قصه سریالهای نمایش خانگی سنخیتی با زندگی ما ندارد/ با این تخیلات میخواهند تماشاگر هندی تربیت کنند!
به گزارش خبرنگار حوزه سینمای گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا نزدیک به یک دهه از شیوه نوین عرضه محتوا به مخاطب در ایران که «شبکه نمایش خانگی» نام گرفته، میگذرد.در این یک دهه عرضه سریالهای مختلفی در این بستر تعریف شد که برخی مثل «قهوه تلخ» و «شهرزاد» با استقبال فوقالعادهای مواجه شدند و در طرف مقابل برخی نیز همچون «ویلای من» و «عشق تعطیل نیست» توفیقی برای جذب مخاطب نداشتند.
شاید آنچه محور تمامی این سریالها بود، سطح پایین ممیزیهای ارشاد روی محتوای عرضه شده برای مخاطب بود. این بستر نمایش آثار تصویری، علناً و با مجوز ناهنجاریهایی را پخش کرد که روی برخی شبکههای ماهوارهای را هم سفید کرده است. از ترویج عشق مثلثی در شهرزاد گرفته، تا ترویج همباشی در سریال ممنوعه.
گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا قصد دارد به واکاوی این جریان بپردازد که چرا باید سطح ممیزی در این عرضه محتوا این قدر پایین باشد؟ آثار پخش این محتواهای ناهنجار در شبکهای که نامش خانگی است و مهمان خانههای مردم میشود، چیست؟
در همین ارتباط عباس رافعی، کارگردان سینما در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری آنا گفت: شبکه نمایش خانگی ما ظرفیت این همه سریال و تولیدات را ندارد. هرچند که بالاخره این بخش را نمیتوان نادیده گرفت و مخاطبان کمی هم ندارد. فعلا نیز با تعدادی سریال مواجه هستیم که همدیگر را همپوشانی میکنند و نهایت دیده شدنشان هم از طریق آنلاین است.
این ظرفیت نمایشی را نابود نکنیم
وی افزود: تا چند ماه قبل شبکه نمایش خانگی دست عده خاصی بود که در شوراهای مربوط، خودشان سریالی را هم تصویب و هم خودشان آن را میساختند، یعنی این شبکه 0-+در انحصار جماعتی خاص بود.
کارگردان «فصل فراموشی فریبا» با این حال اعتقاد داشت: خوشبختانه شورای جدیدی که در این چند ماه اخیر روی کار آمده، سختگیریهای بیشتری دارد و امیدوارم دیگر به هر سریالی مجوز نمایش ندهد.
درحال حاضر سریالهایی با محتوای کمارزش و قصههایی دور از ذهن به تماشاگر داده میشود که مخاطب ابداً خودش را در آن نمیبیند.
رافعی در عین حال گفت: البته تماشاگر به چنین سریالهایی در همین شبکه نمایش خانگی نیاز دارد تا جایی که این بخش حتی کمبودهای تلویزیون را نیز جبران میکند. پس لازم است که با مراقبتی دوچندان همراه شود تا با هر تصمیم و تولیداتی، این ظرفیت نمایشی را نابود نکنیم.
کجای این سریالها شبیه زندگی مردم ماست؟
این کارگردان سینما با اشاره به سریالهای ضعیف شبکه نمایش خانگی گفت: در حال حاضر سریالهای کمارزش با قصههایی دور از ذهن به تماشاگر ارائه میشود، که مخاطب ابداً خودش را در آن نمیبیند.
کارگردان «آوازهای سرزمین من» همچنین اضافه کرد: سریالهای فعلی، فقط نمایشی هستند از تجملات و پردازش شیک زندگی که اتفاقاً با واقعیت جامعه مطابقت ندارد جز اینکه بخواهند با این طرز ساخت، تماشاگر هندی تربیت کنیم که دائما در رویا و تخیل به سر ببرد.
رافعی عنوان کرد: حتی برخی از فیلمنامهنویسان سراغ کپیبرداری از فیلمهای خارجی میروند که هیچ تناسبی با فرهنگ ما ندارد. کارگردان هم متأسفانه از روی بیاطلاعی این کار را میکند. سکانسهایی را میسازند که در هیچ جای ایران وجود ندارد.
باید بدانید چه فرهنگی را به جامعه تزریق میکنید
این کارگردان ضمن اشاره به ضعف یا فقدان قصه در چنین آثاری گفت: وقتی داستان و اندیشهای در سریال وجود ندارد سعی میکنند با زرق و برقهای تخیلی، تماشگر را به دنبال خود بکشند. این شکل ساختن سریالهای خانگی واقعاً دوامی ندارد چون مخاطب از نبود قصه در سریالها خسته خواهد شد.
عباس رافعی تأکید کرد: باید روی شبکه نمایش خانگی حساسیت بیشتری داشت خصوصاً در این زمانه که برعکس سینمای ما، مخاطب عام را دور خود جمع کرده است. بنابراین تولیدکننده و تصمیمگیرنده شبکه نمایش خانگی باید بدانند چه فرهنگی را به جامعه تزریق میکند.
انتهای پیام/4104/
انتهای پیام/