یک اتفاق با «خروج» سینمای راکد ایران/ یک دورهمی میلیونی اگر به ثمر بنشیند

به گزارش خبرنگار حوزه سینمایی گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، سینمای ایران پس از مشکلات بسیاری که در مورد عرضه و نمایش فیلم به‌ویژه در شبکه نمایش خانگی داشت، کم‌کم روزهای بهتری را در این باره سپری می‌کند.

توزیع در نمایش خانگی همیشه با پخش و دانلودهای غیرقانونی همراه بود که با گسترش سامانه نمایش‌های پخش سر و شکلی بهتر به این عرصه داده شده است. این سامانه‌ها کاربران بسیاری دارند که چه بسا می‌توانند مخاطبان خاموش سینمای عمومی باشند.

تصمیم بر اکران آنلاین فیلم‌های سینمایی در ایام نوروز به‌واسطه شیوع کرونا و تأکید بر خانه ماندن خانواده‌ها کم‌کم ظرفیت‌های این بخش را مشخص‌تر کرد، از این حیث که اتفاقا سینمای ما این حوزه را جدی نگرفته و شاید با تصمیم جسورانه ابراهیم حاتمی‌کیا و قرار بر پخش «خروج» بتوان جدی‌تر درباره هزینه-فایده این رویکرد اندیشید.

ورود فیلم سینمایی «خروج» پدیده جالبی برای نمایش آنلاین است؛ خصوصاً اینکه این ماجرا با فیلم و فیلمسازی بزرگ کلید می‌خورد و اتفاقاً بهترین تبلیغات برای این فضای خالی از اکران عمومی است. دیگر اینکه کم‌کم دیگر تهیه‌کنندگان و نیز فیلم‌های پشت خط مانده از اکران را به عرضه این چنینی ترغیب خواهد کرد.

چه بهتر اینکه فعلاً فیلم‌هایی که از بودجه دولتی ارتزاق کرده و یا متعلق به بخش خصوصی نیستند، خطر عدم استقبال و حتی ضرردهی در اکران آنلاین را به جان بخرند و یا با سوددهی کمتر راه را برای فیلم‌های بخش خصوصی نیز باز کنند.

سامانه‌های نمایش اینترنتی نزدیک به دو میلیون کاربر دارد که رقم کمی هم نیست. زمانی که سالیانه بیش از 100 فیلم در سینمای ایران ساخته می‌شود، نزدیک به 30 فیلم در جشنواره فجر به اکران درمی‌آید؛ اما همچنان بسیاری از این فیلم‌ها و دیگر آثار ساخته‌شده نمی‌توانند راه به اکران عمومی ببرند، شاید اکران آنلاین بتواند این خلأ جدی را پر کند.

این تصمیم با حمایت دوچندان از سمت سازمان سینمایی و حفظ امنیت بیشتر برای فیلم‌ها یعنی جلوگیری از دانلود غیرقانونی‌شان، یک بازی برد-برد خواهد بود. از یک طرف به صاحب فیلم‌های اکران‌نشده و مغضوب برخی تصمیمات سینمایی کمک می‌کند که لااقل دیده شوند و به بازگشت سرمایه و حتی سوددهی فکر کنند.

در عین حال  این همه مخاطبی را که حتی با یک موبایل و در فضای مجازی، فعالیتی دائمی دارند  به سمت خود می‌کشانند تا با هزینه‌ای کمتر نسبت به خرید بلیط سینما، خصوصا به شکل چندنفری و خانوادگی پای تماشای فیلم بنشینند.

سینمای ایران در طول سال فیلم‌های متعددی با کیفیت‌های مختلف جلوی دوربین می‌برد که عمده آنان نیز رنگ پرده سینمای عمومی را نمی‌بینند. بنابراین فیلمشان یا خاک می‌خورد و یا اینکه حتی در شبکه نمایش خانگی سنتی، توفیقی آنچنانی ندارند. بنابراین با این ظرفیت از مخاطبان آنلاین می‌توان به این نوع صاحبان فیلم و البته مخاطبان دورافتاده از سینمای ایران نیز کمک کرد.

این طرح صدالبته فعلاً در مرحله آزمایش و حتی خطری دوچندان است. چه بهتر اینکه فعلاً فیلم‌هایی که از بودجه دولتی ارتزاق کرده و یا متعلق به بخش خصوصی نیستند، خطر عدم استقبال و حتی ضرردهی را به جان بخرند و یا با سوددهی کمتر راه را برای فیلم‌های بخش خصوصی نیز باز کنند.

«خروج» حاتمی‌کیا در اکران آنلاین یک اتفاق است که بدون تجربه قبلی هم جذاب است و هم پیش‌قدمی برای راه نرفته در سینمای ایران.

هزینه متوسط ساخت فیلم در حال حاضر حداقل دو میلیارد تومان به نظر می‌‍رسد که این رقم متوجه فیلم‌های آپارتمانی است. فیلم‌هایی مثل «خروج» با فضای جاده‌ای و تیم تولید حرفه‌ای به مراتب بودجه جدی‌تری را خرج خود کرده است. با این حال «خروج» حاتمی‌کیا در اکران آنلاین یک اتفاق است که بدون تجربه قبلی هم جذاب است و هم پیش‌قدمی برای راه نرفته در سینمای ایران.

سال‌هاست که عدم عدالت در اکران عمومی، انتخاب فیلم‌ها، تقسیم‌بندی سالن‌ها، ساعت‌های اکران و غیره محل بحث و جدل فیلمسازان و سالن‌داران است و تشکیلات شوراهای مختلف در سطح سازمان سینمایی و ارشاد هم نهایتا در حد مسکن عمل کرده اما پس از چندی منتج به انتقاد شده است. با این اوضاع نمایش آنلاین فیلم‌های اکران‌نشده در فضای مجازی می‌تواند این مسائل پشت پرده را به چالش بکشد و شانسی را برای این نوع فیلم‌ها و کلیت سینما رقم بزند.

شاید مهمترین بخشی که از این تصمیم ضربه ببیند، صاحبان سینما باشند. سالن‌هایی که برخی در طول سال به درآمدهای عجیب و غریب چندین میلیاردی هم دست پیدا می‌کنند و البته برخی خصوصاً سالن‌های شهرستان‌های کوچک قطعاً ضرر خواهند کرد که حمایت از این بخش نیز متوجه تصمیمات مدیران بالادستی است.

درحال حاضر هر تصمیمی در اکران آنلاین و خانگی سینمای ایران و روی آوردن به پخش آثار به اکران درنیامده یک حادثه است که اگر برحسب برنامه و آینده‌نگری باشد، می‌تواند روزهای بهتری را پیش روی سینما و نیز مخاطب بگذارد والا با تصمیمات هیجانی همین اقدامات جذاب نیز به بی‌راهه خواهد رفت.

انتهای پیام /4143/پ