ستارگان؛ زینت‌بخش آسمان و طردکننده شیاطین/ شیطان در فرهنگ قرآن مظهر تاریکی و ظلمت است
به گزارش خبرنگار حوزه اندیشه و کرسی‌های آزاداندیشی گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، پژوهشکده قرآن و عترت دانشگاه آزاد اسلامی در ایام ماه مبارک رمضان در قالب طرح‌های «پیغام دوست» و «مسیر مهربانی» هر روز یک آیه از قرآن کریم و حدیثی از اهل بیت(ع) را به همراه ترجمه و توضیحی مختصر ارائه می‌کند.
بیشتر بخوانید:
پیغام دوست
در روز شنبه ۳ خرداد ۹۹ مصادف با ۲۹ رمضان ۱۴۴۱ «پیغام دوست» به شرح زیر است:
ستارگان، زینت‌بخش آسمان؛ همچون قندیل‌هایی فروزان، طردکننده شیاطین (مظهر تاریکی و ظلمت) هستند
و در حقیقت آسمان دنیا را با چراغ‌هایی زینت دادیم و آن را مایه طرد شیاطین (= قوای مزاحم) گردانیدیم و برای آن‌ها عذاب آتش فروزان آماده کرده‌ایم (ملک، 5)
وَلَقَدْ زَيَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْيَا بِمَصَابِيحَ وَجَعَلْنَاهَا رُجُومًا لِلشَّيَاطِينِ ۖ وَأَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَابَ السَّعِيرِ (ملک، 5)
مسیر مهربانی
موضوع: کینه ۲
بى‌گمان شيعيان ما دلهایشان از هر خيانت، كينه و فريبكارى پاک است.
پرسشی که پیش می‌آید آن است که کسی که مرتکب کارهای غیراخلاقی می‌شود، برای مثال کم‌فروشی می‌کند؛ خیانت در امانت می‌کند؛ کم‌کاری می‌کند و علیه کسانی که کار می‌کنند توطئه می‌کند و آن‌ها را تخریب می‌کند. به افراد تهمت می‌زند؛ سخن‌چینی می‌کند و ...
آیا بازهم باید نسبت به این افراد بی‌تفاوت بود و کینه آن‌ها را در دل نداشت؟ اگر چنین است امر به معروف و نهی از منکر قلبی که انزجار از منکر است نباید داشت. بعضی ممکن است پاسخ دهند بین عمل و فرد باید تفاوت قائل شد. اما فرد است که عمل را انجام می‌دهد و عمل بد فی‌نفسه وجود ندارد و عمل ناپاک از ذات ناپاک ناشی می‌شود و انسان از ذات ناپاک تنفر دارد.
البته در این جا باید نخست بین عمل عمدی و خطا فرق گذاشت. کسی که به خطا عملی را انجام می‌دهد باید آگاه شود. دوم بین کسی که عمل خطایی را انجام داده و پشیمان است و سعی در تکرار نکردن عمل دارد با کسی که پشیمان نیست فرق گذاشت. سوم بین کسی که در گذشته عمل خطای عمدی انجام داده است و اکنون پشیمان شده است با کسی که هنوز پشیمان نشده است و به عمل بد خود ادامه می‌دهد فرق گذاشت.
کسی که پشیمان است سعی در پاک‌کردن ذات خود دارد و وظیفه انسان است که او را کمک کند. اما انسان نمی‌تواند نسبت به ذات ناپاک بی‌تفاوت باشد.
امام حسين عليه‌السلام: إنَّ شيعَتَنا مَن سَلِمَت قُلوبُهُم مِن كُلِّ غِشٍّ وَغِلٍّ وَدَغَلٍ (بحارالانوار، ج68، ص156، ح11)
یادمان باشد که نسبت به «پیغام دوست» و «مسیر مهربانی» بی‌تفاوت نباشیم و در آن بیندیشیم و ان‌شاءالله عمل کنیم. همچنین در رساندن این پیغام به دیگران کوشا باشیم.
