شایسته‌‌سالاری حلقه گمشده ورزش ایران/ شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی خلوتگاه مسئولان؟!

به گزارش خبرنگار گروه ورزشی خبرگزاری آنا، شایسته‌سالاری موضوعی است که سال‌هاست مورد توجه بوده و در همه ارگان‌ها اساس کار بر مبنای همین مفهوم بوده است. این موضوع بر این محور است که فعالیت‌های فرد مبتنی بر شایستگی و کارایی باشد و به عبارتی سپردن کار به کاردان. یکی از نشانه‌های درایت و کاردانی هر مدیری، جذب افراد متخصص، باتجربه، توانمند و خدمتگزار و دفع افراد غیرمتخصص، فرصت‌طلب و چسبیده‌ای است که بزرگ‌ترین هنر آن‌ها چاپلوسی است.

استفاده از ظرفیت‌های درون‌سازمانی و فراخوان کردن افراد متخصص و توانمند به عرصه اجرایی ورزش و تفویض امور به آن‌ها از رموز موفقیت و پیشرفت کشورهای توسعه‌یافته در ورزش است که این موضوع می‌بایست از سوی مدیران و تصمیم‌گیرندگان ورزش کشور در دستور کار قرار گیرد و جزء اهدافی باشد که آن‌ها دنبال نمایند.

شایسته‌سالاری مفهومی قشنگ و دل‌چسب است که سال‌هاست حلقه گمشده ورزش بوده است. متأسفانه طی سالیانه گذشته حوزه ورزش همیشه خلوتگاه سیاسیون و نظامیان بوده است و مدیران این حوزه در انتخاب و انتصاب همکاران خود بیش از اینکه به دنبال مسائل سازمانی خویش باشند، بیشتر به دنبال مصلحت خویش و منافع پیدا و پنهان سیاسی، اقتصادی و ... بوده‌اند؛ بنابراین مفهوم شایسته‌سالاری کمتر در این حوزه مورد توجه بوده است و در بررسی عملکرد ورزش کشور در المپیک این موضوع کاملاً هویدا است.

رشته کشتی و وزنه‌برداری دو قطب اصلی مدال‌آوری ایران در ادوار المپیک است؛ اگر نتایج این دو رشته که معمولاً بر مبنای فردگرایی است، از تعداد مدال‌های کسب‌شده در هر المپیک کم کنیم عملکرد مدیران و جایگاه ورزش کشورمان در دنیا به‌خوبی مشخص می‌شود. بدون شک برای جبران کاستی‌های موجود و جبران گذشته یکی از اصلی‌ترین وظایفی که مدیران امروزی و سکان‌داران حاضر ورزش کشور باید بر خود قائل شوند اهمیت بر موضوع شایسته‌سالاری و اجرای آن باشند.

در حال حاضر سؤال اصلی انتصاب‌های صورت گرفته در دوره ریاست سلطانی‌فر است که چقدر بر مبنای شایسته‌سالاری بوده است؟! با توجه به عملکرد وزیر ورزش و انتصاب‌هایی که طی مدت مدیریت او صورت گرفته به گفته کارشناسان، وضعیت ورزش کشور در شرایط بحرانی قرار دارد. همچنین عملکرد این وزارتخانه در بخش‌های مختلفی از جمله مدیران شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی، صندوق حمایت از قهرمانان، مدیران ستادی یا استانی، مدیران باشگاه‌های پرسپولیس و استقلال، فدراسیون‌های ورزشی و مهاجرت نخبگان ورزش کشور مورد بحث و بررسی است.

در مهرماه سال 73 با پیشنهاد سازمان تربیت‌بدنی وقت، شرکت توسعه، تجهیز و نگهداری اماکن ورزشی کشور با تصویب هیئت‌وزیران برای ساخت، تجهیز و نگهداری تأسیسات ساختمان‌های ورزشی ایران تشکیل شد. در فاصله پنج سال مجموعه‌های بزرگ ورزشی آزادی، انقلاب، شهید شیرودی، سوارکاری و اسکی (دیزین، شمشک و خور) و همچنین اقامتگاه ورزشی امام رضا (ع) به این شرکت واگذار شدند و در سال 82 نام این شرکت به توسعه و نگهداری اماکن ورزشی تغییر یافت.

عمده فعالیت اصلی این شرکت در دو بخش نگهداری و توسعه اماکن ورزشی تقسیم می‌شود و این در حالی است که در ساختار سازمان تربیت‌بدنی وقت و ادارات کل تربیت‌بدنی استان‌ها دفاتر فنی و مهندسی وجود داشت که به دلیل تداخل کاری زیاد با این شرکت، به‌مرور اداره کل فنی و مهندسی از چارت تشکیلات سازمان تربیت‌بدنی و وزارت ورزش و جوانان حذف شد و فعالیت‌های این بخش در قالب دفتر طرح و برنامه (بودجه) ادامه پیدا کرد؛ اما در زمان دوره سلطانی‌فر در وزارت ورزش اداره کل نظارت فنی بر اماکن ورزشی مجدداً تأسیس شد.

حالا سؤال اصلی اینجاست که در بحث نگهداری اماکن ورزشی چه افرادی متخصص این کار هستند و همچنین در بحث توسعه با وجود اداره کل نظارت فنی که در زمان سلطانی فر مجدداً تأسیس شد آیا تداخل کاری صورت نمی‌گیرد؟!

در این مورد در روزهای آتی حتماً بیشتر خواهیم پرداخت.

انتهای پیام/4057/پ