دورخیز حناچی برای وزارت امور خارجه!

گروه اجتماعی خبرگزاری آنا-میثم خاکپور؛ با ظهور و همه‌گیری کرونا و تغییر روال عادی فعالیت ادارات و سازمان‌ها به‌نظر می‌رسد تغییر و تحولی هم در شرح وظایف شهردار پایتخت به‌وجود آمده است.

ویروس کووید-19 علیرغم همه موانع و مشکلات گویا دست و پای شهردار تهران را برای تعاملات بین‌المللی باز کرده تا به جز انتقال تجربیات شهرداری تهران در مقابله با کرونا اظهارنظرهای شخصی سیاسی خود را نیز مطرح کند.

شاید اخیراً در دولت مسئولیتی جدیدی در وزارت امور خارجه به حناچی محول شده تا به بهانه تعامل با شهرداران شهرهای مختلف در چهارگوشه دنیا حرف‌هایی را که وزارت امور خارجه در جریان مذاکراتی برجام و پسابرجامی نزده است را بیان کند.

به‌عنوان مثال حناچی در دیدار مجازی که با صادق‌خان شهردار لندن داشت در ارتباط با این‌که در زمان بروز بحران‌های جهانی کشورها اختلافات خود را کنار می‌گذارند به موضوعی اشاره کرد که بیشتر اظهارنظر شخصی او بوده و خارج از جایگاه حقوقی‌اش است. این‌که با کشور مورد نظر آقای شهردار (آمریکا) چگونه می‌توان تعامل داشت و اختلافات را کنار گذاشت خود جای تأمل دارد و البته که این اظهارنظرها مباحثی است که شهردار تهران در تعاملات بین‌المللی اخیر خود چندان به آن توجهی ندارد.

این‌که در بین سخنان حناچی با شهردار لندن این جملات بیان می‌شود که «معمولاً در بحران‌های جهانی، کشورها اختلافات و مشکلات خود را کنار می‌گذارند و تلاش می‌کنند که به همدیگر کمک کنند تا شرایط سخت‌تر نشود» به نوبه خود سخنی به گزاف نیست اما این‌که بعد از آن اشاره می‌شود «در زلزله بم روابط دولت ایران و آمریکا در شرایط مشابه بود اما دولت آمریکا به خاطر کمک به حادثه دیدگان زلزله سه ماه تحریم علیه ایران را لغو کرد» و انتظار تعامل آمریکا با ایران را دارند سخن مردم ایران نیست و بیشتر به اظهارنظر شخصی خود و طیف سیاسی‌شان مربوط است.

البته این سخنان مسبوق به سابقه است که هر اتفاقی بین آمریکا و کشور عزیزمان افتاد و ضربه خوردیم باز هم عده‌ای انتظار مهربانی و عطوفت از این دشمن دیرین را دارند اما بهتر است آقای حناچی بدانند زمانی‌که رئیس جمهور ایالات متحده شمشیر را از رو بسته و پس از تروریست خواندن ملت ایران در اقدامی بزدلانه سردار سپهبد حاج قاسم سلیمانی عزیز، این عامل برقراری صلح و ثبات در منطقه را به شهادت رسانده و پس از آن به اقدام خود فخر فروخته و او را تروریست می‌خواند دیگر جای تعاملی با آمریکا نمی‌ماند.

شاید قبل از شیوع ویروس کرونا در دنیا, چهره‌ای که از آمریکا در بین ملل مختلف عینیت داشت چهره‌ای همراه با استحکام جهانی و اقتدار بین‌المللی بود اما پس از این اتفاق و با مشاهداتی که نشان از ضعف این کشور در کنترل و مهار ویروس کرونا و رسیدگی به وضعیت بهداشتی مردم این کشور داشت نشان داد چهره استوار و اقتدار آمریکا بیشتر به یک روتوش می‌ماند تا قدرت ذاتی او و دیگر نمی‌توان مانند گذشته در بسیاری از معادلات جهانی از این کشور به عنوان ابرقدرت یاد کرد.

حال جای سوال و تأمل است که بر چه معیار و اساسی جناب حناچی خواستار گوشه چشمی از سوی آمریکا به مردم ایران است.

صحبت‌های شهردار تهران در حالی در تریبون‌های بین‌المللی به نمایندگی از یک ملت تعریف می‌شود که این صحبت‌ها حرف مردم نیست.

البته مدیریت اخیر شهری در اقدامات اجرایی‌‌شان نشان داده‌اند بیش از آن‌که مصلحت شهروندان در اولویت باشد اولویت‌های سیاسی و زدوبندهای درون حزبی فعالیت‌هایشان را هدایت می‌کند که نمونه آن انتصاب معاون جدید حمل و نقل و ترافیک با آنچه که از وی به عنوان یک فرد بی‌مسئولیت در سیل گلستان یاد می‌شود است و یا ماجرای یکی از شهرداران مناطق که به‌دلیل آنچه که عدم توانایی در برگزاری یک مراسم ساده افتتاحیه و به راه افتادن بلوا و هیاهو و بلند شدن اعتراض مردم آن منطقه خوانده می‌شود از کار برکنار ولی پس از مدت کوتاهی مجدداً به مدیرعاملی یکی از سازمان‌های شهرداری منصوب شد.

به نظر می‌رسد شهردار تهران بیشتر از آنچه که باید به فکر تعاملات بین‌المللی افتاده و شهر تهران را رها کرده است و وضعیت کنونی پایتخت اعم از نحوه مدیریت حمل و نقل عمومی و عمران شهری گویای بسیاری از ناگفته‌هایی است که در آینده قابل ذکر خواهد بود.

امید می‌رود جناب حناچی با سابقه‌ای که در مدیریت کلان کشور دارد به دور از آنچه که هم‌مسلکی‌هایش در دولت و مجلس سررشته کار و خدمت را رها کرده‌اند در زمان باقی‌مانده از دوران خدمتش به مردم پایتخت بیشتر نگاه خدمتی داشته باشد تا دغدغه سیاسی!

انتهای پیام/4105