فاصله گرفتن از شعر یعنی دوری از اخلاق و حکمت/ سنت مشاعره در مدارس از بین نرود

به گزارش خبرنگار حوزه ادبیات و کتاب گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، غلامعلی حدادعادل در آیین رونمایی از سه‌گانه رادیو فرهنگ در پاسداشت زبان فارسی که پیش ازظهر امروز در ساختمان شهدای رادیو برگزار شد با ابراز خرسندی از حضور در این جلسه گفت: از سازمان صداوسیما به‌خاطر توجهی که به زبان و ادبیات فارسی دارند تشکر می‌کنم. خوشبختانه این نگرش به صیانت از زبان فارسی در همه شبکه‌های رادیوو تلویزیون و به‌ویژه رادیو فرهنگ دیده می‌شود.

وی اظهار کرد: رادیو فرهنگ اسم بامسمایی دارد؛ مونس اهل فرهنگ است و اصحاب فرهنگ قدرش را می‌دانند. از ریاست محترم سازمان و آقای شاه‌آبادی معاون صدا و همه استادان محترمی که در این زمینه فعالیت داشته اند سپاسگزارم.

 زبان فارسی افتخار ماست

حدادعادل افزود: زبان فارسی افتخار ما و  رکن مهمی از ملیت و هویت ماست. همه دوستداران ایران و ایران تاریخی دوستدار زبان فارسی هستند. هر قدمی در راه تقویت زبان فارسی، گامی در جهت  تقویت ملیت و هویت ایرانی است.

رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی گفت: سابقه شعر فارسی به اندازه قدمت زبان فارسی است. زبان فارسی از فرهنگ ما جدانیست؛ مثل خون در رگ‌های ما جریان دارد. در تاریخ ما شعر نشانه فرهیختگی است.هرکس در هر جایگاهی اگر می خواست فرهیختگی خود را نشان دهد از زبان شعر استفاده میکرد. این موضوع به  یک قشر یا صنف خاص هم  محدود نبوده است. از علما و مراجع بزرگ تا حکام و صاحب‌منصبان و دانشمندان و هنرمندان هیچ‌کدام  با شعر بیگانه نبوده‌اند.

وی افزود: این افراد یا شعر می‌سرودند یا شعر دیگران را ازبرداشتند و می‌خواندند یا به عنوان یک علاقه‌مند شنونده شعرهای دیگران بودند.حتی در روزگاری که من کودک بودم،فروشندگان و دستفروشانی که حتی سواد نداشتند  برای فروش کالاها و خدماتشان از زبان شعر بهره می‌بردند.

مشاعره،ابزاررواج شعر بین مردم

حدادعادل گفت: یکی از اسباب رواج شعر بین مردم «مشاعره» است.مشاعره در همه سرزمین‌های فارسی زبان وجود دارد. در تاجیکستان به آن «بیت‌بازی» می‌گویند.«صدرالدین عینی» شاعر معروف تاجیکستانی در یادداشت‌های خودش که در ایران هم چاپ‌شده در این‌باره می‌گوید: من از نوجوانی به یاد دارم که کشاورزان در زادگاهم در نیمه‌شبهای تابستان زیرنور مهتاب درو می کردند. یکی از تفریحات آنها این بود که در حال دروکردن گاهی یکی از کشاورزان شعری را باصدای بلند می‌خواند و کشاورز دیگری از مزرعه دیگر جواب آن را می داد.

وی افزود: اینها نشانه رشد و نفوذ زبان فارسی است. در دورانی که  ما در دبستان درس می‌خواندیم یکی از سرگرمی‌های دانش‌آموزی ما مشاعره بود. این سنت نباید از بین برود. آموزش و پرورش و مدرسه‌ها باید سنت مشاعره را رواج بدهند.البته نباید انتظار داشت که بچه‌ها معنای همه شعرها را بفهمند. مهم این است که با شعر انس پیدا کنند و موسیقی آن را لمس کنند و ذوق شعری را بفهمند.

حدادعادل اظهار کرد: وقتی ملتی شعر حفظ کند فراتر از  لذت روحی و ادبی به  کمال دست پیدا می‌کند. شعر رودکی،سنایی، فردوسی، حافظ، سعدی، بیدل و نیما و شهریار همه حکمت عملی و درس زندگی و اخلاق است. شعر ظرفی است که محتوای آن درس زندگی و حکت عملی است.  فاصله گرفتن از شعر فاصله گرفتن از اخلاق و حکمت است.

انتهای پیام/4104/