لزوم استفاده از توانایی‌های شخصی در شرایط بحران/ چند درصد در بحران‌ها مقابل دیگران مسئولیم؟
محمدمهدی شمسایی در گفتگو با خبرنگار گروه استان‌های خبرگزاری آنا با اشاره به اثرات روانی بحران کرونا بر جامعه اظهار کرد: «یکی از مؤلفه‌های خودشفقت‌ورزی، قضاوتِ خود بوده که مقابل خودمهرورزی است، به این معنی که به جای اینکه فرد با خودش مهربان باشد، خودش را قضاوت می‌کند.»
وی افزود: «معتقدم راهکاری جدی که به همه آدم‌ها در ایام کرونا کمک می‌کند، قناعت‌کردن است. اینکه به نکات مثبت و مطلوب و درستی که اکنون در این موقعیت بحرانی ایجاد شده است، توجه کنیم. در این موقعیت‌ها فرد باید از توانمندی‌ها، فضیلت‌ها و جنبه‌های خوب خود استفاده کند.»
عضو هیئت علمی گروه روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرگز ادامه داد: «قناعت‌داشتن یعنی فرد تمام ظرفیت‌ها و نقاط قوت این شرایط و موقعیت را ببیند و بتواند نهایت استفاده را از توانایی‌های مثبتی که دارد، ببرد.»
شمسایی عنوان کرد: «انسان تا زمانی که به بالاتر و به شرایط بهتر از خودش نگاه نکند، قطعاً توانمندی‌های خوب درونی خود را نمی‌بیند. به‌طور مثال در شرایط کرونایی به افرادی نگاه کنیم که در خانه‌‌شان نشسته‌اند و درآمد نجومی هم دارند. این نگاه‌کردن به بالاتر از خود موجب می‌شود که فرد به چیزهایی که اکنون در زندگی‌اش دارد، خو بگیرد و بتواند از آنها استفاده کند.»
عضو مرکز تحقیقات سلامت معنوی دانشگاه علوم پزشکی ایران خاطرنشان کرد: «نکته بعدی این است که انسان باید به این آگاهی برسد که تمام موقعیت‌های زندگی برای رشد اوست. همه آنها یک تجربه است. تجربه کرونا باید باعث شود که فرد تغییر نسبتاً پایداری داشته باشد و بیشتر یاد بگیرد و از داشته‌هایی که دارد، بهتر استفاده کند.»
عضو هیئت علمی گروه روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرگز به مفهوم «سازگاری» اشاره کرد و یادآور شد: «سازگاری را مقابل ناسازگاری داریم و چیزی بین این دو مفهوم هم وجود ندارد. مسئله این است که آیا ما سازگاریم یا ناسازگاریم؟ سازگاری به این معنی است که مقتضیات محیط خود را بشناس و ببین محیط کرونایی چه تقاضایی از تو دارد؟»
شمسایی اضافه کرد: «به‌طور مثال فاصله‌گذاری هوشمند یا اینکه یاد بگیری در خانه بتوانی منبع درآمد کسب کنی، همین که بتوانی دورکاری کنی و از رفت و آمد کم شود و از فضای مجازی بیشتر استفاده کنی و ... اینها تقاضاهای محیط است که از تو می‌خواهد مادرت را در آغوش نگیری؛ اما در کنارش ابراز محبت کنی؛ به این سازگاری می‌گویند.»
عضو سازمان نظام روانشناسی و مشاوره کشور ادامه داد: «سازگاری یعنی پاسخ به شرایط جدید و یادگرفتن و رشدیافتن در شرایط بحرانی. سوختن و ساختن برداشت اشتباه ما از مفهوم سازگاری است؛ بنابراین لازمه رشد هم این است که ابتدا بفهمی که محیط از تو چه می‌خواهد؟ دارد به تو چه می‌گوید؟ تقاضایش از تو چیست؟ و سپس به آن تقاضا پاسخ بدهی.»
بزرگ‌ترین هنر انسان پیداکردن رسالت و وظیفه در قبال خودش، دیگران و جامعه است
عضو هیئت علمی گروه روانشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرگز تصریح کرد: «پیداکردن رسالت و وظیفه انسان در قبال خودش، دیگران و جامعه بزرگ‌ترین هنر است. افراد باید فقط به 10 یا 20 درصد تهدیدات فکر کنند و در مقابل آنها از خودشان مراقبت کنند و بدانند که 80 تا 90 درصد رسالت‌شان در شرایط بحرانی در قبال دیگران است.»
انتهای پیام/4103/4062/
انتهای پیام/