معرفی رمان برای زمان قرنطینه: «سووشون» از سیمین دانشور

به گزارش خبرنگار حوزه ادبیات و کتاب گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، شیوع ویروس کرونا در سراسر دنیا و از جمله ایران، باعث ایجاد محدودیت و تغییراتی در زندگی مردم شده است که سپری کردن آن نیازمند کسب اطلاعات تازه‌ای است.

سبک زندگی تغییر یافته مردم و افزایش ساعت در خانه ماندن آنها باعث شده تا سراغ موضوعات مختلفی برای سپری کردن ساعات خود بروند. برخی ساعات بیشتری را صرف اینترنت و فضای مجازی می‌کنند، برخی سراغ فیلم و عده‌ای هم دنبال کتاب می‌‌روند.

در این میان رمان به عنوان یکی از گونه‌های پرطرفدار در بین مردم، همیشه مورد توجه بوده است. اگر شما هم جز آن دسته از مردم هستید که برای دوران قرنطینه دنبال کتاب مناسب می‌گردید در این مطلب با ما همراه باشید تا جزئیاتی از رمان «سووشون» یکی از بهترین رمان‌های تاریخ ادبیات فارسی اثر سیمین دانشور را بخوانید.

«سووشون» رمانی پیشرو و مهم است اثر سیمین دانشور است که روزگار تلخ مردمان جنوب ایران را در جنگ جهانی دوم و در پی آن فقر و قحطی را روایت می‌کند. این رمان نخستین بار در سال ۱۳۴۸ منتشر شد و از همان ابتدا مورد توجه اهالی ادبیات و منتقدان قرار گرفت. این رمان که بیست‌وسه فصل و 307 صفحه دارد تا کنون به زبان‌های مختلفی ترجمه شده و بیش از بیست بار نیز در ایران تجدیدچاپ شده است.

رمان سووشون را دو نسل خوانده‌اند و هنوز هم خواندنش برای جوان‌ها جالب و جذاب است. زمان معیار مناسبی برای سنجیدن اعتبار یک اثر است. این رمان باارزش و ماندگار در شمار رمان‌های تثبیت‌شده و کلاسیک ادبیات داستانی معاصر به حساب می‌آید.

اسم این کتاب یعنی سووشون برگرفته از یک مراسم ایرانی در سوگ و عزای سیاوش، از قهرمانان ایران باستان است که مظلومانه کشته می‌شود و در خفا برایش عزاداری می‌کنند. انتخاب هوشمندانه عنوان سووشون برای این کتاب، به‌دلیل شباهت یکی از شخصیت‌های کتاب به سیاوش و نحوه مرگ و خاکسپاری اوست.

دانشور دلیل نام‌گذاری این رمان را به سووشون این‌گونه بیان می‌کند: «این رمان بدان علت سووشون نام گرفته که شخصیت اول و قهرمانش به‌صورتی ناجوانمردانه و مظلومانه همچون سیاوش به دست بیگانگان، همچون امام حسین(ع) در صحرای کربلا، در ده خود و به تیر ناشناسی به‌شهادت می‌رسد. برای سیاوش کسی عزاداری نکرد. دور از وطن کشته شد و میزبانانش به عهد خود وفا نکردند. برای امام حسین(ع) به‌جز افراد باقی‌ماندهٔ خاندانش کسی نگریست. یوسف سووشون هم در میان خیل دشمنان یکه و تنها می‌ماند و به‌شهادت می‌رسد. مراسم تشییع جنازه‌اش توسط پلیس به‌هم می‌خورد و جنازه‌اش شبانه و با حضور عده قلیلی از مردم و خانواده‌اش دفن می‌شود».

زمان رویدادهای این رمان زیبا به دهه بیست که همزمان با جنگ جهانی دوم و تسلط انگلیسی‌ها بر سرزمین‌مان است، برمی‌گردد.

شخصیت‌های داستان یک زوج شیرازی به نام‌های یوسف و زهرا (زری) هستند. یوسف از زمین‌داران و مالکان شیراز است. او از روشنفکران زمانه و از وطن‌پرستانی است که دغدغهٔ معیشت مردم و غم بی‌سامانی کشورش را دارد. زری به‌عنوان یک نمونه بارز و تمام‌عیار زن و مادر ایرانی معرفی می‌شود که خانواده‌اش اولین و مهم‌ترین دارایی اوست. زندگی عاشقانه یوسف و زهرا، از دیگر ابعاد زیبای این رمان ایرانی است که به محبوبیت این دو شخصیت افزوده است.

کتاب در ابتدا و به‌آرامی اعضای خانواده، دوستان و محیطی را که یوسف و زری در آن زندگی می‌کنند، معرفی و رفته‌رفته خواننده را بیشتر با اوضاع آشفته‌ دهه‌ بیست ایران آشنا می‌کند. نوشته‌ها از دخالت بیش‌ازحد انگلیسی‌ها در امور کشور و نارضایتی مردم، به‌ویژه عشایرها حکایت دارد. در بخش‌هایی از داستان نویسنده به‌خوبی توانسته فساد و مشکلات و معضلات آن روزهای جامعه را به تصویر بکشد و این باعث می‌شود که مخاطب، خود را به شخصیت‌ها و رویدادهای کتاب نزدیک ببیند.

شخصیت‌پردازی مناسب و لهجه شیرین شیرازی شخصیت‌ها، از نقاط قوت و ویژگی‌های مثبت و جالب این کتاب است.

انتهای پیام/4028/