشور بود. برنامه بعدی هم «پرونده» بود که از سال 1394 تا پایان سال 1396 با اجرا و سردبیری من پخش شد.
وی اظهار کرد:از نگاه من، برنامه رادیویی شاخص برنامه‌ای است که مردم آن را به خاطر بسپارند. «رودررو» این ویژگی را داشت، چرا که سعی می‌کردیم بدون تعارف و لکنت از اتفاقات ورزشی کشور بگوییم و در جای خود واقعاً اثرگذار بود.
بازگشت یک برنامه موفق به آنتن و خطا افتادن به ورطه تکرار
شریفی افزود: در «پرونده» نیز هر هفته یک سوژه مشخص در حوزه‌های مختلف ورزش را پیگیری می‌کردیم. مهم‌ترین موضوع موردنظر ما هم آسیب‌شناسی بحث فساد در ورزش بود. یک برنامه چالشی بود که درباره اتفاقات ورزش کشور به صورت شفاف صحبت می‌کرد.از جایی دیگر احساس کردم دچار خستگی شده‌ایم؛ بنابراین تصمیم گرفتیم یک تنفس و توقف 6ماهه به برنامه بدهیم ودر این فرصت یک سوژه‌یابی مجدد داشته باشیم و بعد کار را ادامه دهیم. سوژه‌ها تدوین شد، اما با توجه به تغییراتی که در سطح مدیریت شبکه رخ داد، دیگر این اجازه را پیدا نکردیم تا برنامه را به آنتن برگردانیم.البته اعتقاد دارم که اگر برنامه‌ای موفق باشد و به هر دلیلی از آنتن برود، در بازگشت به وادی تکرار می‌افتد و باید دنبال یک طرح نو بود.
این مجری برنامه‌های رادیویی عنوان کرد: شاید متفاوت‌ترین و شاخص‌ترین تجربه من در رادیو گفتگو با نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری در سال 1396 بود که برای من تجربه منحصربه‌فرد و ارزشمندی محسوب می‌شد.
جدایی از رادیو ورزش و فضای جدید در رادیو گفتوگو
وی افزود: وقتی به رادیو گفتگو آمدم، «ورزش بدون ویرایش» را روی آنتن بردیم و به مسائلی که شاید خیلی از رسانه‌ها به آن نپرداختند ورود کردیم. با توجه به اینکه رادیو گفت وگو رسانه تخصصی ورزش نیست، نمی‌توان از یک تک‌برنامه مثل «ورزش بدون ویرایش» توقع اثرگذاری گسترده داشته باشیم، اما فکر می‌کنم در حد بضاعت خودمان موفق عمل کردیم؛ جا دارد از کمک‌های آقای دکتر کوچک‌زاده مدیر محترم رادیو گفتوگو و آقای دکتر معافی مدنی مدیر محترم گروه تاریخ و فرهنگ رادیو نیز تشکرکنم.
برخلاف تصور، رادیو و پادکست رسانه نسل فردا هستند
شریفی درباره جدایی خود از رادیو ورزش پس از 14 سال فعالیت نیز گفت:راستش زمان رسمی این جدایی به خرداد سال 98 باز می‌گردد، اما به شکل غیررسمی از چند ماه قبل از آن رخ داد. به هرحال تغییر مدیریت در رادیو ورزش و سیاست‌گذاری‌های تازه‌ای که رخ داد دلیل این تصمیم من بود. البته همکاران و مدیران شبکه ورزش همچنان از دوستان خوب من در رسانه هستند و این شبکه رادیویی را خانه خودم می‌دانم.
وی عنوان کرد: در یک فضای کاملاً آرام تصمیم گرفتم در جایی کار کنم که به علائق و تخصص من نزدیک‌تر باشد و به همین خاطر به رادیو گفتگو آمدم. هرچند آقای میرحسینی مدیر رادیو ورزش خیلی به من لطف داشته و خواست که من همچنان کنار دوستان باشم، اما ترجیح دادم کارم را در فضای جدیدی دنبال کنم.
رادیو گفتوگو دنبال مخاطب خاص است/«گفتگوی اجتماعی»با هدف اصلاح جامعه
این مجری رادیو اظهارک رد: رادیو گفتوگو یکی از تجربه‌های موفق درفضای رسانه‌ای کشور است. این شبکه بر مبنای ضرورت و نیاز به گفتگو کار خود را آغاز کرد. از این منظر، دنبال جذب مخاطب عام نبود. مخاطب خاص آن هم بیشتر در قشر نخبه جامعه تعریف شده‌است؛ قشری که بتواند در مسائل مختلف جامعه اثرگذار باشد. رادیو گفتوگو در پی آن است تا هم دیدگاه‌های تصمیم‌گیران و تصمیم‌سازان را منعکس کند و هم اگر جایی خطا یا فرصت از دست رفته‌ای رخ داد آن را گوشزد کند.
شریفی تصریح کرد: این رویکرد در دوره مدیریت آقای کوچک‌زاده هم ادامه پیدا کرده است.مخاطبان نخبه، ظرفیت بزرگ رادیو گفتوگو هستند. از سوی دیگر، خط‌قرمزها و خودسانسوری‌هایی که گریبانگیر خیلی از رسانه‌ها است، اینجا کمتر وجود دارد. البته حمایت مدیران از برنامه‌ها و این که پشت نیروی خود را خالی نمی‌کنند هم خیلی مهم است.
رادیو گفتوگو یکی از تجربه‌های موفق در فضای رسانه‌ای کشور است
وی افزود: در رادیو گفتوگو تجربه بسیار موفق و متفاوت را در برنامه‌ای به اسم «گفتگوی اجتماعی» دارم. برنامه‌ای که شنبه تا چهارشنبه از ساعت 30/13 به مدت 60دقیقه به صورت شنیداری و دیداری(در فضای مجازی) تقدیم شنوندگان و بینندگان می‌شود.
