صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

سلامت

پژوهش

علم +

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

ورزش

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
۰۷:۴۵ - ۰۲ خرداد ۱۳۹۹
سی روز سی کتاب| 28

روایتی از سراب صلح از دل سرزمین‌های اشغالی فلسطین در یک کتاب

کتاب «اسرائیلی که من دیدم؛ نه صلح، نه حرف اضافه!» حاصل مشاهدات خبرنگاری مصری است که هم در شهر‌های صهیونیست‌نشین و هم در شهر‌های فلسطینی‌نشین حضور یافته است.
کد خبر : 489678

به گزارش خبرنگار حوزه ادبیات و کتاب گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، یکی از موضوعات مهم دین اسلام دعوت به تفکر و اندیشه است. اهمیت تفکر آنچنان است که آن را از بهترین عبادت‌ها شمرده‌اند. ایام ماه پرفضیلت رمضان، ماه نزول قرآن یکی از فرصت‌های مناسب برای تدبر و اندیشیدن است. خبرگزاری آنا در پرونده «سی روز سی کتاب» بنا دارد کتاب‌هایی مناسب مطالعه در این ماه پربرکت را معرفی کند.




در بیست‌وهشتمین روز و آخرین جمعه از ماه مبارک رمضان و در روز جهانی قدس شما را با کتاب «اسرائیلی که من دیدم؛ نه صلح، نه حرف اضافه!» آشنا می‌کنیم.


کتاب «اسرائیلی که من دیدم؛ نه صلح، نه حرف اضافه!» حاصل مشاهدات عاطف حزین؛ خبرنگار مصری است که توسط وحید خضاب به فارسی ترجمه شده و از سوی انتشارات شهید کاظمی منتشر شده است.


برای کسانی که در صحنه جنگ حضور دارند اعم از جنگ نظامی، سیاسی، فرهنگی یا اقتصادی یکی از مهم‌ترین مسائل، شناخت دشمن است. «دشمن‌شناسی» از حیاتی‌ترین کلید‌های موفقیت در نبرد به شمار می‌رود و این بر کسی پوشیده نیست. آنچه اهمیت این کتاب را بیشتر می‌کند آن است که «دشمن‌شناسی» تبدیل به کلیدواژه‌ای برای کسانی که بعضاً در پی ارضای غریزه «خیال‌بافی» یا حتی غریزه «فحاشی» خود هستند، شده است! نگاهی به «بعضی» از کتاب‌های دشمن‌شناسی نشان می‌دهد که در این آثار، بسیاری از دوستان، یا دستکم افراد بی‌طرف، «دشمن» تلقی شده‌اند و از آن گذشته، در شناخت آن‌ها هم تنها چیزی که رخ نداده، «شناخت» است.


رژیم صهیونیستی بدون تردید بزرگ‌ترین دشمن حالا حاضر ما در صحنه منطقه‌ای و به یک معنا، در صحنه جهانی به شمار می‌رود، دشمنی که تمامی ابعاد و عرصه‌ها را در برگرفته است. این دشمنی نه تنها یک دشمنی دینی و سیاسی، بلکه حتی یک دشمنی ملی است و این باید قاعدتاً برای کسانی که به بُعد ملی‌گرایانه توجه دارند، نیز حائز اهیت باشد.


راه‌های گوناگونی برای شناخت این دشمن وجود دارد، اما شاید یکی از بهترین راه‌ها، بررسی مسائلی باشد که خود صهیونیست‌ها درباره خود گفته و نوشته‌اند یا کسانی با حضور در بین آن‌ها یا مناطق تحت سیطره‌شان، قلمی زده‌اند. طبعاً مورد دوم، بیشتر شکل سفرنامه یا خاطرات خواهد داشت؛ و بدیهی است، علاوه بر تأمین هدف پیش‌گفته، خالی از جذابیت هم نخواهد بود.


کتاب «اسرائیلی که من دیدم؛ نه صلح، نه حرف اضافه!» حاصل مشاهدات عاطف حزین؛ خبرنگار مصری است که در سال ۱۹۹۶ به فلسطین اشغالی سفر کرده و هم در شهر‌های صهیونیست‌نشین از قبیل تل‌آویو حضور یافته و هم در شهر‌های فلسطینی‌نشین مانند غزه. او که به تعبیر خودش برای «شناخت آینده روند صلح» راهی سرزمین‌های اشغالی شده، در طول سفر، هم با شخصیت‌های سیاسی فلسطینی و غیرفلسطینی و هم با مردم عادی دیدار و گفتگو داشته و مشروح این گفتگو‌ها را در کتاب خود درج کرده است. به این ترتیب، با خواندن کتاب او، شناختی دقیق‌تر از آنچه در سرزمین‌های اشغالی می‌گذشته به دست خواهیم آورد.


کتاب «اسرائیلی که من دیدم؛ نه صلح، نه حرف اضافه!» در قطع رقعی و ۱۹۲ صفحه توسط انتشارات شهید کاظمی در دسترس علاقه‌مندان قرار گرفته است.


انتهای پیام/4028/


انتهای پیام/

ارسال نظر