خارجی‌هایی که روانه شبکه بی‌سروصدای سیما می‌شوند/ چاره‌ای برای جایگزینی با سریال‌های کم مخاطب شبکه‌های اصلی

به گزارش خبرنگار حوزه رادیو و تلویزیون گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، سریال‌های نمایشی به عنوان جدی‌ترین آیتم از کنداکتور پخش شبکه‌های سیما، برخلاف سال‌های نه‌چندان دور این روزها بر مدار قصه‌های ایرانی می‌چرخد. قصه و داستان‌هایی  که بالتبع جذابیت خاص خودش را دارد و در عین حال به ظاهر مخاطب ایرانی با آن ارتباط بیشتری می‌گیرد.

جدول پخش شبانه شبکه‌های حالِ سیما نیز به روال قبل، جا را برای سریال‌های ایرانی بازتر کرده و البته در این بین هر از گاهی نیز مجموعه‌هایی باکیفیت و با روایت درام و ملودرام‌های خانوادگی مخاطبان دوچندانی را هم جذب کرده‌اند. شاید بر همین اساس است که مدیران شبکه‌ها مجبورند برای عقب نماندن از قافله با جایگزینی سریال‌های خارجی ریسک نکنند!

گرچه هر از گاهی نیز شاهد پخش مینی سریال‌های بی‌کیفیت خارجی در شبکه‌های اصلی هستیم که فقط برای پر کردن آنتن و فاصله میان پخش دو سریال ایرانی است! این انتخاب‌ها نیز صرفا برای خالی نماندن از عریضه است تا جایی که گویا بدون مخاطب‌سنجی دست به دوبله و  پخش آن می‌زنند درحالی که نکته مثبتی برای دیده شدن ندارند.

شبکه چهار سیما بنابر رسالتش رویکرد خاصی دارد و اینگونه نیز جوانب فرهنگی و شاید علمی آن بیشتر به چشم می‌آید، اما طی این چند ماه‌ اخیر از این فرصت استفاده کرده و دست روی سریال‌های خارجی مورداقبال گذاشته است. سریال‌هایی که در صورت اطلاع مخاطب از پخشش آن‌هم در چنین شبکه مغفول‎شده‎ای، اتفاقا می‌تواند بیننده را پای تماشای آن بنشاند.

«بینوایان» تام شانکلند این شب‌ها برای اولین بار روی آنتن این شبکه دیده می‌شود و کمی قبلتر از آن نیز مخاطبان تماشای مینی‌سریال «لئوناردو» را تجربه کردند. «تحت نظر»، «ابری بالای کوه»، «در برابر آینده»، «رابینسن کروزو» و غیره دیگر سریال‌هایی بوده‌اند که اخیرا در دستور پخش شبکه چهار قرار گرفته‌اند.

اینها مجموعه‌هایی شناخته شده و دارای ساختاری حرفه‌ای هستند که در صورت اطلاع‌رسانی، قدرت جذب بالای مخاطب تلویزیون را دارند. «بینوایان»ی که هم‌اکنون درحال پخش از سیمای داخلی است، محصول سال 2018 محسوب می‌شود که اتفاقا در زمان پخش اولیه خود با اقبال روبرو شده بود. درحال حاضر نیز بنابر شواهد توانسته مورد استقبال بیننده‌های داخلی قرار گیرد.

شاید اگر هرکدام از این سریال و مینی‌سریال‌ها در کنداکتور شبکه‌های اصلی قرار می‌گرفتند، هم می‎توانستند بیشتر دیده شوند و هم امتیازی برای هرکدام از این شبکه‌ها باشد چرا که به طور قطع در قیاس با عمده تولیدات داخلی گیرایی بیشتری دارند و جذب مخاطب بیشتری خواهند داشت.

نکته جالب اینکه سبک و سیاق پخش این شبکه نیز با دیگر شبکه‌ها متفاوت است تا جایی که بیننده هیچگونه تبلیغ یا آیتم بازرگانی را در حین تماشای هر قسمت از سریال نمی‌بیند و سریال خارجی را بی‌وقفه به مدت حدود یک ساعت تماشا می‌کند!

بنابراین روند انتخاب، دوبله وپخش سریال‌های خارجی با رعایت برخی شروط و البته گزینش دسته اول از تولیدات سینمای جهان که به ذائقه مخاطب ایرانی همسو باشد، ایده بی‌راهی برای سیما نخواهد بود. لااقل می‌توانند از روند در پیش گرفته شبکه چهار پیروی کنند و یا اینکه به‌طور کلی بسته سریال‌های خارجی را به این شبکه بدهد اما چهره جدیدی از تبلیغات و اطلاع‌رسانی را برای این بخش از کنداکتور در نظر گیرند تا چه بسا چنین شبکه‌ای بتواند کمی از سوت و کوری همیشگی خارج شود.

انتهای پیام /4143/