فعالیت 1800 سازمان مردم‌نهاد آمریکایی در عراق! / وحدت تهران- بغداد؛ شاه‌بیت خطبه عربی رهبر انقلاب
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری آنا - حسین ارجلو؛ بخش عمده بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی در خطبه دوم نماز جمعه روز گذشته به موضوع وحدت دو کشور ایران و عراق اختصاص داشت. برخلاف خطبه‌های عربی گذشته ایشان که عمدتاً بر جهان عرب و موضوعات مرتبط با کشورهای اسلامی همچون بیداری اسلامی و فلسطین متمرکز بود، این بار، آسیب‌شناسی وحدت دو کشور به مناسبت شهادت سردار آسمانی، حاج قاسم سلیمانی در خطبه نماز جمعه معظم له پس از 9 سال مطرح شد.
در بخشی از این خطبه، سکان‌دار انقلاب فرمودند: «آمریکایی‌ها بدون اینکه جرئت کنند با وی (سردار سلیمانی) در نبرد روبه‌رو شوند، بزدلانه با هواپیما به او که به دعوت دولت عراق در فرودگاه بغداد بود، حمله کردند و خون مطهر او و همراهانش را بر زمین ریختند. برای چندمین بار خون فرزندان ایران و عراق مخلوط شد و در راه خدا بر زمین ریخته شد.... تلاش‌های مغرضانه فراوانی شد تا ملت ایران و عراق را به یکدیگر بدبین کنند، پول‌های فراوانی خرج کردند، انسان‌های بی‌مسئولیتی را به کار گرفتند، در ایران علیه ملت عراق و در عراق علیه ملت ایران تبلیغات شیطنت‌آمیز کردند؛ این شهادت بزرگ همه این تلاش‌های شیطانی و وسوسه‌های اهریمنی را باطل کرد... ترور صریح شهید ابو مهدی فرمانده شجاع حشد الشعبی و شهید سلیمانی سردار بزرگ سپاه، نمونه کم‌نظیری از این فتنه‌انگیزی در عراق است. آن‌ها هدف پلید خود در عراق را می‌خواهند از راه ایجاد فتنه و جنگ داخلی و سرانجام تجزیه عراق و حذف نیروهای مؤمن و مبارز و مجاهد و میهن‌دوست تأمین کنند.»
نفوذ اجتماعی و فرهنگی آمریکا در عراق با چاشنی حضور نظامی
هیئت‌های اندیشه‌ورز آمریکایی برای به انحراف کشاندن فرهنگ مقاومت در عراق و جدا کردن دو ملت از یکدیگر، دو برنامه پیچیده با هزینه‌های گزاف را از روز اول ورود «پل برمر»، حاکم آمریکایی غیرنظامی عراق که بر حکومت ائتلاف موقت این کشور ریاست می‌کرد، تدارک دیدند. وی از سال ۱۱ مه ۲۰۰۳ تا ۲۸ ژوئن ۲۰۰۴ بر عراق حاکم بود و از آن زمان، آمریکا دو برنامه شامل نفوذ «فرهنگی – اجتماعی» در کنار حضور «نظامی» را به‌موازات یکدیگر در این کشور به پیش برد.
پل برمر، حاکم آمریکایی عراق
آمریکایی‌ها به این جمع‌بندی رسیده بودند که به‌منظور جدا کردن عراق از ایران و تبدیل این کشور به یکی از متحدین نزدیک خود، چاره‌ای جز ورود به این کشور از دریچه «فرهنگی – اجتماعی» ندارند. برای دستیابی به این هدف، کاخ سفید سه راهبرد را در دستور کار خود قرار داد.
1. تغییر سبک زندگی مردم از قبیله‌ای به مدنی: در این شیوه تلاش شد که قبایل از فرهنگ و رسم و رسوم خود که یکی از مؤلفه‌های آن مبتنی بر بیگانه‌ستیزی و مخالفت با حضور نیروهای خارجی است، فاصله بگیرند و به‌تدریج، به سمت زندگی مدنی گرایش پیدا کنند. شاخصه‌های زندگی شهری همان ویژگی‌های جامعه مدنی برای کاستن از حساسیت‌های قبایل عراقی است که به غیرت و حمیت شهره هستند.
