آغاز مسیر کارگردانی پسر حاتمی‌کیا در سینمای ایران/ آیا «یوسف» نیز همچون ابراهیم به دل آتش می‌زند؟!
گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، سید مرتضی حسینی ـ شورای صدور پروانه ساخت در آخرین جلسه خود با ساخت هشت فیلمنامه، سه مجوز کارگردانی اول و یک مجوز تهیه‌کنندگی موافقت کرد.
در بین سه مجوزی که برای کارگردانی اول صادر شده است. نام «یوسف حاتمی‌کیا»، پسر ابراهیم حاتمی‌کیا، کارگردان شناخته‌شده سینمای ایران نیز به چشم می‌خورد.
ورود از پشت‌صحنه «چ»
یوسف حاتمی‌کیای 29ساله، سومین فرزند ابراهیم حاتمی‌کیا است. او دارای مدرک کارشناسی سینما با گرایش تدوین از دانشکده سینما و تئاتر است.
وی پیش از این که به صورت جدی وارد فضای کارگردانی شود، در سال 1393 و در جریان ساخت فیلم سینمایی«چ» به کارگردانی پدرش، دستیار دوم او بود. وی همچنین مستند پشت‌صحنه این فیلم را نیز کارگردانی کرد؛ مستندی که ساخت و تدوین آن بیش از دو ماه طول کشید و در شبکه نمایش خانگی توزیع شد.
از چشم جنگ تا ملاقات شیشه‌ای
حاتمی‌کیای پسر تاکنون کارگردانی چند فیلم مستند و کوتاه را نیز به عهده داشته است. شاید مهمترین اثر او فیلم کوتاه «بازگشت» بود که در پاییز سال 1395 و در گروه هنر و تجربه اکران شد. این فیلم در چند جشنواره خارجی از جمله در بوسنی، سی و نهمین جشنواره گرنوبل فرانسه و چین نیز اکران شد.
در خلاصه داستان «بازگشت» آمده است: مسیحی معتقدی در شب اعدامش از مسئولان زندان درخواست می‌کند، برای انجام مراسم مذهبی پدر روحانی به ملاقاتش بیاید، اما زندان طلبه‌ای جوان را راهی سلول او می‌کند. درگیری کلامی آغازگر این ملاقات است.
تقریباً همزمان با اکران این فیلم کوتاه، مستند «چشم جنگ» به تهیه‌کنندگی ابراهیم حاتمی‌کیا و کارگردانی مشترک یوسف حاتمی‌کیا و مهدی برجیان نیز به نمایش در آمد. محور این مستند زندگی، کارنامه و شیوه کار سعید صادقی عکاس جنگ و دروان دفاع مقدس بود.
در خلاصه داستان «چشم جنگ» که همان سال در جشنواره سینماحقیقت رونمایی شد نیز آمده است: «عکاسی پس از گذشت سال‌ها از جنگ، تصمیم می‌گیرد، به دنبال آدم‌های درون عکس‌هایش بگردد»
فیلم کوتاه «ملاقات شیشه‌ای» هم عنوان اثر دیگر یوسف حاتمی‌کیا در مقام کارگردان است که نویسندگی و تهیه‌کنندگی آن را حاتمی‌کیای پدر به عهده داشت. این فیلم با سرمایه‌گذاری مؤسسه هنری رسانه‌ای اوج ساخته شد.
داستان «ملاقات شیشه‌ای» درباره رویارویی دو سرباز ایرانی و عراقی در عملیات بیت‌المقدس و تصمیمی است که سرباز ایرانی باید برای سرباز عراقی که اسیر اوست بگیرد. تصمیمی که انسان‌دوستانه بوده و رنگ و بویی مذهبی دارد. این فیلم که علیرضا کمالی‌نژاد، حسین پوریده، زینب قادری و سلیمه رنگزن بازیگران آن بودند، به تعبیر کارگردانش قابلیت تبدیل‌شدن به یک فیلم بلند را نیز داشت.
