منشأ ماه خارج از منظومه شمسی است

به گزارش خبرنگار حوزه علم، فناوری و دانش‌بنیان گروه دانشگاه خبرگزاری آنا از فیوچریسم، ماه از کجا آمده و چگونه تشکیل شده است؟ این یکی از سوالاتی است که ستاره‌شناسان سال‌ها به دنبال پاسخی برای آن بوده‌اند. براساس فرضیه برخورد بزرگ ماه میلیاردها سال قبل با برخورد سیاره‌ای به اندازه مریخ به زمین تشکیل شده است. در برخورد این سیاره که «تیا» نام دارد، قطعه‌ای از زمین کنده شد که همان ماه است.

حال نتایج تحقیقات دانشمندان از دانشگاه نیومکزیکو نشان می‌دهد که بقایایی از سیاره تیا زیر سطح ماه دفن شده است. باوجود این که ایزوتوپ‌های اکسیژن در سنگ‌های ماه که طی مأموریت آپولو ناسا جمع‌آوری شد، شبیه به نمونه‌های روی سیاره زمین هستند اما تفاوت بسیاری با دیگر اجرام منظومه شمسی دارند. این امر یکی از اشکالات بزرگ فرضیه برخورد بزرگ به شمار می‌رود.

برخی از متخصصان گمان می‌کنند که زمین و تیا ترکیبات مشابهی داشته‌اند اما این ترکیبات در ماه چنان با یکدیگر مخلوط شده‌اند که قابل تشخیص نیستند. گروه تحقیقاتی دانشگاه نیومکزیکو ایزوتوپ‌های اکسیژن را در انواع سنگ‌های ماه بررسی کردند و متوجه شدند که هر چه منشأ سنگ‌ها قدیمی‌تر باشد، ایزوتوپ‌های اکسیژن آن سنگین‌تر است. این امر بدین معناست که ایزوتوپ‌های اکسیژن در برخورد تیا و زمین با یکدیگر ترکیب نشده‌اند. بنابراین می‌توان گفت که منشأ تیا خارج از منظومه شمسی بوده است.

انتهای پیام/4021/