لزوم توجه اساتید به یادگیری مهارت در ارزیابی دانشجویان/ دانشگاهیان باید فرهنگ ایثار و شهادت را در دانشگاه‌ها ترویج دهند
به گزارش خبرنگار حوزه آموزشی و پژوهشی گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، جشنواره ملی ایثار برای ایجاد انگیزه و بالا بردن سطح علمی، پژوهشی، فرهنگی، ورزشی و هنری دانشجویان شاهد و ایثارگر و همچنین پایش و سنجش سطح علمی دانشجویان به همت بنیاد شهید و دانشگاه آزاد اسلامی به مدت چهار سال متوالی برگزار می‌شود.
در چهارمین جشنواره آموزشی و تحصیلی جایزه ملی ایثار، دانشجویان از طریق ارائه مدارک و مستندات در زمینه‌های مختلف از قبیل کتب تألیف‌شده خود در زمینه‌های علمی، پژوهشی و رتبه‌های برتری که در رشته‌های فرهنگی، قرآنی، ورزشی و نمرات برتر درسی کسب کردند، توسط کارگروهی از اساتید و اعضای هیئت علمی مورد قضاوت و داوری قرار گرفتند و در سطح کشور برگزیده و معرفی شدند.
در همین راستا با میثم بیات، فرزند گرامی جانباز، رتبه اول دکتری حرفه‌ای داروسازی چهارمین جشنواره آموزشی و تحصیلی جایزه ملی ایثار و دانشجوی دانشگاه علوم پزشکی آزاد اسلامی تهران به گفتگو نشسته‌ایم که در ادامه می‌خوانید.
بیشتر بخوانید:
آنا: درباره کارهای علمی خود توضیح بفرمایید.
بیات: دانشجوی ترم آخر دکتری داروسازی دانشگاه علوم پزشکی آزاد اسلامی تهران هستم. قبلاً در رشته شیمی از دانشگاه شهید چمران اهواز فارغ التحصیل شده و حدود سه سال در شهر برلین کشور آلمان در مرکز تحقیقات دانشگاه فرای برلین دوره‌های آنالیز و روش‌های سنتز ترکیبات بیولوژیکی را گذرانده‌ام و پس از بازگشت به ایران در یک شرکت خصوصی با حقوق اداره کار مشغول شدم که کار اصلی من فرموله کردن مشتقات خون بود.
بعد از دو سال به دلیل علاقه داشتن به صنعت داروسازی در کارخانه داروسازی بایر افلاک در شهرستان ازنا از توابع استان لرستان مشغول شدم و با تصوراتی که از صنعت داروسازی و تجربیات خود داشتم اصلا سازگار نبود تا اینکه با همکاری دوستانم شرکتی دانش‌بنیان در حوزه سلامت که کار اصلی آن در ابتدا تولید کیت‌های تشخیصی و غلظت‌سنجی دارویی در خون بود را راه‌اندازی کردیم.
هر یک از اعضای شرکت متناسب با پیشرفت شرکت در رسیدن به هدف، وظایفی را عهده‌دار شدند و من هم با توجه به دوره‌های خاصی که خارج از کشور گذرانده بودم به‌عنوان مدیر تولید، مشغول به کار شدم.
دانشگاه مرکز تحولات اساسی در هر جامعه‌ای است
آنا: دانشجویان و اساتید چگونه می‌توانند به تولید علم کمک کنند؟
بیات: دانشگاه مرکز تحولات اساسی در هر جامعه‌ای است. حتی اگر بخواهیم از زوایای دیگر به این مسئله نگاه کنیم متوجه تغییرات در کشورهایی که حرکت رو به جلو دارند می‌شویم و برعکس در کشورهای جهان سوم شاهد این مسئله هستیم که جامعه و بالاخص دانشگاهیان درگیر مسائل بی‌فایده و کم‌اهمیت اجتماعی هستند.
زمانی که صحبت از تولید علم می‌شود، در ایران میزان مقالات چاپ شده را توجه می‌کنند. درصورتی که باید بدانیم نوشتن مقاله وقتی ارزشمند است که برای جامعه، محصول و کالایی تولید کند. تا زمانی که فقط به برگ امتحان پایان ترم، توجه می‌شود و از میزان عملکرد و جایگاه علمی اشخاص غفلت صورت می‌گیرد، تولید علم اتفاق نمی‌افتد.
بنده کارآفرین و پژوهشگر برتر کشور در دو سال متوالی هستم و موفق به دریافت دعوت به همکاری، از شرکت فایزر شده‌ام و اساتید بنده نیز این مسئله را می‌دانند که حداقل ۸ سال در موضوع فرآوری خون در حال مطالعه هستم اما می‌بینیم که در مشکل جهانی کووید-19 از من خواسته نشد که با تیم حرفه‌ای مجموعه همکاری کنم.
بنده دارای ۳۶ فرمولاسیون تشخیصی برای بیماران دیالیزی و بستری در ICU ،CCU و... هستم و انتظار داشتم که از ما برای مبارزه با کرونا کمک گرفته می‌شد.