2. مدیریت نخبگان و رهبران جوان: در این شیوه، رهبران و خواص جامعه از طریق اهرم‌هایی که می‌توان بر آن‌ها تأثیر گذاشت، مدیریت می‌شوند. نخبگان در اغلب اوقات، خواستار امتیازات ویژه‌ای برای خود هستند که آمریکا می‌کوشد با فراهم کردن مطالبات آن‌ها چه در حیطه زندگی شخصی و چه در حوزه فعالیت‌های اجتماعی، این قشر مؤثر را وامدار خود کرده و بخشی از پروژه‌های ضد عراقی را به دست آن‌ها اجرا کند.
3. برنامه بورسیه رهبران عراقی تحت برنامه «فولبرایت» و «آیلپ»: فولبرایت یک برنامه آموزشی در چارت وزارت آمریکاست که افراد مستعد را از سراسر جهان شناسایی و سپس وارد این پروسه آموزشی می‌کند. پروسه جذب این افراد نیز به این شکل است که ابتدا با توجه به دارا بودن سه ویژگی «مستعد بودن»، «تعلق به کشور درحال توسعه» و «مستعد ادامه تحصیل بودن» توسط هشت معتمد محلی شناسایی می‌شوند و از بین تعداد فراوانی که معرفی شده‌اند به شورای فولبرایت مستقر در سفارتخانه آمریکا عراق (شامل سفیر، نفر دوم سفارت که فردی امنیتی است و مسئول آموزش و بودجه) سفارت معرفی می‌شوند.«برنامه تبادل رهبران جوان عراق» (Iraqi Young Leaders Exchange Program) نیز طرحی دیگر در این راستاست.
بیشتر بخوانید:
این برنامه نخستین بار در سال ۲۰۰۷ آغاز شد اما پس از مدتی متوقف و بار دیگر از ۲۸ اکتبر ۲۰۱۳ (۶ آبان ۹۲) از سر گرفته‌شده اما در برهه اخیر با روی کار آمدن دولت «دونالد ترامپ» فعالیت گسترده‌ای درباره آن صورت گرفته است. این طرح همان‌گونه که در پایگاه رسمی سفارتخانه آمریکا آمده، در وهله نخست نوجوانان دارای استعدادی ویژه در حوزه‌های مختلف فرهنگی، اجتماعی و علمی را هدف قرار داده است اما درعین‌حال جوانان سطوح دانشگاهی را نیز شامل می‌شود.
آموزش اعتراضات خیابانی به جوانان عراقی بخشی از برنامه «آیلپ» است
همین امر حساسیت‌ها را در عراق نسبت به ماهیت این طرح و اهداف و انگیزه‌های پشت پرده آن مضاعف کرده، به‌ویژه اینکه تعدادی از نوجوانان و جوانانی که در این پروژه شرکت کرده و ویدئوها و تصاویری که از فضای عمومی برنامه‌های آموزشی آن در شبکه‌های اجتماعی منتشر کرده‌اند، حساسیت‌ها را در عراق بالا برده است. در اغلب این ویدئوها و تصاویر، دختران و پسران نوجوان و جوان عراقی به‌صورت مختلط و به دور از چشم خانواده‌ها و نظارت دولت عراق، در حالت رقص و حضور جشن‌های مستهجن در آمریکا مشاهده می‌شوند.
فعالیت 1800 سازمان مردم‌نهاد آمریکایی با برنامه‌های دو تا 10 ساله
آمریکا درمجموع هزار و 800 سازمان به‌اصطلاح مردم‌نهاد (ان.جی.او) را با پشتیبانی مالی و مؤثر در عراق مدیریت می‌کند که فعالیت حدود نیمی از آن‌ها برای تربیت رهبران اجتماعی با آموزه‌های غربی هدف‌گذاری شده‌اند. نکته اینجاست که برای برنامه‌های این نهادهای آمریکایی بازه زمانی دو تا 10 ساله در نظر گرفته‌شده که با بودجه‌های مخفی سازمان‌های جاسوسی و نهادهای اطلاعاتی این کشور مدیریت می‌شوند.
