اجرای طرح «جداسازی آرسنیک از آب» در مرکز رشد دانشگاه آزاد اسلامی بردسیر

گروه استان‌های خبرگزاری آنا ـ حسین بوذری؛ هدف مراکز رشد واحدهای فناور دانشگاه آزاد اسلامی، کاهش موانع پیش‌روی هسته‌ها و  واحدهای فناور بوده و محلی برای بسترسازی، کاشت، داشت و برداشت ایده‌های نوین و کارآفرینانه است.

از دیگر اهداف مراکز رشد واحدهای دانشگاه آزاد اسلامی می‌توان بسترسازی برای تجاری‌کردن دستاوردهای کارآفرینان، ایجاد زمینه کارآفرینی، حمایت از نوآوری و خلاقیت نیروهای محقق جوان، کمک به رونق اقتصاد محلی مبتنی بر فناوری، ایجاد فضای لازم برای گسترش و رشد واحدهای کوچک و متوسط فناور فعال در زمینه‌های فناوری، بسترسازی به منظور ایجاد فرصت‌های شغلی مناسب برای جذب کارآفرینان و دانش‌آموختگان دانشگاهی در زمینه‌های فناوری و تولید و توسعه محصولات و فرایندهای فناوری قابل عرضه به بازار را نام برد.

داشتن ایده نوآورانه بر پایه فناوری که منجر به تولید محصول و یا ارزش افزوده شود، توانایی‌های علمی و تخصصی لازم برای تبدیل ایده به ثروت، ارزیابی‌های مناسب اقتصادی متکی بر بازار درباره تجاری‌سازی ایده از شرایط پذیرش محصولات فناور است.

مرکز رشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد بردسیر نیز در راستای ساخت محصول و تجاری‌سازی اقدام به جذب ایده‌ از میان دانشجویان کرده است.

خبرنگار خبرگزاری آنا برای بررسی جزئیات فعالیت مرکز رشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد بردسیر با علیرضا حجت رئیس این مرکز گفتگو کرده است که مشروح آن در پی می‌آید:

آنا: ابتدا درباره فعالیت مرکز رشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد بردسیر توضیح دهید و اینکه تعامل‌تان با سازمان‌ها و ارگان‌های مختلف چگونه است؟

حجت: سعی‌ داشته‌ایم مرکز رشد واحد بردسیر را به سمت نیازهای کارخانجات ببریم؛ از جمله نیاز کارخانجات، آب است. در کارخانجات فولاد آب فراوان مصرف می‌‌شود؛ بنابراین آب مصرف‌شده باید تصفیه شده باشد.

کارخانجات نمی‌توانند هر نوع آبی را در دستگاه‌های خود استفاده کنند؛ چراکه ممکن است موجب ایجاد رسوب در آن دستگاه‌ها شود. تصفیه آب و استفاده از پساب‌های صنعتی در کارخانجات بسیار مهم است.

آنا: چه تعداد هسته، واحد فناور و شرکت دانش‌بنیان در مرکز رشد دانشگاه آزاد اسلامی بردسیر فعال هستند؟

حجت: دارای چهار هسته و دو واحد فناور هستیم؛ اما شرکت دانش‌بنیان فعال نداریم.

آنا: تصمیمی برای ایجاد شرکت‌های دانش‌بنیان دارید؟

حجت: حتماً. طرح قباد بهزادی‌پور سرپرست اداره‌کل امور کارآفرینی و مراکز رشد دانشگاه آزاد اسلامی درباره شتاب‌دهنده‌ها کمک‌حال‌مان شد و نگرش مرکز رشد واقعاً تغییر کرد.

دید ما درباره مراکز رشد و شتاب‌دهنده‌ها نیز بسیار تغییر کرد و موجب شد تا بتوانیم از شتاب‌دهنده‌ها به‌خصوص شتاب‌دهنده‌های دانشگاه آزاد اسلامی کمک بگیریم.

از سوی دیگر فعالیت دو هسته مرکز رشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد بردسیر به خوبی پیش نمی‌رود.

آنا: چرا؟

حجت: امکانات و تجهیزات لازم را در اختیار شتاب‌دهنده‌‌ها قرار دادیم؛ اما با توجه به اینکه بردسیر شهرستان کوچکی است، فکر می‌کنم منتورها و مشاوران خوبی در این زمینه نداریم تا کارها پیش برود.

