وقتی تهران شهری برای همه نیست/ تعرض به کودکان کار در میدان شوش+فیلم
به گزارش خبرنگار حوزه شهری گروه اجتماعی خبرگزاری آنا، یکی از مهمترین مسئلههای اجتماعی در جامعه شهرنشینی، حضور کودکان کار و فعالیت آنان در خیابانها و چهارراهها و آسیبهایی است که متوجه آنان بوده و جزء دغدغههای فعالان حوزه اجتماعی به شمار میرود.
مشاهده فعالیت روزانه کودکان کار در ایامی که شیوع کرونا به شدت گسترش یافته نگرانی جدی دیگری است که متولیان این حوزه باید برای رفع آن همت گماشته و ضمن پیگیری موضوع و ورود به حل این مسئله، نگرانی کارشناسان حوزه اجتماعی را برطرف نمایند.
البته موضوع دیگری که باید به آن توجه بیشتری شود نوع برخورد و رفتار با کودکان کار است تا جنبههای شخصیتی آنان مورد لطمه قرار نگیرد و با دیده احترام به این کودکان نگریسته شود؛ اتفاقی که متأسفانه این روزها کمتر از سوی مأموران شهرداری صورت میگیرد و در برخی موارد حتی کار به تنبیه بدنی و یا توهین کلامی به کودکان کار کشیده میشود.
چند روز گذشته انتشار گزارشی از یک اتفاق تأسفبرانگیز در حوالی میدان شوش که از سوی یک مددکار اجتماعی در فضای مجازی صورت گرفته بود که در آن تعدادی کودک کار برای خلاصی از تیزی گرمای تهران به حوضچههای میدان شوش پناه برده بودند اما با پیدا شدن سروکله یک مأمور شهرداری و فحاشی به آنان به سرعت پا به فرار گذاشتند.
این مددکار اجتماعی در تشریح دقیقتر جزئیات این ماجرا به خبرگزاری آنا گفت: «حدود ساعت 20 روز شنبه این هفته از محدوده میدان شوش عبور میکردم که حضور کودکانی که بهنظر کودک کار میآمدند، نظرم را جلب کرد که خسته از یک روز فعالیت لباس از تن درآورده و در حوض میدان آبتنی میکردند. در میان این کودکان یکی دو تای آنها اصطلاحاً کشیک میدادند تا با پیدا شدن سر و کله نگهبان شهرداری آن محدوده به دوستانشان اطلاع دهد تا اینکه لحظه خطر رسید. نگهبان آن محدوده که به او آقا [...] (اسم فرد مورد نظر در خبرگزاری آنا محفوظ است) میگفتند با موتورسیکلت از راه رسید و در آن شلوغی محدوده میدان با بهکاربردن الفاظ رکیک به تعقیب کودکان پرداخت. این کودکان از ترس گرفتار شدن در زیر چک و لگدهای این نگهبان فرار را بر قرار ترجیح داده و حتی تعدادی از آنها بدون لباس و کفش و دمپایی پا به فرار گذاشتند. گویا متواری شدن کودکان از این محدوده برای این نگهبان کافی نبود و با موتورسیکلت به تعقیب آنها پرداخت و از آنجا که سرعت موتورسیکلت این نگهبان موتورسوار فحاش از کودکان بیشتر بود تعدادی از آنها مورد عنایت این مأمور شهرداری هم قرار گرفتند.
من که در این بازه زمانی منتظر ماشین بودم از این اتفاق فیلم و عکس گرفتم و زمانیکه این مأمور شهرداری متوجه حضور من و فعالیت من شد بهسمت من آمد و شروع به توهین و بیاحترامی و بهکاربردن الفاظ رکیک شد و حتی از اراذل و اوباشی که در آن محدوده بودند نیز خواست تا گوشی موبایل من را بدزدند.
اتفاقاً در همین گیر و دار پیمانکار نگهبانان آن محدوده (اکبر آقا) هم آنجا حضور داشت و من سعی کردم تا شکایت پیش قاضی برده و موضوع را با او در میان بگذارم او نیز به حمایت از نیروی زیردست خود پرداخت و گفت که نگهبان حق دارد چون برخی از این حوضها برق داشته و به افراد آسیب میزند.
من نیز که در حال توضیح این مسئله برای او بودم که درست است کار بچهها اشتباه است ولی برخورد توهینآمیز و ضرب و شتم روش مناسبی برای جلوگیری از حضور بچهها و کودکان کار در این فضاها نیست و باید روشهای دیگری برای آن انجام شود که سر و کله نگهبان فحاش پیدا شد و باز هم شروع به بیاحترامی کرد و موضوع قابل توجه اینکه این پیمانکار هیچ حمایتی از من بهعنوان یک خانم در برابر این فرد نکرد.
