زنگ‌ها برای سرخابی به صدا در آمده است

گروه ورزشی خبرگزاری آنا، حامد فرضعلی‌بیک؛ اواسط دهه شصت، فیلمی به نام "زنگ ها" ساخته شد که به معنای واقعی ترس را در وجودت شعله ور می‌کرد.سکانس‌های مختلف این فیلم که با الهام از یک فیلم سینمایی فرانسوی به نام "ترس بر فراز شهر" تولید شده بود، هنوز که هنوز است مقابل چشم هایمان رژه می‌رود و مثل آژير خطر آن روزها، از بچگی برایمان به عنوان یک کابوس باقی مانده است.

اینکه چرا مطلب را با این مقدمه و مرور خاطراتی نه چندان دلچسب آغاز کردیم، به این برمی‌گردد که اتفاقات دلهره آور قاعدتاً ترس به جان آدم می‌اندازند اما در فوتبال ما موضوعات رعب آور حتی در حد یک فیلم ترسناک هم که شده، اثر ندارند و انگار چشمها اعتقادی به مشاهده آنها ندارد.

موردی که می‌خواهیم به آن بپردازیم، تکراری‌تر از تکراری است و بالاجبار باید با ادبیاتی متفاوت مطرحش کنیم. از استقلال و پرسپولیس دو سه سال بعد چه باقی خواهد ماند؟ هشدار با منفی بافی و توی دل را خالی کردن، از زمین تا آسمان متفاوت است و این که ما می‌گوییم، یک هشدار است، هشداری که در عین ناباوری سالهاست به آن توجهی نمی‌شود و درنتيجه اوضاع از آنچه تصور می‌شود، وحشتناک تر شده است...

بدهی‌های این دو "به اصطلاح باشگاه" روز به روز بیشتر و پرونده‌های شکایت از آنها در فیفا حجیم‌تر می‌شود. اغراق نیست اگر بگوییم استقلال و پرسپولیس ورشکسته‌اند و از لحاظ اقتصادی، دچار سرطانی عمیق و وخیم هستند. مقروضانی که در منجلاب پول بهره‌ای گرفتار شده اند را دیده‌اید؟ هر بار با وصله پینه کردن و اقداماتی ظاهر فریب، به خیال خود از گرداب موجود رهایی نسبی پیدا می‌کنند، غافل از آنکه بیش از پیش به غرق شدن نزدیک شده‌اند.

شفر و فرزند خلفش، برانکو و دستیارانش، کالدرون و متعلقاتش، بازیکنان خارجی و داخلی‌ای که جز شکایت راهی برایشان باقی نمانده، همین الان چند ده میلیارد بدهی محسوب می‌شوند. همین کالدرون که رفت و یحیی آمد، رهاوردش یک بدهی 6 میلیاردی به شهرخودرو بوده و متاسفانه از این دست بدهی‌های ریز و درشت، بسیار بسیار وجود دارد، بدهی‌هایی که بعضی‌هایشان هنوز سر از تخم در نیاورده‌اند و این ترسناک تر است.

در چنین شرایطی، قرارداد‌های ریالی برخی بازیکنان نیز عجیب و غریب است، بازیکنانی که اکثراً مهره جانشین هستند و روی هم، چند ده میلیارد بدهی بالقوه ایجاد کرده‌اند. وزیر ورزش فعلی هم که با تصمیمات و انتصاب‌هایش در این دو سه سال چشم‌ها را خیره کرده و راه اسلاف خود را کامل‌تر و پرقدرت‌تر ادامه داده است. محصول این سوء‌مدیریت، قطعاً گند و منجلاب فعلی نیست و در ماه‌ها و سال‌های پیش رو باید منتظر روز‌های بدتر از امروز بود.

آیه یاس نمی‌خوانیم و منفی بافی نمی‌کنیم اما معتقدیم ناقوس مرگ برای سرخابی‌ها به صدا درآمده است. باشگاه‌هایی که از حیث درآمدزایی، توان و اختیار و آزادی عملی ندارند و نفرات مختلفی که به عنوان "مدیر" به آنها تحمیل می‌شوند هم بیشتر به مشکلاتشان می‌افزایند، چگونه می‌توان به نجات‌شان امیدوار بود؟ تا کی می‌توان با لابی‌های مخرب در ای اف سی، بر نواقص موجود و حقیقتِ جلب رضایت شاکیان داخلی سرپوش گذاشت و موقتاً مجوز گرفت؟این مدیران ای اف سی که فقط در این حد با ایران و فوتبالش لابی می‌کنند و پای اعمال قدرت عربستان و امارات که می‌رسد، پشت ما را به راحتی خالی می‌کنند، زمانی که دستوری از فیفا مبنی بر اعمال محرومیت به فوتبال کشورمان و تیم‌های باشگاهی‌اش دریافت کنند، جز اطاعت و اعمال قانون مگر راهی دارند؟

با این رویکرد دولت و وزارت ورزش در رابطه با اداره استقلال و پرسپولیس و ممانعت از مستقل و خصوصی شدن آنها و نیز تحمیل افراد ناکارآمد به هیئت مدیره‌شان، جز افزایش بدهی‌ها و مشکلات، آیا عایدی دیگری نصیب این دو تیم خواهد شد؟

این مطلب اینجا خاتمه نمی یابد. در این‌باره حرف بسیار است که همه آن در این مقال نمی‌گنجد اما در روزهای آینده به آن قطعاً خواهیم پرداخت.

انتهای پیام/