مرور کارنامه کاری «داریوش ارجمند» به بهانه تولد 76 سالگی/ نقش‌هایی ارجمند که با چشمانی نافذ و بازی استادانه ماندگار شدند
به گزارش خبرنگار سینمایی گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، در بهمن‌ماه سال 1365 و در جریان پنجمین دوره جشنواره فیلم فجر، وقتی علاقه‌مندان سینما برای اولین بار پای فیلم «ناخدا خورشید» ساخته ناصر تقوایی نشستند، بازیگری ناشناخته را در قامت نقش اول این فیلم دیدند.
داریوش ارجمند در 42 سالگی ایفاگر نقش «خورشید» ناخدای خسته و زخم‌خورده این فیلم بود که با یک دست، اما پرتوان و مغرور در پی کسب روزی برای خانواده‌اش بود.
ارجمند بااستفاده از توانمندی ذاتی، تجربیات تئاتری و البته با تکیه بر شخصیت‌پردازی درست تقوایی و صداپیشگی بی‌نظیر منوچهر اسماعیلی، ناخدا خورشید را به نقشی ماندگار در سینمای ایران تبدیل کرد.
او در این اثر که اولین تجربه سینمایی او بود، توانست سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد را از جشنواره پنجم فیلم فجر از آن خود کرده و جایگاهش را به‌عنوان بازیگری توانمند اثبات کند.
داریوش ارجمند در پنجم مرداد سال 1323 در مشهد به دنیا آمد. پدرش تیمسار ارتش بود و اصلیتی بیرجندی داشت و مادرش نیز از خانواده‌های سرشناس ساکن مشهد بود. پس از پایان دوره متوسطه، تحصیلات خود را در رشته تاریخ در دانشگاه فردوسی مشهد به پایان برد. او در این سال‌ها از دانشجویان دکتر علی شریعتی در این دانشگاه بود.
در همان زمان در کنار برادر بزرگ‌تر خود انوشیروان ارجمند به صورت حرفه‌ای در تئاتر مشهد فعالیت داشت و برای اجرا به شهرهای مختلف می‌رفت. سینمای آزاد مشهد را در اواخر دهه چهل در این شهر تأسیس کرد و در کنار آن چند فیلم کوتاه نیز ساخت.
اوایل دهه پنجاه برای ادامه تحصیل به پاریس رفت و توانست مدرک کارشناسی ارشد تئاتر و سینما را از دانشگاه سوربن فرانسه دریافت کند.
بازی در فیلم‌هایی همچون «کشتی آنجلیکا»، «سفر عشق» و «جستجوگر» در سال‌های بعد دستاورد چندانی برایش نداشت اما حضور در فیلم پرده آخر اثر تحسین‌شده واروژ کریم مسیحی در نقش کامران میرزا، بار دیگر نام او در محافل سینمایی مطرح کرد.
اما شهرت اصلی او برای عموم مردم در سال 1375 و با ایفای نقش مالک اشتر در سریال امام علی (ع) به کارگردانی داود میرباقری رقم خورد. ارجمند در این نقش، بانگاه‌های نافذ، خشمی فروخورده و فیزیک و هیبت خاص چهره خود، تصویری ماندگار از سردار باوفای حضرت امیرالمومنین (ع) ارائه داد. این جا نیز صدای خش‌دار اما دلچسب و نافذ منوچهر اسماعیلی به خوبی روی چهره او نشست تا مالک اشتر را برای همیشه در اذهان بینندگان جاودانه سازد.
در سال 1373 و در بحبوحه تولید سریال امام علی(ع)، در فیلم سینمایی آدم برفی که کارگردانی آن را نیز میرباقری به عهده داشت نقشی کاملاً متفاوت را بازی کرد. «اسی دربه در» گوشه‌‌هایی دیگر از توانایی‌های بازیگری ارجمند را عیان کرد. گنده لاتی بامعرفت که انگار از کوچه‌پس‌کوچه‌های جنوب شهر تهران به قلب استانبول پرت شده بود.
او در سال 1376 در سریال «به سوی افتخار» به کارگردانی سیروس مقدم نیز نقش متفاوت دیگری را ارائه کرده و این بار در قالب یک مربی کارکشته و اخلاق‌گرای فوتبال فرورفت.
«اعتراض» مسعود کیمیایی و «سگ‌کشی» به کارگردانی بهرام بیضایی نیز از دیگر آثاری است که داریوش ارجمند در آنها بازی کرده است. ارجمند به خاطر بازی در «سگ‌کشی» توانست سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مرد را از آن خود کند.
او در همین سال‌ها و در اواخر دهه هفتاد در «مسافر ری» دیگر ساخته داود میرباقری نیز بازی کرد و این‌بار ایفاگر نقش اصلی سریال یعنی حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) بود.
ارجمند در سال‌های دهه هشتاد کم‌کارتر شد، اما حضورش در سه‌گانه ستایش و ایفای نقش «حشمت فردوس» بار دیگر نام او را بر سر زبان‌ها انداخت. او با اجرای برنامه گفتگومحور «طلوع ماه» از سال 1382 تا 1389 اجرای تلویزیونی را نیز به کارنامه کاری خود افزود.
دایوش ارجمند سه برادر و دو خواهر دارد، فرزند دوم خانواده و برادر کوچکتر مرحوم انوشیروان ارجمند از بازیگران فقید سینما و تلویزیون است، داریوش ارجمند عموی برزو ارجمند و بهار ارجمند است، پسرش امیریل ارجمند و عروسش یاسمینا باهر نیز از بازیگران شناخته شده هستند.
انتهای پیام/4104/
انتهای پیام/