با توجه به اینکه خودم هم دستی بر قلم داشته و تجربه فعالیت در خبری در حوزه اجتماعی را دارم بلافاصله پس از این اتفاق با تنها مسئول پاسخگوی شهرداری منطقه 12 تهران یعنی آقای سعید شاهمیر صحبت کرده و موضوع را درمیان گذاشتم.
جالب اینکه تنها پاسخ از جانب ایشان نیز یک عذرخواهی خشک و خالی و وعده برخورد با این فرد خاطی بود.
من که مدتی است بهعنوان فعال حوزه آسیبهای اجتماعی سمنی را در ارتباط با کودکان کار راهاندازی کرده و زیاد در آن محدوده رفت و آمد دارم از خانمهای کارتنخواب آن محدوده شنیدم که این نگهبان در محدوده پارک شوش هم فعالیت میکند و در نیمهشبها که این پارک در قرق مصرفکنندهها، خردهفروشهای مواد مخدر و معتادان متجاهر میافتد درمیان آنها پرسه میزند و با آنها به گپ و گفت میپردازد زمانی هم که آنها مشغول سرگرمی و قمارشان هستند با آنها یکی شده و به تفریح میپردازد. موضوع قابل توجه دیگر در ارتباط با این فرد این بود که برخی از زنان کارتنخواب میگفتند که حدود 3 ماه گذشته همین (آقا) نگهبان میدان شوش که در پارک شوش هم گویا وظیفه نگهبانی دارد به برخی از زنان کارتنخواب درخواست دوستی و برقراری رابطه نیز داده که از ترس اینکه مبادا موضوع رسانهای شود او را به محدوده دیگری برده و پس از سه ماه مجدداً به محدوده سابق فعالیتش بازگرداندند.»
* شهرداری چرا ورود نمیکند؟
با توجه به اصل موضوع گزارش که توسط راوی و شاهد این ماجرا روایت شد ذکر چند نکته در عملکرد شهرداری در این خصوص حائز اهمیت است که چرا شهرداری منطقه 12 تهران بر فعالیت پیمانکارانش در حوزه نگهبانی و حفاظت از پارکها و اماکن عمومی نظارت کافی ندارد و با وجود آگاهی از موارد بهکارگیری افراد فاقد صلاحیت و بعضاً فاسد با پیمانکار و فرد خاطی برخورد لازم را انجام نمیدهد؟ مگر نه اینکه افرادیکه در هر قالبی از جمله پیمانکاری به ارائه خدمت به مردم میپردازند از نگاه عامه نیروی شهرداری به حساب میآیند؟
درحالیکه این منطقه در یکی از مناطق فقیرنشین شهر تهران واقع شده و بهدلیل پایین بودن سطح اجتماعی و اقتصادی بیشترین میزان سکونت کودکان کار در آن قرار دارد چرا شهرداری فکری به حال فضاهای فرهنگی و تفریحی نمیکند و بهعنوان نمونه در پارک شوش که یک مرکز بهزیستی و یک مکان اسکان شبانه (شهرداری) مخصوص زنان بیسرپناه واقع شده و شبها جزو قلمرو معتادان و فروشندگان مواد مخدر قرار میگیرد اقدامی نمیکند؟
چرا شهرداری نظارت کافی بر سمنهای فراوانی که با در اختیار گذاشتن فضا از شهرداری و با مجوز آنها در حال فعالیت هستند نظارتی نداشته و از آنها بهمنظور اتخاذ تدابیری در راستای ساماندهی کودکان کار و آموزش آنها در مباحث مختلف (از جمله پرهیز از آبتنی کردن در حوض میدانها) مطالبهگری نمیکند؟
مگر آقای حناچی، شهردار تهران که از زمان تصدی این جایگاه خطیر شعار «تهران، شهری برای همه» را سر نداده است؟ پس چرا فعالیتهایش در حوزه آسیبهای اجتماعی توجهی ندارد و تنها اقدام فرهنگساز خود را به دوچرخهسواری در روزهای سهشنبه آن در جمع مدیران و معاونان و در میان لایههای محافظتی نیروهایش کرده است که با بستن خیابان راه شهردار بهشت را برای رسیدن به مقصد باز میکنند.
تحقق شعار «تهران شهری برای همه» یعنی توجه به مسائل اقشار آسیبپذیر، کمدرآمد و محرومی که به نان شبشان محتاج هستند و قطعا افرادیکه برای گذران زندگیشان کودکانشان را وادار به کار میکنند و آنها را از حق طبیعیشان یعنی بازی، تفریح و تحصیل محروم میکنند هم سهمی از این شعار دارند.
خبرگزاری آنا آماده دریافت پاسخی قانعکننده از سوی شهرداری منطقه 12 و یا شهرداری تهران برای تنویر افکار عمومی از این اقداماتی است که بهنظر هیچ توجهی به مسئولیت اجتماعی مدیریت شهری ندارد.
انتهای پیام/4105/پ
انتهای پیام/