از این رو، آنچه پیش از این در خیابان‌ها و میادین این کشور در قالب اعتراضات مردمی شاهد بودیم و به برکت خون شهید سلیمانی تا حد زیادی فروکش کرد، نتیجه شبکه‌سازی آمریکا در 9 استان شیعه‌نشین است. ظاهر امر این است که مردم در میدان التحریر، خواستار رفع مشکلات اقتصادی و ریشه‌کن شدن فساد هستند ولی در باطن، این طرح و نقشه کاخ سفید است که مطالبات آن‌ها را به سمت بی‌ثبات‌سازی و ایجاد بحران‌های امنیتی سوق داده است.
در کنار این حجم عظیم از برنامه‌های اجتماعی – فرهنگی، آمریکا حضور نظامی خود را برای تقویت هژمونی واشنگتن، پر رنگ‌تر و در حال حاضر، 9 پایگاه نظامی در عراق برپا کرده است. پایگاه «عین الاسد»، اولین پایگاه بزرگ آمریکا در عراق و دومین پایگاه این کشور در غرب آسیا به شمار می‌رود و حالا که نمایندگان مجلس عراق، عزم خود را برای اخراج آمریکایی‌ها جزم کرده‌اند، ترامپ رسماً این کشور را به اعمال تحریم‌های بی‌سابقه که تحریم‌های ایران در پیش آن هیچ است تهدید کرده است. چرا؟ چون با فروپاشی هیمنه نظامی آمریکا که با موشک‌های نقطه زن مقدمات آن فراهم شد، نفوذ فرهنگی و اجتماعی این کشور نیز به محاق خواهد رفت.
نمایی از پایگاه عین الاسد پس از اصابت موشک‌های سپاه پاسداران
سید جعفر قناد باشی، کارشناس امور منطقه در این خصوص می‌گوید: «نکته مهمی که پرده از اهمیت اراده قابل‌تحسین مردم و نمایندگان پارلمان عراق در خصوص اخراج نظامیان آمریکایی برمی‌دارد، این است که تحریم‌های واشنگتن برای نسل پیشین عراق، بسیار دردناک بود و آن‌ها دوره‌ای را در زمان حاکمیت دیکتاتور سابق به یاد می‌آورند که به دلیل تحریم‌ها در برابر نفت، غذای اندکی از سوی سازمان ملل به دست می‌آوردند. در این برهه که هشت سال به طول انجامید (از سال 1995 تا 2003) هزاران نفر بر اثر کمبود و سوءتغذیه جان سپردند و این اتفاق، خاطرات تلخی برای مردم غیور عراق به همراه داشت. نسل جوان فعلی، آن مشکلات را درک نکرده اما از زبان پدران خود شنیده است که تحریم، چه بلایی بر سر آن‌ها آورده. در چنین شرایطی است که عراقی‌ها علیرغم تهدید آشکار ترامپ به اعمال فشارهای شدید اقتصادی، خواستار خروج آمریکا از کشورشان به هر قیمتی هستند.»
بیشتر بخوانید:
اولین گزارش تصویری خبرنگار CNN از پایگاه نظامی عین الاسد
حتی پیش از ترور سردار سلیمانی، فرهنگ مقاومت در ارکان اجتماعی و نظامی این کشور نهادینه‌شده و حریف، بازی را با اختلاف بسیار زیاد باخته بود. فارغ از اینکه چه تعداد تروریست در پایگاه عین الاسد به درک واصل شدند، حمله به این پایگاه نظامی، ضربه بسیار سنگینی به هژمونی و هیمنه آمریکا وارد کرد و واشنگتن را به تجدیدنظر جدی در محاسباتش واداشت.
و بالاخره اینکه تشییع با شکوه و تاریخی مطهر سردار سلیمانی نه‌فقط در ایران، بلکه در عراق نیز بی‌مانند و بسیار به‌یادماندنی بود. بدرقه‌ای که مردم بغداد از پیکر سردار دل‌ها و «ابو مهدی المهندس»، نایب‌رئیس حشد الشعبی به عمل آوردند، به گفته ناظران از زمان حکومت عباسیان تاکنون بی‌سابقه بود و همین امر ثابت می‌کند که بودجه‌های کلان، برنامه‌های دقیق و زمان‌بندی‌شده و یال و کوپال نظامی آمریکا در برهم زدن وحدت دو کشور و انشقاق در محور مقاومت با شکست سختی رو به رو شده است.
انتهای پیام/4106/
انتهای پیام/