تاریخچه و نقشه جامع شهر شاهرود در ویکی آنا

به گزارش خبرنگار حوزه سفر و گردشگری گروه اجتماعی خبرگزاری آنا, شاهرود یکی از شهرهای استان سمنان و یکی از شهرهای بزرگ ایران بوده و مرکز شهرستان شاهرود است. نام‌های قدیمی دیگری برای شاهرود گفته شده که می توان به «حنچره»، «شخره» و «شاخره» اشاره نمود. شاهرود در حد فاصل دو نوع آب و هوای مرطوب و پرباران در شمال و آب و هوای کویری در جنوب جای گرفته که آب و هوایی معتدل و مطلوب برای این شهر فراهم کرده‌ است شاهرود در حد فاصل شهرهای دامغان در غرب، سبزوار و بردسکن در شرق و گرگان در شمال بوده و تقریباً در میانه راه تهران-مشهد می‌باشد به طوریکه فاصله آن از تهران۴۱۲ کیلومتر و از مشهد ۵۱۰ کیلومتر است. بر اساس نتایج سرشماری سال ۱۳۹۵جمعیت شهرستان شاهرود ۶۱۸٬۴۷۴ نفر بوده‌است. . وجود ادارات کل راه و ترابری، راه‌آهن شمال شرق، دخانیات، شرکت نفت، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و سازمان تبلیغات اسلامی بعلاوه پارک علم و فناوری، دانشکده علوم قرآنی، لشکر ۵۸ تکاور ذوالفقار و تنها گروه پدافند هوایی سپاه پاسداران به اهمیت این شهر افزوده‌است. مردم شاهرود به زبان فارسی با لهجه شاهرودی سخن می گویند، همچنین اقوامی از شمال کشور و استان های گلستان و مازندران که در این شهر ساکن هستند نیز به زبان مازندرانیسخن می‌گویند.

 پیشینهٔ تاریخی

مدارکی وجود دارد که نشان می‌دهد شاهرود یکی از شهرهای مهم چهاردهمین ایالت تاریخی، «چخره» (از تقسیمات شانزده‌گانهٔ اوستایی در دوران باستان) بوده که در دامنهٔ جنوبی رشته‌کوه البرز، توسط آریایی‌ها بنا نهاده شده‌است. برخی پژوهندگان واژهٔ چخره را شکل ابتدایی شاهرود و در همان معنی دانسته‌اند

هستهٔ اولیهٔ این شهر به دلیل دفاع از مهاجمان، بر فراز تپه‌های کم‌ارتفاع دامنهٔ کوه شمالی و غربی رود بزرگ این منطقه بنا شد که به جهت بزرگی این رود، تدریجاً نام شاهرود را به خود گرفت و به تدریج همراه با برقراری امنیت در محل، رشد و توسعه یافته به طوری که این شهر در کنار صددروازه، پایتخت اشکانیان که به باور بسیاری از پژوهشگران محل کنونی شهر دامغان است، در شمار شهرهای معتبر پارتی درآمد. به نوشتهٔ برخی پژوهشگران از جمله «اگورود نیکوف»، سومین آتش مقدس اهورامزدا که در اوستا آمده، آذرفرنبغ است که آتشکدهٔ بزرگ شاهرود بوده‌است.

در دوران بعدتر، این شهر همراه با سمنان و دامغان در ردیف مهم‌ترین شهرهای ایالت تاریخی کومِش قرار گرفت و به استناد برخی اشاره‌های تاریخی مندرج در متون و بعضی شواهد باستان‌شناسی و معماری موجود در داخل و خارج شهر کنونی

اهرود، را عبور کاروان‌ها که بزرگراه غربی_شرقی جادهٔ ابریشم را طی می‌کردند، از آبادی‌ها و روستاهای بزرگ این شهر می‌گذشت. به عبارت بهتر، شاهرود به دلیل واقع شدن در موقعیت خاص جغرافیایی و قرار گرفتن میان رشته کوه البرز و نواحی کویر مرکزی ایران، به نوعی جادهٔ ابریشم مناطق عمدهٔ آن روزگار همچون خراسان، تهران، مازندران و نیز شهرهای داخلی ایران بوده‌است. از روستا های پر جمعیت با پیشینه تاریخی میتوان روستای موجن، ابر، کالپوش، ده ملا و راهنجان را نام برد.مکان تاریخی و استثنایی روستای راهنجان قلعه غول ها با عجایب و رازهای بسیاری است.

تاریخچه شهرداری شاهرود

بلدیه (شهرداری فعلی) در شاهرود در سال ۱۳۰۴ همزمان با شکل گیری در سراسر ایران احداث گردید که جزء اولین بلدیه های ایران بود با بهره گیری از توان نیروهای بومی کار رسیدگی به وضعیت شهر را که بسیار محدود بود را شروع نمود. در ادامه حیات این نهاد نوپا که قوانین ومقررات کمی برای آن وضع شده بود طلب می نمود که عمارت و یا ساختمانی برای انسجام کار احداث گردد که بنای بلدیه (شهرداری شاهرود)و در سالهای ۱۳۰۶-۱۳۰۷ به عنوان بلدیه بنا شده است . این بنا به شماره ۱۸۸۸ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است . زیربنای ساختمان فوق حدود ۴۶۸ متر مربع بوده و در ۲ طبقه طراحی گردیده است . این بنا پس از بازسازی به عنوان موزه شاهرود شروع به فعالیت نموده است . بنای فوق به سبک معماری اواخر دوره قاجاربه واوایل دوره پهلوی ساخته شده است سقف هایطبقهاولهمکفدارایطاقهایهلالیوترکیباخشتومصالاحآجریاستونمایبیرونیآنآجرنمامیباشد.
انتهای پیام/