جشنواره فجر فرصتی برای صحبت با مردم است و تحریمش معنا نداشت/ «پدران»؛ روایت تلخ اختلاف دو نسل و پیامد اشتباهات کوچک است

به گزارش خبرنگار حوزه سینمایی گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، مهدخت مولایی بازیگر جوانی است که امسال با فیلم «پدران» به کارگردانی سالم صلواتی در جشنواره فیلم فجر حضور داشت. مولایی پیش از این در فیلم‌هایی همچون «ویلایی‌ها»، «دختر»، «سورنجان» و «دوئت» نیز ایفای نقش کرده است.

او امسال علاوه بر فیلم پدران، در فیلم عنکبوت به کارگردانی ابراهیم ایرج‌زاد نیز بازی داشت. فیلمی که به موضوع حساس قتل‌های زنجیره‌ای در شهر مشهد در اوایل دهه هشتاد پرداخته است. هیئت انتخاب جشنواره فیلم فجر این اثر را برای بخش مسابقه انتخاب نکرد و آن را تنها به عنوان یکی از فیلم‌های ذخیره در نظر گرفت.

«پدران» نیز یک درام اجتماعی با موضوع کلی شکاف نسلی بود که بازیگرانی همچون هدایت هاشمی، علیرضا ثانی‌فر، گلاره هاشمی و مهشید هاشمی در آن نقش‌آفرینی می‌کنند.

در ادامه گفتگوی آنا با مهدخت مولایی را از نظر می‌گذرانید:

آنا: چگونه به عنوان بازیگر پدران انتخاب شدید؟ آیا پیش از این تجربه همکاری با آقای صلواتی را داشتید؟

مولایی: اگر اشتباه نکنم «پدران» پنجمین تجربه جدی من در سینما بود. آقای صلواتی را نمی‌شناختم؛ فیلم‌های‌شان را ندیده بودم و فقط اسم ایشان را به واسطه تجربه‌ ساخت فیلم‌های کوتاهی که در پخش و اکران‌ بین‌المللی موفق بود شنیده بودم.

می‌دانستم که ایشان یک فیلم‌ساز کُرد هستند. آقای صلواتی فیلم «گوش سیاه» را از من دیده بودند؛ تابستان امسال به واسطه کیوان پرمر(بازیگر فیلم «پدران») من را برای این پروژه دعوت کردند. با پرس‌وجوهایی که داشتم مطمئن شدم فیلم‌ساز باسابقه و توانمندی هستند. در جریان صحبت‌هایی که درباره فیلم‌نامه و پروسه پیش تولید داشتیم، فهمیدم که بر کارش مسلط است و می‌داند که می‌خواهد چه کاری انجام دهد.

فضای خوبی بین بازیگران به وجود آمد و همه یک گروه هم‌دل بودیم. چنین فضایی استرس را از ما دور می‌کرد با توجه به این که فیلمبرداری فیلم هم در همدان بود نوعی اطمینان خاطر برای ما رقم زد.

 آنا: تجربه همبازی شدن با بازیگران فیلم را چگونه دیدید؟

 مولایی: خیلی خوب! فکر می‌کنم با علیرضا ثانی‌فر کلاً دو سکانس داشتم. برایم جالب بود که علیرضا حتی در روزهایی که فیلمبرداری هم نداشت، سر صحنه می آمد و همراه بازیگران جوان بود. دائماً کمک و راهنمایی می‌کرد و واقعاً بارها به خودش گفته‌ام، باز اینجا هم می‌گویم که علیرضا ثانی‌فر در این کار بسیار به من آموخت. یکی از دلچسب‌ترین تجربه‌های من، قرار گرفتن کنار علیرضا ثانی‌فر بود. به نظر من در جشنواره امسال با توجه به بازی‌های جذاب و فیلم‌های بسیار درخشانی که داشتند خیلی به ایشان کم‌لطفی شد.

آقای هدایت هاشمی و گلاره عباسی و سایر بازیگران همه از قبل، به واسطه توضیحاتی که آقای صلواتی در پیش‌تولید داشتند و روندی که با ما طی کردند، می‌دانستند که حتماً شرایط سختی در تولید خواهیم داشت. باید خیلی هم‌دل باشیم، آن‌قدر جای اشتباه نداریم که بخواهیم تکرار کنیم، فرصت اشتباه نداریم و همه اینها با آرامش و هم‌دلی بین گروه پیش رفت و خدا را شکر من به عنوان یکی از اعضای کوچک آن کار واقعاً از تجربه‌ای که داشتم در کنار آقای صلواتی، در کنار آن گروه درخشان، خیلی خوشحالم.