توضیحات رئیس پژوهشکده قرآن و عترت دانشگاه آزاد اسلامی درباره آیه ۵ سوره ملک
عبدالمجید طالب‌تاش، رئیس پژوهشکده قرآن و عترت دانشگاه آزاد اسلامی درباره آیه 5 سوره ملک می گوید: قرآن مجموعه‌ای از دانش منحصر به فرد را در خصوص پدیده‌های طبیعی ارائه می‌دهد که علم و دانش بشری تنها به گوشه‌ای ناچیز از آن دانش‌های بی‌کران پی برده است. آیه از ستارگانی سخن به میان آورده که فضای بالای سر ما را زینت بخشیده‌اند. زمین و چند سیاره دیگر اقمار خورشید هستند. خورشید خود ذره‌ای خرد و ناچیز در میان میلیاردها ستاره‌ای است که با هم مجموعه‌ای به نام کهکشان راه شیری را تشکیل می‌دهند. برای اینکه نور با سرعت 300 هزار کیلومتر در ثانیه از یک سر کهکشان به سر دیگر آن برسد، 90 هزار سال زمان می‌برد. این کهکشان با همه عظمت خود ذره‌ای کوچک از مجموعه آسمان است. توده‌های بی‌شماری از میلیاردها کهکشان وجود دارد که دست به دست هم داده‌اند تا آسمان بالای سر ما را تشکیل دهند.
وی می‌افزاید: این آیه، ستارگان بی‌شمار آسمان را به منزله قندیل‌هایی نورانی معرفی می‌کند که خداوند آن‌ها را زینت‌بخش آسمان گردانیده تا چشم‌های انسان را نوازش دهند، در عظمت و شکوه آن بیندیشد و سر بر آستان ربوبی آن آفریدگار مهرگستر فرود آورد. یک نویسنده مسیحی با نام «بوکای» کتابی نگاشته که مرحوم حسن حبیبی آن را با نام «عهدین، قرآن و علم» ترجمه کرده است. بوکای نمونه‌های فراوانی از گزاره‌های قرآنی را در خصوص آفرینش آسمان‌ها و زمین، دانش نجوم و دیگر دانش علوم طبیعی بررسی می‌کند. وی گزارش‌های علمی قرآن را با علوم جدید تطبیق می‌دهد و در پایان می‌گوید که قرآن دربردارنده هیچ مطلبی نیست که از لحاظ علم جدید نامقبول باشد. وی این وضعیت علمی در قرآن را دلیل این می‌گیرد که محمد(ص) نمی‌تواند تألیف‌کننده قرآن باشد زیرا تصور اینکه یک بشر در قرن هفتم میلادی توانسته باشد درباره موضوعات متنوعی ایده‌پردازی کند که با مفاهیم دوره خود در ارتباط نبوده و بشر آن روز قادر نبوده چنین حقایقی را که حاوی کوچک‌ترین نکته اشتباه‌آمیزی نیست، بیان کند.وی سپس می‌گوید به نظر من برای این کتاب، مبدأ و منشأ بشری نمی‌توان یافت.
رئیس پژوهشکده قرآن و عترت دانشگاه آزاد اسلامی معتقد است: به تعبیر تفسیر نمونه، خداوند آسمان پرستاره را به‌گونه‌ای آفرید که یک نگاه به آن در شب تاریک و پرستاره و توجه به آن عوالم رؤیایی دوردست و تصور نظام‌های چشم‌نوازی که بر آن‌ها حاکم است و دقت در زیبایی‌ها، ظرافت‌ها، عظمت و سکوت اسرارآمیز و پرهیبتی که بر آن‌ها سایه افکنده، انسان را در جهانی مملو از عرفان و نور وارد می‌کند و در عوالمی از عشق پروردگار سیر می‌دهد که با هیچ زبانی قابل توصیف نیست. بخش دوم آیه یادآوری می‌کند که ستارگان آسمان، دورکننده شیاطین هستند و از ورود آن‌ها به آسمان مانع می‌شوند. دلیل این بیان آیه آن است که در فرهنگ قرآن، شیاطین مظهر تاریکی و ظلمت هستند و تلاش می‌کنند از طریق استراق سمع خبرهای آسمان را دریابند لکن خداوند نور و روشنایی را که شیاطین در برابر آن حساس هستند، مانع ورود آن‌ها به آسمان قرار داده تا نتوانند تأثیری در اخبار آسمانی و فرآیند وحی به پیامبران الهی بگذارند.
انتهای پیام/4118/
انتهای پیام/