صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

سلامت

پژوهش

علم +

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

ورزش

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
۱۴:۰۹ - ۱۷ تير ۱۳۹۹

پروتز زانو چیست؟ نحوه ساخت و نگهداری پروتز بالا و پایین زانو

اندام‌های مصنوعی ، که به پروتز نیز معروف هستند ، به عنوان وسیله‌هایی تعریف می‌شوند که برای جایگزینی قسمت یا عضو از دست رفته بدن استفاده می‌شوند.
کد خبر : 500255

به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا، قطع عضو اندام تحتانی یک عمل جراحی است که برای از بین بردن اندام آسیب دیده به دلیل تروما ، بیماری یا نقص مادرزادی انجام می‌شود. فیزیوتراپیست شما با متخصص پروتز همکاری خواهد کرد تا بهترین پروتز را برای وضعیت زندگی و اهداف فعالیت شما تجویز کند. نوع زانوی مصنوعی مورد استفاده در پروتز بالا یا پایین زانو به میزان فعالیت بیمار ، وزن بیمار، قدرت و توانایی بیمار در کنترل زانو ، طول اندام باقیمانده ، بودجه و ترجیح بیمار بستگی دارد.


چه چیزی برای شما مناسب است؟


اندام‌های مصنوعی ، که به پروتز نیز معروف هستند ، به عنوان وسیله‌هایی تعریف می‌شوند که برای جایگزینی قسمت یا عضو از دست رفته بدن استفاده می‌شوند. آن‌ها بخش مهمی از روند توان‌بخشی پس از قطع عضو هستند و به بازگرداندن تحرک به بیماران کمک می‌کنند و منجر به نتایج بهتر در عملکرد بیمار و عوارض کمتری می‌شوند. مطالعات نشان داده‌اند که افرادی که قطع عضو شده‌اند و پس از قطع عضو از پروتز استفاده می‌کنند، کمتر در حوادث آینده نیاز به بستری شدن دارند و هزینه‌های کلی مراقبت‌های بهداشتی آن‌ها کاهش می‌یابد.


انواع پروتزهای زانو و انتخاب شما


سبک و نوع پروتز مناسب برای بیمار ، تصمیمی است که شامل بیمار ، پروتز ، پزشک و سایر متخصصین مراقبت‌های بهداشتی می‌شود که بخشی از تیم توان بخشی فرد هستند. مواردی که باید در نظر گرفته شود شامل شکل و وضعیت اندام باقیمانده بیمار ، تاریخچه پزشکی و گذشته بیمار ، هرگونه شرایطی که ممکن است بر توانایی بیمار در استفاده از پروتز تأثیر بگذارد ، و توانایی‌های عملکردی بیمار ، که معمولاً به عنوان "سطح عملکردی" شناخته می‌شود، می‌باشد.


ارزیابی سطح عملکردی اندازه‌گیری از توانایی یا پتانسیل بیمار است ، نه توانایی عملکرد دستگاه خاص. هنگام تعیین سطح عملکردی بیمار ، مواردی که باید در نظر گرفته شود شامل سن بیمار ، شغل ، سطح فعالیت قبل از قطع عضو ، شرایط فعلی زندگی و سایر معیارهای شناسایی شده از طریق ارزیابی توسط پزشک ، پروتز و سایر اعضای توان‌بخشی است. تیم سطح عملکردی فعلی از K0 متغیر است که افراد قطع عضوی را که توانایی راه رفتن در هنگام پوشیدن پروتز را ندارند ، توصیف می‌کند و k4 افراد قطع عضوی را توصیف می‌کند که پس از استفاده از پروتز زانو به راحتی می‌توانند راه بروند.( برگرفته از سایت کلینیک پا https://orthosis-prosthesis.com)


 


