حال خوبِ «روز صفر»

گروه‌ فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا - سارا مسعودی: عزت ملی بدون شک مهم‌ترین نیاز این روزهای جامعه ایرانی‌ست و این در حالیست که اکثر سوژه‌های سینمای ایران تمرکزشان بر انتقال احساس بد و برجسته سازی مشکلاتی‌ست که همه ما کم و بیش با آن درگیر هستیم. فیلم «روز صفر» به کارگردانی سعید ملکان با پرداختن به یک سوژه امنیتی حال شما را خوب می‌کند.
داستان فیلم روایتگر تلاش گروهی برای دستگیری عبدالمالک ریگی‌ است و اگر نرگس آبیار در "شبی که ماه کامل شد" سعی بر نشان دادن خشونت گروهک تروریستی ریگی داشت، ملکان در "روز صفر" در پی نشان دادن تلاش‌های مأموران امنیتی‌ برای خنثی کردن این تهدیدهاست.

با وجود آن که شاید برای مخاطب پایان داستان قابل حدس باشد، اما ریتم تند برخی پلان‌ها حتی اگر به قیاس با بالیوود یا هالیوود هم ختم شود باعث همراهی شما تا پایان فیلم خواهد شد‌.

بتمن ایرانی ظهور می‌کند

شخصیت‌ها در «روز صفر» به خوبی در نیامده‌ است. ریگی بیش از آن که شخصیت باشد یک تیپ است. دو کاراکتر اصلی قصه ویژگی منحصر به فردی ندارند که بتوان اسم شخصیت را روی آن‌ها گذشت‌ و تنها وجه تمایز آن‌ها زبان بدن آنهاست.

بازی متوسط سهیل ساعدی نتوانسته پیام را به خوبی منتقل کند. حرکت گردن سیاووش (امیر جدیدی) نیز یادآور حرکت برخی شخصیت‌های فیلم‌های مارولی‌ است. زبان بدن دیگری که در فیلم استفاده شده نیز خاراندن گوشه چشم توسط ریگی (ساعد سهیلی) است.

به عقیده نگارنده در شخصیت امیر جدیدی بسیار اغراق شده تا جایی که می‌توان او را یاد آور شخصیت‌های جیمز باند دانست. اما یکی از بازیگران فیلم که شخصیت دارد، مهدی قربانی‌ست‌. شخصیتی پویا که در انتهای فیلم متحول می‌شود.

«روز صفر»فیلمی بدون بازی نور

رنگ فیلم تلفیقی از خاکی، آبی و قرمز است. تاکید طراح صحنه بر استفاده از رنگ آبی در برخی پلان‌ها برای انتقال حس ناامنی بوده هم چنان که استفاده از رنگ قرمز برای تزریق حس خشونت است.

نور‌ در این فیلم‌ معنا ندارد‌ و شما بازی با نور را در این فیلم نمی‌بینید. نور در همه جا تخت است بدون انتقال هیچ حسی. شاید اگر برای نشان دادن ریگی از نور کمک گرفته می‌شد، شخصیت ریگی آنقدرها نچسب در نمی‌آمد.

به عنوان جمع بندی باید گفت که هرچقدر ورودی فیلم علی‌الخصوص قسمت گفتگوی خبرنگار بد و حتی اضافه است، انتهای فیلم خوب از کار درآمده . آن قدر خوب که حالتان خوب شود و بی خیال ضعف‌های فرمی فیلم شوید، به‌خصوص مونولوگ سکانس پایانی.

انتهای پیام/۴۱۳۹/