آنا: شخصیت «پریسا» در فیلم پدران چگونه برای شما تعریف شد؟

مولایی: پریسا یک دختر بسیار ساده و شهرستانی است که به‌واسطه خانواده کم‌بضاعتی که دارد، سعی می‌کند که خودش را هم‌تراز یا هم‌سطح بقیه دوستانش در دانشگاه نشان دهد. فیلم تقابل دو نسل است. نسل پدر و مادرها و نسل فرزندها و اینکه چطوری ممکن است یک اتفاق همه شرایط را عوض کند.اتفاقی که ناشی از اشتباهات به ظاهر کوچک است.

یکی از دلچسب‌ترین تجربه‌های من در«پدران» بازی در کنار علیرضا ثانی‌فر بود

اتفاقی که در فیلم می‌افتد، قابل‌لمس است و می‌توانیم مشابه آن را در اطراف خودمان ببینیم. این اتفاق چیز عجیبی نیست. چنین اتفاقاتی به واسطه اشتباهات تربیتی پدر و مادران و رفتارشان در قبال فرزندان رخ می‌دهد.

پریسا هم شاید یکی از آن بچه‌هایی است که دوست دارد وارد جمع دوستانش بشود، دوست دارد بیشتر از امکانات استفاده کند، زندگی‌اش هیجان بیشتری داشته باشد و فقط خواسته‌هایش همین‌هاست. یعنی هیچ چیز عجیبی نمی‌خواهد و هیچ کار عجیبی در زندگی‌اش نمی‌کند ولی به خاطر اینکه شاید نمی‌داند که باید از کجا شروع کند، به همراه دوستانش دچار اتفاقی می افتد که قابل ترمیم نیست.

آنا: بازی کردن با لهجه هم یکی دیگر از ویژگی‌های این شخصیت بود. در این مورد به مشکلی برنخوردید و آیا از نتیجه کار راضی هستید؟

مولایی: راستش نمی‌دانم چقدر اجازه دارم در مورد نقش حرف بزنم که فیلم لو نرود، اما جنبه دیگر جذابیت نقش پریسا برای من همین لهجه همدانی بود. من تا به حال بازی در نقش یک شخصیت لهجه‌دار را امتحان نکرده بودم و این خودش چالش جالبی برای من بود. فکر می‌کنم در نهایت تمام تلاشم را کردم و به واسطه کمک‌هایی که آقای گنجی، دستیار کار، برای من داشتند فکر می‌کنم که قابل قبول از آب درآمد.

آنا: در فیلم «دوئت» نوید دانش که این روزها در حال اکران است هم بازی دارید...

مولایی: بله، تولید این فیلم به سال 1394 باز می‌گردد. متأسفانه با مشکلاتی که برای اکران داشت، به‌تازگی روی پرده رفته است که البته اکران آن هم بسیار محدود است. «دوئت» اولین تجربه سینمایی من یا حتی اولین تجربه جلوی دوربین رفتن من بود و این برایم جذابیت داشت. در این فیلم نقش کوتاهی دارم اما بزرگ‌ترین چیزی که برای من داشت، همان صبحی بود که در اولین روز برای تمرین با آقای مصفا به دفتر رفتم. آن روز تجربه جذاب و بسیار دلنشینی بود.

در فیلم «پدران» برای اولین بار نقش یک شخصیت دارای لهجه‌ را بازی کردم

«دوئت» فیلم خوبی شده، همان‌طور که بعدها هم در پخش بین‌المللی به جایزه‌ها و موفقیت‌های خوبی هم رسید. راستش چون نقشم بسیار کوتاه بود خیلی نمی‌توانم در مورد حضورم در آنجا توضیحی بدهم؛ صرفاً یک تجربه و شروع آشنایی با سینما بود.

آنا: در آستانه برگزاری جشنواره فیلم فجر امسال برخی چهره‌های سینمایی و از جمله بازیگران اعلام کردند که در جشنواره حضور نخواهند داشت و به نوعی به دنبال ایجاد موج تحریم و کناره‌گیری بودند. البته تعدادی از آنها اثری در این دوره از جشنواره نداشتند. برخی دیگر هم معتقد بودند این کناره‌گیری و قهر نه تنها کمکی به بهتر شدن حال مردم نمی‌کند بلکه به ضرر سینما دوستان و اهالی هنر است. ارزیابی شما در این باره چیست؟

مولایی: راستش از همان اول که بحث تحریم جشنواره مطرح شد و اظهاراتی که پس از آن صورت گرفت، خیلی برایم ناراحت‌کننده بود. یکی از وظایف ما در عرصه بازیگری و فیلمسازی انتقال فرهنگ به مردم است روندی که به واسطه ساختن فیلم و تئاتر رخ می‌دهد و بخشی از آن به واسطه حضورمان در جشنواره‌ها رقم می‌خورد.

 وقتی برخی اهالی سینما می‌گفتند می‌خواهیم جشنواره را تحریم کنیم، همیشه این را می‌گفتم که ما اگر حرف و پیام یا اعتراضی داریم، باید در جشنواره و با آثارمان آن را مطرح کنیم.