پروتز پای جزئی


پروتز پای جزئی در هنگام قطع عضو قسمتی از پا ، آن قسمت آناتومیک را جایگزین می‌کند. این اعضا می‌تواند از چند انگشت پا تا قسمت اعظمی از پا متغیر باشد. برای ترمیم صحیح عملکرد قسمت از دست رفته پا ، پروتز باید بازوی اهرمی مناسبی را در اختیار شما قرار دهد تا بیمار بتواند الگوی راه رفتن مناسب را حفظ کرده و از افتادن و آسیب‌های احتمالی جلوگیری کند. این امر معمولاً با ساختن یک ماده جامد ، که به عنوان پرکننده انگشت پا نیز شناخته می‌شود ، انجام می‌شود ، که هر بخش قطع شده پا را به همراه تکیه گاه قوسی سفت و جایگزین عملکرد بازوی اهرم قسمت طبیعی آناتومیک پا جایگزین می‌کند.


 


پروتز ترانس تیبیال یا زیر زانو


پروتز ترانس-تیبیال (پروتز زیر زانو) عملکرد پا ، مچ پا و بخش پایینی ساق پا را تا زانو جایگزین می‌کند. پروتز زیر زانو باید مشکل مفصل مچ پا از دست رفته را برطرف کرده و عملکرد خود را از طریق طراحی و ساخت پروتز جایگزین کند. پروتزهای زیر زانو معمولاً شامل سوکت پروتز ساخته شده سفارشی ، یک پیستون ، و یک مچ پا و یا خود پا است. پاها و مچ‌های پا مصنوعی بسته به نیاز بالینی فرد قطع عضو شده، ویژگی‌های مختلفی را ارائه می‌دهند. انواع قوزک‌های پروتز شامل طرح‌های تک محور و چند محوره است. نمونه‌هایی از پاهای پروتز شامل یک طراحی بسیار اساسی است که شامل یک مچ پا و پاشنه کوسن محکم (پا SACH) ، پاشنه قابل انعطاف است که اجازه می‌دهد تا هنگام اعمال فشار ، انعطاف پذیر پا شود ، پاهای دارای انرژی که در هنگام راه رفتن و انرژی خود را ذخیره می‌کنند، که از ریزپردازنده‌ها برای کنترل حرکت کف پا هنگام راه رفتن استفاده می‌کند.


 


پروتز ترانس فمورال یا بالای زانو



پروتز ترانس فمورال یا بالای زانو عملكرد آناتومیك پا، مچ پا ، قسمت پایین پا، زانو و قسمت بالای بالا را تا باسن ساپورت می‌کند. پروتزهای بالای زانو باید تمام مواردی را که پروتزهای مفاصل به آن می‌پردازند ، برطرف کند و همچنین باید عملکرد آناتومیک زانو را نیز جایگزین کند. پروتزهای خارج از استخوان ران معمولاً از یک سوکت پروتز ساخته شده سفارشی ، یک جزء پروتز زانو ، یک پیلون و یک جزء قوزک پا تشکیل یافته‌اند. زانوهای مصنوعی بر اساس نیازهای بالینی و توانایی‌های عملکردی بیمار ، از چندین مکانیسم مختلف برای جایگزینی آناتومیک زانو استفاده می‌کنند. نمونه‌هایی از زانوهای مصنوعی شامل طرح‌های تک محوره ، طرح‌های چند پایه یا چند محوری ، زانوهایی که برای کنترل حرکت از اصطکاک استفاده می‌کنند ، زانوهایی که برای کنترل حرکت از سیلندرهای هیدرولیک یا پنوماتیک استفاده می‌کنند و زانوهایی که برای کنترل حرکت از میکروپروسسور استفاده می‌کنند.


 


جزییات فنی


تجویز پروتز شما


پزشک و اکثر پرداخت کنندگان برای تهیه پوشش پروتز نیاز به یک نسخه معتبر و کامل از پزشک دارند. پزشک شما به منظور انجام کامل ساختگی و تناسب پروتز شما ، به طور معمول تجویز پروتز و همچنین مراجعه به متخصص پروتز را به شما ارائه می‌دهد. پزشک باید خواسته‌های خود را از نظر نوع ، سبک و طراحی پروتز متناسب با نیاز پزشکی شما بیان کند - یعنی پروتز بالای زانو ، پروتز زیر زانو و غیره به عنوان گیرنده پروتز درگیر شما باشد. این روند برای دستیابی به یک نتیجه مثبت بسیار مهم است. از پرسیدن سؤالاتی در مورد نوع پروتز مناسب برای شما و اینکه چگونه می‌تواند به بهبود سلامت کلی شما کمک کند نترسید.