مجری‌کارشناس برنامه رادیویی«گفتگوی اجتماعی» با تأکید بر این بحث‌های مطرح شده در این برنامه، مفید و اثرگذار بوده‌اند گفت: یک خبرنگار یا فعال رسانه‌ای اگر بتواند باری از دوش حتی یک نفر بردارد به یک آرامش و بهجت درونی می‌رسد.«گفتگوی اجتماعی» با تهیه‌کنندگی فرهاد دهنوی و تلاش همکاران ارجمندم این رسالت را برعهده گرفته است. واقعاً می‌توانم بگویم درحوزه‌های اجتماعی یکی از برنامه‌های پیشتاز در رسانه‌های مختلف دیداری و شنیداری همین برنامه رادیویی است.
اجرا در رادیو؛ وضعیتی سهل و ممتنع
وی درباره سختی‌های گفتگوی چالشی در رادیو نیز گفت: اجرا در رادیو و تلویزیون، مقوله‌ای سهل و ممتنع است؛یعنی علاقه‌مندان فکر می‌کنند کار آسانی است، در حالی‌که وقتی به شکل حرفه‌ای وارد آن می‌شوی می‌بینی که کار دشوار و پیچیده‌ای است.
شریفی افزود: من در تمام این سال‌ها در رادیو برنامه‌های گفتگومحور(هاردتاک) اجرا کرده‌ام و در تلویزیون هم تجربه اجرای برنامه گفتگومحور ورزشی داشته‌ام. وقتی شما می‌خواهید یک گفتگوی رسانه‌ای موفق داشته باشید، باید هم صراحت لهجه داشته باشید، هم به لکنت نیفتید و هم در مورد شخص یا موضوعی که قرار است صحبت کنید، اشراف اطلاعاتی کافی داشته باشید، آن هم به گونه‌ای که در تله نیفتید.اگر بخواهم ساده بگویم؛ باید به‌اندازه‌ای مسلط باشید که به اصطلاح در بحث‌ها کلاه سرتان نرود!
آستانه پایین تحمل؛ آفت گفتگو با مدیران
این مجری رادیو درباره واکنش مدیران نسبت به مباحث چالشی نیز گفت: آستانه تحمل مدیران ما به‌شدت پایین آمده. با همه انتقادهایی که به نسل قدیم مدیران در کشور داریم، باید بگویم آستانه تحمل مدیران قدیمی ما نسبت به مدیران جدید خیلی بیشتر است.
برنامه رادیویی شاخص برنامه‌ای است که مردم آن را به خاطر بسپارند
وی افزود: خاطرم هست سال 1388 یا 89 بود که یک گفتگوی یک‌ساعته صریح و انتقادی با آقای داورزنی رئیس وقت فدراسیون والیبال داشتم. البته ایشان بعدها نسبت به من خیلی محبت داشتند. هفته بعد، یکی دیگر از مدیران ارشد ورزش کشور مهمان ما بود. در اواخر برنامه پرسشی را مطرح کردم؛ این مدیر ورزشی خیلی برافروخته شد، بلند شد پشت میکروفن ایستاد و گفت: من برنامه هفته گذشته شما با آقای داورزنی را شنیدم، اما فکر نمی‌کردم که گفتگوی من سخت‌تر از برنامه ایشان بشود. آقای شریفی، آدم بسیار گستاخی هستی! و قهر کرد و بدون خداحافظی از استودیو رفت.
رادیو،رسانه نسل فردا
شریفی درباره علاقه به اجرای تلویزیونی یا ادامه فعالیت در رادیو نیز گفت: واقعیتش این است که من به دلایل زیادی اجرا در رادیو را ترجیح می‌دهم. مهم‌ترین دلیل،علاقه شخصی من به رسانه رادیو است و اینکه فکر می‌کنم رسانه‌های شنیداری ویژه و خاص هستند. برخلاف تصور، رادیو و پادکست رسانه نسل فردا هستند.
وی اظهارکرد: در یک مقطع، ما به‌‌واسطه رشد تلویزیون شبکه‌های ماهواره‌ای و کابلی و بعدها اینترنت با افول رادیو مواجه شدیم. این وضعیت هم در ایران و هم در دنیا رخ داد؛ اما سپهر رسانه‌ای جهانی به ما می‌گوید که رسانه شنیداری، رسانه فرداست. البته برنامه‌های تلویزیونی را هم بیشتر در کسوت سردبیر دوست دارم و همچنان هم در حال تجربه آن هستم.
با همه انتقادهایی که به نسل قدیم مدیران در کشور داریم، باید بگویم آستانه تحمل مدیران قدیمی مانسبت به مدیران جدید خیلی بیشتر است
شریفی گفت: اخیراً در برنامه گفتگوی اجتماعی، بحث کنکور را مطرح کردیم که فکر می‌کنم سایر رسانه‌ها جرئت پرداختن به آن در این سطح و با این جسارت را نداشتند. سعی کردیم بی‌طرف باقی بمانیم و فقط نظرهای مخالف و موافق را شنیدیم. بازخوردی که که بچه‌های پشت کنکوری در قالب نظرسنجی داشتند، برای خود من خیلی عجیب و دلنشین بود. اینکه می‌گویم رادیو رسانه فرداست از این بابت است. من خودم توقع این بازخوردها را نداشتم، اما شاهد یک تجربه خوب از ارتباط نسل جدید با رادیو بودم و امیدوارم که بتوانیم این روند را همچنان ادامه دهیم.
انتهای پیام/4104/
انتهای پیام/