به عنوان مثال در مجموع دو عضو هیئت‌علمی مکانیک داریم و حتی ممکن است در زمینه‌ای که این اعضا کار می‌کنند، تخصص نداشته باشیم؛ بنابراین اگر بتوانیم مشاوران خوبی داشته باشیم، کمک زیادی به ما خواهد کرد.

آنا: با این تفاسیر تأسیس شرکت‌های دانش‌بنیان باید جزء برنامه‌های شما باشد، درست است؟

حجت: با توجه به اینکه می‌توانیم از شتاب‌دهنده‌های دانشگاه‌های دیگر استفاده کنیم، می‌توانیم این موضوع را در برنامه‌های میان‌مدت خود قرار دهیم، به‌شرطی‌که بتوانیم از هسته‌های خود نتیجه بگیریم و در آن صورت می‌توانیم آنها را به سمت کارهای دانش‌بنیان هدایت کنیم.

آنا: دستاورد برجسته علمی که در پایان‌نامه یا پژوهش‌های هیئت‌های علمی داشته‌اید، چیست؟

حجت: یک مورد مربوط به تصفیه آب‌های صنعتی داشتیم که تقریباً به نتیجه رسیده است. رسول جمشیدی عضو هیئت‌علمی گروه مهندسی شیمی دانشگاه آزاد اسلامی بردسیر طرح «جداسازی آرسنیک از آب» را به سرانجام رسانده که آرسنیک املاح را می‌گیرد و دو ماه پیش در دانشگاه از آن رونمایی شد.

آنا: بیشتر توضیح می‌دهید؟

حجت: وقتی سطح آب‌ پایین می‌آید (رگه‌هایی در ایران به‌خصوص شهر بردسیر که روی این خط است) آرسنیک آب بیشتر می‌شود. حال حساب کنید یک خط فرضی آرسنیک از کشورهای ایران، ‌افغانستان، هند و ... عبور می‌کند.

با توجه به اینکه میزان بارندگی در سال‌های گذشته بسیار پایین بوده، آرسنیک آب‌ها افزایش پیدا کرده است. آرسنیک ماده‌ای کشنده و یکی از عوامل سرطان‌زاست.

آنا: برنامه‌های پیش‌روی شما برای توسعه مرکز رشد دانشگاه آزاد اسلامی بردسیر چیست؟

حجت: یک‌هزار و 500 دانشجو داریم و تمرکز اصلی ما بر جذب ایده از این جمعیت دانشجو است. یکی از مشکلات اصلی این است که دانشجویان خیلی کم به سمت‌ مراکز رشد می‌آیند.

از ترم گذشته مجوز راه‌اندازی رشته متالورژی را گرفتیم و در این رشته دانشجو جذب کردیم، بنابراین سعی می‌کنیم مشکلات دانشجویان متالورژی و کارخانه‌های فولادی را شناسایی کنیم و در این راستا با آنان در ارتباط هستیم تا مشکلاتشان را بشنویم تا دانشجویان مستعد را در طرح‌های دانش‌بنیان جذب کنیم.

آنا: بنابراین هدف اصلی شما در مراکز رشد کار بر روی زمینه‌های صنعتی است؟

حجت: بله. البته زمینه‌های مختلفی را آزموده‌ایم که منتج به نتیجه نشده، اما موردی که به نتیجه رسیده، بحث آب بوده است، بنابراین سعی می‌کنیم تمرکز خود را روی این موضوع بگذاریم.

آنا: فکر می‌کنید تعامل دانشگاه آزاد اسلامی با سازمان‌ها و ارگان‌های صنعتی موفقیت‌آمیز بوده است؟

حجت: استادانی هستند که 100 مقاله ISI دارند، از آنها سؤال کنید که نتیجه این مقالات چه بوده است؟ می‌گویند که ما به وسیله این مقالات، ترفیع گرفته‌ایم.

مقالاتی که در صنعت ما اثرگذار بوده، بسیار انگشت‌شمار است. به عنوان مثال چهار تا پنج سال پیش خیال دانشگاه آزاد اسلامی به نوعی راحت بود؛ چراکه هزینه‌های خود را از شهریه‌های دانشجویی تأمین می‌کرد؛ اما با توجه به کاهش دانشجو مراکز رشد و باشگاه پژوهشگران جوان فعال و دفاتر ارتباط با صنعت زده شد، پس از 30 سال حرکت‌های بسیار خوبی انجام شده و امیدوار هستیم که این حرکت‌ها به نتیجه برسد.