ساخت پروتز شما


ساخت پروتز شما با ایجاد سوکت پروتز آغاز می‌شود. این به طور معمول با گرفتن شبیه ساز های اندام باقیمانده بیمار یا استفاده از سیستم طراحی یا تولید رایانه‌ای (CAD / CAM) به کمک رایانه انجام می‌شود تا یک مدل مثبت از اندام باقیمانده ایجاد شود. سپس مدل مثبت توسط متخصص پروتز تغییر یافته تا مناطقی که تحت فشار بیش از حد و تحمل وزن سطحی قرار دارند را تشکیل دهد. هدف نهایی پزشک معالج ایجاد یک سوکت پروتز مناسب است که وزن بیمار را به طور مساوی توزیع کند در حالی که حرکت اندام باقیمانده در داخل سوکت را محدود نمی‌کند. هنگامی که الگوی مثبت اندام بیمار توسط متخصص پروتز اصلاح شد تا مناطقی را که نیاز به تسکین اضافی برای حفظ تناسب مناسب لازم است ، تشکیل دهیم ، پلاستیک ورق گرم شده سپس بر روی مدل مثبت اندام اعمال می‌شود تا پایه ای برای پریز پروتز ایجاد شود. پس از تأیید مناسب بودن پروتز ، این سوکت از طریق یک فرآیند لمینیت، معمولاً از طریق استفاده از نوعی از رزین آکریلیک، تقویت می‌شود. پس از اتمام سوکت ، کامپوننت های مناسب برای سطح عملکردی بیمار انتخاب شده و در پروتز گنجانیده می‌شود که منجر به ایجاد پروتز کامل می‌شود. اجزای پروتز برای اطمینان از الگوی راه رفتن مناسب تراز شده‌اند و یک پوشش محافظ اغلب برای محافظت از اجزای پروتز در صورت لزوم مورد استفاده قرار می‌گیرد.


 


یادگیری استفاده و مراقبت از پروتز



فیزیوتراپیست شما به شما یاد می‌دهد که چگونه پروتز جدید خود را تنظیم کرده و آن را دربیاورید، و چگونه می‌توانید متناسب با نوع سوکت شما یک پروتز مناسب دریافت کنید. فیزیوتراپیست شما به شما کمک می‌کند تا به تدریج روند عادت کردن به پوشیدن پروتز خود را برای مدت زمان طولانی تری را کسب کنید ، ضمن اینکه از یکپارچگی پوست اندام باقیمانده خود محافظت می‌کند. شما حتی بعد از دریافت پروتز دائمی خود از ویلچر، برای مواقعی که اندام مصنوعی خود را نمی‌پوشید، برای دور زدن استفاده خواهید کرد .


آموزش پروتز فرایندی است که می‌تواند تا یک سال کامل ادامه یابد. شما هنگامی شروع می‌کنید که پزشک شما را از لحاظ وزن بر روی پروتز متناسب کند. فیزیوتراپیست به شما در یادگیری ایستادن ، تعادل و پیاده روی با اندام پروتز کمک می‌کند. به احتمال زیاد شما با استفاده از میله‌های موازی شروع به راه رفتن خواهید کرد ، سپس به واکر پیشرفت خواهید کرد و بعداً هرچه قوی تر می‌شوید، می‌توانید قبل از راه رفتن به طور مستقل و بدون هیچ کمکی به استفاده از عصا پیشرفت کنید. همچنین برای دستیابی به کمترین توانایی خود برای بازگشت به بسیاری از فعالیت‌هایی که قبل از قطع عضو خود انجام داده‌اید ، باید تمرینات تقویتی و کششی را ادامه دهید.


انتهای پیام/


انتهای پیام/

ارسال نظر