بحث تحریم جشنواره های فیلم و تئاتر فجر برایم بسیار ناراحت‌کننده بود

هیچ وقت قهر کردن یا تحریم کردن برای من معنی نداشت؛ متأسفانه این اتفاق در جشنواره تئاتر فجر خیلی جدی‌تر از جشنواره فیلم رقم خورد متأسفانه به واسطه اجرای تئاتر خیلی نتوانستم در جشنواره باشم و درباره این موضع صحبت کنم اما در جریان نمایش فیلم پدران در سینمای رسانه حضور پیدا کردم.

 ما قرار است فرهنگ‌سازی کنیم؛ قرار است که درست حرکت کردن و درست حرف زدن را به مردم یاد بدهیم و این وظیفه را هیچ‌وقت نباید فراموش کنیم و فکر می‌کنم که یکی از قابلیت‌ها و یکی از زمینه‌های جشنواره این است که این را در اختیار ما قرار دهد. خدا را شکر با وجود برخی کاستی‌ها، به هر حال جشنواره برگزار شد اما امیدوارم نظر آن‌هایی که برای اعتراض در جشنواره حضور نداشتند عوض شده باشد و حاضر شدن سایر اهالی سینما نیز جنبه مثبتی به جشنواره اضافه کرده باشد.

 آنا: و بازی در فیلم عنکبوت که البته جز یک نمایش کوتاه در سینمای رسانه در جشنواره به نمایش در نیامد...

مولایی: در «عنکبوت» هم کار کردن با آقای ایرج‌زاد و هم رفتن جلوی دوربین آقای محمود کلاری برای من بسیار جذاب بود. با توجه به اینکه نقشی که من داشتم کم بود اما پیامی که این کار داشت بسیار مهم بود.

نگاه آقای ایرج زاد و اکتای براهنی به اتفاق تلخی که در آن سال‌ها رخ داد، برایم جالب بود. فکر می‌کنم که حضور آدم‌ها در پروژه «عنکبوت»، صرف نظر از این که یک پروژه است و هر کس می‌تواند توانایی‌اش را نشان دهد، نشانگر یک دیدگاه بود. دیدگاهی که از طرف تک‌تک آدم‌هایی که در آن کار بازی می‌کنند، می‌نویسند، فیلم‌برداری می‌کنند و... در فیلم منعکس شد.

خودِ گروه و همچنین فیلم‌نامه‌ای که بر اساس یک اتفاق واقعی نوشته شده بود من را برای حضور در فیلم عنکبوت حتی با آن نقش بسیار کوتاه ترغیب کرد. به نظرم خیلی لازم است درباره این واقعه حرف زده شود که تاکنون مطرح نشده بود.

آنا: در حال حاضر در چه کاری مشغول بازی هستید.

مولایی: این روزها در تئاتر الویرا 2020 به کارگردانی بابک کریمی که در کارگاه نمایش تئاتر شهر اجرا می‌شود بازی دارم. همکاری با بابک کریمی برای من برای من بسیار جذاب و دلنشین بود. این جذاب بودن به واسطه تمام تجربه‌ که همکاری آقای کریمی با افرادی چون عباس کیارستمی، اصغر فرهادی و خیلی دیگر از بزرگان سینمای جهان داشت رقم خورده است.

 متأسفانه ما به واسطه اینکه زمینه فعالیت آقای کریمی را فقط در ایران می‌دانیم، فعالیت‌هایی که در زمینه بین‌المللی داشتند را ندیده‌ایم. ایشان سرشار از تجربه هستند. واقعاً جدا از کار، یک بخش مهم برای من، صحبت‌های خود آقای کریمی بود که در تمرین‌ها می‌گفتند و تمام تجربیات‌شان را به گروه منتقل می‌کردند.

تئاتر الویرا درباره یک صحنه از نمایش دون ژوآن است که قرار است چند هنرجوی بازیگری این صحنه را کار کنند و آقای کریمی دارند درباره مشکلات بازیگری در آن کار صحبت می‌کنند که من فکر می‌کنم علاوه بر این که برای خود ما که سازندگان آن کار هستیم جذابیت دارد، برای کسانی که تازه وارد عرصه بازیگری شده‌اند می‌تواند بسیار و آموزنده باشد؛ همان‌طور که تا کنون هم بازخوردهای خوبی از آن داشته‌ام.

آنا: آیا حضور در سه مدیوم سینما، تئاتر و تلویزیون بخشی از برنامه کاری شماست؟

مولایی: راستش برای اینکه چطور کار کنم که حتماً برنامه‌ریزی دارم، اما در مورد اینکه کدام برای من اولویت است، واقعیتش نمی‌توانم با قطعیت بگوبم که اولویتم تئاتر، سینما یا تلویزیون است. فعلاً تلویزیون برایم در اولویت نیست اما چیزی که در هر کدام از این قالب‌ها برایم مهم است، کارگردان و گروه و همچنین نقشی است که قرار است بازی کنم.

انتهای پیام/4104/پ