از استادان بزرگوار درخواست دارم در بحث ترفیع نگویند که آقا شما برو یک مقاله ISI چاپ کن بیا ترفیع سالیانه‌ات را بگیر؛ چراکه هیچ‌جای دنیا اینگونه نیست که با مقاله‌سازی و علم‌سازی بخواهیم موفق شویم.

مفتول پیچ و مهره صنعت خودروسازی نباید از خارج وارد شود

دانشجویان بااستعداد و نخبه زیادی در دانشگاه‌های آزاد اسلامی و دولتی داریم؛ اما صنایع خودرویی ما هنوز مشکل قطعات دارند.

صنعت خودروسازی یکی از بزرگ‌ترین صنایع ماست که نزدیک به یک‌میلیون نفر از جمعیت ایران به‌طور مستقیم با این صنعت درگیر هستند و از این راه ارتزاق می‌کنند؛ اما متأسفانه با کوچک‌ترین مسئله دچار مشکل می‌شوند.

درد اصلی اینجاست که همه نوع امکانات و ظرفیت‌ها را داریم، اما نمی‌توانیم استفاده کنیم. به‌عنوان مثال بنده در کارخانه پیچ و مهره‌سازی کار می‌کردم و مفتول این پیچ‌ و مهره‌ها از کره‌جنوبی وارد می‌شد، درحالی‌که می‌توانستند مفتول مورد نظر را از فولاد اصفهان بگیرند.

سؤال من این است که آیا قطعه‌ای ساده‌تر از پیچ و مهره در خودرو داریم؟ همّ و غمّ یک دانشجوی دکتری چیست؟ اینکه بتواند یک مقاله ISI چاپ کرده و از آن دفاع کند؟ درصورتی‌ که اگر روی صنعت، کشاورزی و مسائل اجتماعی کار کند، می‌توانست علاوه بر ترفیع مشکل جامعه را نیز رفع کند.

آنا: چرا تعامل دانشگاه با صنعت بعد از 30 سال هنوز به شکل واقعی تحقق پیدا نکرده است؟

حجت: به نکته بسیار خوبی اشاره کردید. از سال 61 تا 91 که هیچ کاری مبنی بر تحقق ارتباط صنعت و دانشگاه صورت ندادیم. پول دانشجو را صرف ساخت ساختمان و پرداخت حقوق کارمندان و هیئت‌های علمی کردیم و بعد از 30 سال که دانشجو کم شد، تازه به این فکر افتاده‌ایم که با صنعت تعامل کنیم.

مشکل این است که 30 سال از عمر دانشگاه آزاد اسلامی به این شکل گذشته است و پنج یا 6 سال است که به این نتیجه رسیده‌ایم که روی مراکز رشد و واحدهای فناور کار کنیم؛ البته رسیدن به این نتیجه خوب بوده، اما دیر است؛ اینکه برخی عنوان می‌کنند که دانشجوی دکتری و دانشجوی تحصیلات تکمیلی باید با مقاله فارغ‌التحصیل شود، اشتباه است.

تعامل دانشگاه و صنعت ضعیف است

اگر شما این استادان و فارغ‌التحصیلان را حذف کردید، مجبور می‌شوند بروند و با صنعت تعامل کنند. شاید با 10 نفر از استادان صحبت کرده‌ام که از کارخانه‌های صنعتی بازدید و مشکلاتشان را احصا کنیم که در پاسخ می‌گویند، فرصت این کار را نداریم. باید یک سال روی یک مقاله کار کنیم و در نهایت ترفیع بگیریم.!

معتقدم اگر بخواهیم تحولی در این موضوع رخ دهد، باید روند ترفیع، ارتقا و فارغ‌التحصیل شدن دانشجویان تحصیلات تکمیلی که اکنون منوط به مقاله و مقاله‌سازی است، تغییر و به سمت رفع مشکلات صنعتی، اقتصادی، کشاورزی و سایر مباحث داخلی کشور سوق یابد.

هرکس باید با توجه به تخصص خود به مشکلات کلی جامعه بپردازد. تا چه زمانی می‌خواهیم مقاله بسازیم و به نتیجه نرسیم. کار، زمانی نتیجه دارد که بتواند مشکلات و معضلات جامعه را رفع کند.

انتهای پیام/4078/