حیات مجدد جریان اصیل اسلامی در زمان امام باقر(ع)

گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، حجت‌الاسلام صادق اکبری اقدم به مناسبت ایام شهادت امام محمد باقر(ع) طی یادداشتی نوشت: یاد امام باقر(ع) یعنی یاد سربرآوردن حیات دوباره جریان اصیل اسلامی در مقابله با تحریف‌ها و مسخ‌هایی که انجام گرفته بود(مقام معظم رهبری ۴ آذر ۱۳۸۸)
یاد امام باقر(ع) یعنی توجه به سخنان و سیره و سبک زندگی‌ ایشان و جاری کردن شیوه و روش آن حضرت در مدیریت و کار جهادی، فعالیت تشکیلاتی، شبکه‌سازی، سازماندهی، تبیین علمی، جریان‌سازی، گفتمان‌سازی و روشنگری در مقابل انگاره‌سازی، جعل و تحریف مکتب اسلام توسط زمامداران جور، نفوذی‌ها و منافق‌صفتان و به تعبیری یاد امام باقر(ع) یعنی اینکه به ایشان در زندگی امروز تأسی کنیم.
این روشنگری وقتی سخت‌تر بود که به تعبیر رهبر انقلاب افراد عالم‌نما، فقیه‌نما، مقدس‌نما و زاهدنما در خدمت خلفا بودند و هر آنچه آن‌ها مایل بودند که مردم اعتقاد پیدا کنند این‌ها به نام دین، آن را به خورد مردم می‌دادند. اختناق حاکم بر آن زمان و عکس‌العمل‌های حساب شده دشمنان نسبت به امام باقر(ع) و تحمل‌ناپذیری دستگاه خلافتی همچون هاشم بن عبدالملک و انگاره‌سازی و تصویرسازی انحرافی عالم‌نماها و مقدس‌نماها از دین، کار را برای جریان اصیل اسلامی سخت کرده بود.
یکایک ائمه(علیهم السلام) الگوهای ارزشمندی برای متعالی زیستن عالم بشریت هستند. با نگاهی به زندگی امام باقر(ع) در فرمایشات مقام معظم رهبری(دامت برکاته) می‌توان به نکاتی اشاره کرد که از آن جمله عبارتند از:
* دوران زندگی امام پنجم امام باقر(ع) به طور کامل ادامه منطقی دوران زندگی امام سجاد(ع) است.
* دعوت شیعی در زمان امامت حضرت امام باقر(ع) در بسیاری از اقطار کشورهای اسلامی ریشه دوانیده و قشر وسیعی را به خود متوجه ساخته بود. این نوع دعوت بعد از حادثه کربلا و حوادث بعد از آن به سختی انجام شده و به تعبیری ممکن نبود.
* مبارزه آن حضرت با تحریف در معارف اسلامی و احکام اسلامی از همیشه پیش از زمان آن حضرت، مشروح‌تر، مبسوط‌تر و گسترده‌تر انجام شد.
* یکی از راه‌های انگاره‌سازی انحرافی و تحریف‌ها این بود که بعضی از فقها، علما، محدثین، قرّا و چهره‌های موجه را می‌فریفتند و در کنار خود نگاه می‌داشتند. به آن‌ها پول می‌دادند یا آن‌ها را می ترساندند، بعضی را با طمع، بعضی را با ترس وادار می‌کردند همان چیزی را که مورد علاقه آن‌هاست در بین مردم ترویج کنند.
* زمامداران جور زمان امام باقر(ع) با جریان‌سازی یک فکری را، یک مبنایی را همین طوری مطرح می‌کردند به‌نام اسلام و به‌صورت فرهنگ رایج در می‌آوردند تا ذهنیت مردم شکل می‌گرفت و نهادینه شده و برساخت ذهنی عمومی رخ می‌داد.
* ائمه(ع) اولین کاری که بر سرپاکردن حکومت اسلامیِ درست و نظام علوی در دستور کار داشتند عبارت بود از تغییر ذهنیت مردم و فرهنگ به اصطلاح اسلامیِ ضد اسلامیِ رسوخ کرده در ذهن مردم و این همان مبارزه فرهنگی است.
* مبارزه فرهنگی فقط نشستن و از احکام اسلام چیزهایی را بیان کردن بدون یک جهت‌گیری، بدون سمت‌گیری انقلابی و مبارزه نیست، این مبارزه نیست. بلکه مبارزه فرهنگی این است که سعی کنند ذهنیت مردم را و فرهنگ حاکم بر ذهن مردم را عوض کنند تا راه را برای حکومت الهی هموار کنند و راه را بر حکومت طاغوتی و شیطانی ببندند و امام باقر(ع) این نوع مبارزه فرهنگی را شروع کردند.
* معارف را، تغییر فرهنگی و مبارزه فرهنگی را نباید بی‌حساب و بدون برنامه انجام داد بلکه باید به کاشت بذر معارف و حفظ و حراست آن و تبلیغ و تعلیم و گفتمان‌سازی آن و کار تشکیلاتی و تشکیل قرارگاه مرکزی و جبهه فرهنگی و همچنین مقابله با القائات دشمن و برساخت ذهنی متأثر از انگاره‌سازی دشمن توجه جدی کرد.
با عنایت و توجه به زندگی گوهربار حضرت امام باقر(ع) می‌توان نتیجه گرفت که در حال حاضر باید توجه جدی به تبیین دقیق و صحیح علمی نسبت به حقایق هستی، معارف دینی، نگاه تشکیلاتی، فعالیت جهادی و تشکیل قرارگاه مرکزی سازماندهی و مبارزه فرهنگی و مقابله با تحریف‌ها، انحراف‌ها و نفاق‌های عالم‌نماها، انقلابی‌نماها و مقدس‌نماها و روشنگری نسبت به آن‌ها داشت.
* حجت‌الاسلام صادق اکبری‌اقدم، مسئول نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه علامه طباطبایی
انتهای پیام/۴۱۱۸/