نمی‌توان انتظار داشت دانشجو هم درس بخواند و هم پژوهش بکند و هم تولید علم کمک کند. باید شرایط را برای او تسهیل کرد، تا زمانی که نگاه اساتید از حالت خودمحوری به کشورمحوری و مهارت‌محوری خارج نشود، همچنان جهان سوم خواهیم ماند و به دانشجوی نخبه اجازه نمی‌دهیم پیشرفت کند.
آنا: نحوه آشنایی و علاقه شما به حضور و فعالیت در چهارمین جشنواره آموزشی تحصیلی جایزه ملی ایثار چگونه آغاز شد؟ چطور به کسب رتبه برتر رسیدید؟
بیات: علی‌رغم کارهای علمی بسیاری که می‌کردم اما خیلی علاقه‌ای به مطرح شدن خود در جشنواره‌ها نداشتم، اما مسئولان دانشگاه از من درخواست کردند که در جشنواره ملی ایثار شرکت کنم. اینکه چطور موفق به کسب این رتبه شده‌ام به رزومه کاری، اختراعات و تولیدات من در حوزه سلامت مربوط می‌شود.
در سمینار داروسازی IPSS2 در اهواز برای نخستین بار دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی آزاد اسلامی تهران در میان دانشکده‌های داروسازی سراسر کشور مقام نخست را کسب کرد و در IPSS22 نیز این افتخار تکرار شد و مقالات بنده از محصولات استراتژیک واحد بود و اساتید بسیاری این کار را نوین ارزیابی می‌کردند.
آنا: برای اینکه دانشجویان به شرکت در این جشنواره‌ها ترغیب شوند، چه راهکارهایی را پیشنهاد می‌کنید؟
بیات: توصیه من به دانشجویان نیست، بلکه به اساتید است که درصدی از ارزیابی پایانی دانشجو را به میل او نسبت به مطالعات و محصولاتی که قابل تولید است، اختصاص دهند و دانشجو مباحث فراگرفته را در کلاس درس یا خارج از کلاس درس برای استاد و گروه دانشجویی رقیب در عرصه مطالعات میدانی، بالینی، صنعتی، تولید، بازاریابی، فروش و... ارائه کند و نمره پایانی ترم را از یاد گرفتن مهارت، اشتغال و رقابت در دنیای حرفه‌ای در نظر بگیرند. اساتید باید به یادگیری مهارت در ارزیابی دانشجویان توجه لازم داشته باشند.
ضرورت ترویج فرهنگ ایثار و شهادت در دانشگاه‌ها
آنا: چگونه می‌توان فرهنگ ایثار و شهادت را در دانشگاه‌ها ترویج داد؟
بیات: باید در فضای دانشگاه‌ها برنامه‌های فرهنگی افزایش پیدا کند و روحیه ایثارگری را با عمل و رفتار مسئولان و اساتید دانشگاه، به دانشجویان یاد داد.
برگزاری کنفرانس‌ها و مسابقات علمی-پژوهشی در قالب فراخوان آثار در ابعاد مختلف فرهنگ ایثار و شهادت با همکاری بنیاد شهید و نهادهای مذهبی می‌تواند در جهت زنده نگه داشتن یاد شهدا مؤثر باشد و در شرایط فعلی کشور که با جنگ نرم دشمنان اسلام روبرو هستیم، باید دانشگاهیان فرهنگ ایثار و شهادت را ترویج دهند.
در ذهن برخی از مردم این باور وجود دارد که چرا به خانواده ایثارگران اهمیت می‌دهند و برای آنان در ورود به دانشگاه سهمیه قائل می‌شوند، درصورتی که نباید اینجور گفته شود.
خانواده ایثارگر با توجه به نداشتن پدر یا جانبازی پدر، از آرامش روحی و مسائل مختلف محروم است و انتظار می‌رود که به او کمک شود و تسهیلاتی در نظر بگیرند.
کسی درباره برخی افراد سودجو که به میز و صندلی‌های دولتی چسبیده‌اند تا فرزندان خود را به طرق مختلف چه داخل کشور و چه خارج کشور با پول بیت‌المال در رفاه قرار دهند، چیزی نمی‌گوید و فقط به خانواده ایثارگران خرده می‌گیرند.
برخی از اساتید در زمان جنگ در خارج از کشور به سر می‌بردند و یا داخل کشور بودند اما رنگ جبهه ندیدند و با گستاخی تمام فرزندان ایثارگران را چوب می‌زنند تا مبادا کسی به آنان ایراد نگیرد که چرا فرزند خود را از دانشگاه درجه سه به بهترین رشته در دانشگاه درجه یک منتقل کرده‌اند.
اگر اساتید ما مثل شهید چمران برای کشور باشند و با ابزار نمره، دانشجو را تحقیر نکنند و احترام به جوان کشور بگذارند، قطعاً این جوان دنبال احترام دیدن از غرب و بیگانه نمی‌رود و در زمان نیاز کشور در مقابل متجاوزان مانند هشت سال دفاع مقدس سینه سپر می‌کند.
انتهای پیام/4118/
انتهای پیام/