زیر سایه استاد
یوسف حاتمی‌کیا که از حیث چهره نیز به سال‌های جوانی و آغاز فعالیت حرفه‌ای پدرش شبیه است، تأثیرگرفتن از پدر را انکار نکرده و در یکی از گفتگوهایش می‌گوید:«وقتی بحث تکنیک مطرح باشد، هر فیلمسازی از لحاظ تکنیک به یک یا چند کارگردان وابسته و علاقه مند است. من در تمام عمرم نمونه‌ای حی و حاضر در کنارم بوده و در کنار پدر زیست کرده‌ام. ابراهیم حاتمی‌کیا برای من استاد زندگی و فیلمسازی و از همه مهم‌تر پدر بوده است. پدرها استاد فرزندانشان هستند و مگر می‌شود تأثیر شخصی مثل ابراهیم حاتمی‌کیا را در زندگی و سینمای خودم رد کنم».
بااین‌حال او به وجود تفاوت‌هایی میان آثار خود و پدرش نیز قائل است و می‌گوید: «البته در مورد موضوع و مضمون، تفاوت‌هایی وجود دارد که اگر آن نباشد جای تعجب دارد زیرا پدر برای یک نسل است و من برای نسلی دیگر و همین باعث به وجود آمدن تفاوت‌هایی در نوع مضامین انتخابی در آثارمان می‌شود».
او همچنین در گفتگویی دیگر که در 23 سالگی و پس از تولید مستند پشت صحنه «چ» انجام داده است در این‌باره می‌گوید:« اصولاً اگر کار خوب شود می‌گویند پدرش حاتمی‌کیا است و کار خاصی نکرده؛ بد شود هم می‌گویند از پسر حاتمی‌کیا عجیب است. واقعیت این است که یا باید با این مسئله درگیر شد یا گذر کرد. من همیشه همایون شجریان را مثال می‌زنم با این که بارها خودش را ثابت کرده هنوز هم می‌گویند پسر شجریان».
یوسف حاتمی‌کیا با تأکید بر این‌که او روایت مستقلی را از زاویه نگاه نسل خودش به دغدغه‌های پدرش دارد افزود: «نسل من هم می‌تواند دغدغه جنگ داشته باشد، اما اگر بخواهم از همان دغدغه‌ها حرف بزنم باید با زبان خودم صحبت کنم».
ابراهیم همواره در آتش و اینک یوسف...
به این‌ترتیب و با صدور مجوز کارگردانی فیلم بلند برای یوسف حاتمی‌کیا باید منتظر ماند و دید که پسر ابراهیم تا چه‌اندازه می‌تواند جایگاه خود در سینمای ایران را اثبات کند. جایگاهی که خواسته یا ناخواسته و همان‌گونه که خود اشاره کرده زیر سایه کارنامه پدرش ارزیابی خواهد شد.
در سال‌های اخیر، علی ملاقلی‌پور، پولاد کیمیایی، راما قویدل، سام قریبیان، میلاد صدرعاملی، پگاه آهنگرانی و اینک یوسف حاتمی‌کیا چهره‌هایی هستند که پیشه پدرانشان یعنی کارگردانی سینما را دنبال کرده‌اند.
جالب اینجاست که در فهرست کارگردانان پدر، نام‌های مختلف از ژانرهای گوناگون سینمایی و دیدگاه‌های مختلف فکری دیده می‌شود. با این حال پسران اگرچه از تکنیک و درون‌مایه آثار پدران بهره گرفته‌اند؛ اما در دایره کاری آنها محدود نشده و خود نیز مؤلفه‌های جدید را به این منظومه کاری افزوده‌اند.
حال باید منتظر ماند و دید که آیا یوسف حاتمی‌کیا نیز همچون پدرش ابراهیم دل به آتش سینمای ایران زده و تجربه‌های سخت، پرهزینه و جریان‌ساز را انتخاب خواهد کرد یا مسیر دیگری را در پیش می‌گیرد. هرچند آثار تولیدی او در زمینه سینمای مستند و فیلم کوتاه نشان می‌دهد که حاتمی‌کیای پسر نیز از حیث تکنیک و محتوا قرابت فراوانی با حاتمی‌کیای پدر خواهد داشت.
انتهای پیام/4104/پ
انتهای پیام/