حضرت زینب (س) در علم، فقه و تفسیر یگانه روزگار بودند/ گستره علمی ایشان لدنّی و افاضه‌ای است
به گزارش خبرنگار حوزه معارف اسلامی گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، حضرت زینب کبری (س) در روز پنجم جمادى الاولى سال پنجم یا ششم هجرى قمرى در شهر مدینه منوّره متولّد گردیده و جهان را به قدوم خویش مزین فرمودند.
نام مبارک آن بزرگوار زینب و کنیه گرامی‌شان ام الحسن و ام کلثوم و القاب آن حضرت عبارتند از: صدّیقة الصغری، عصمة الصغری، ولیة اللّه العظمی، ناموس الکبری، شریکة الحسین علیهالسّلام و عالمه غیر معلّمه، فاضله، کامله. پدر بزرگوار آن حضرت، اولین پیشواى شیعیان حضرت امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب (ع)، و مادر گرامی آن بزرگوار، حضرت فاطمه زهرا (س) است.
به مناسبت ولادت این بانوی مکرمه حجت‌الاسلام سید مهدی حائری‌زاده در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری آنا، درباره جایگاه علمی حضرت زینب (س) گفت: به‌طور کلی دو نوع علم داریم، یک علم کلاسیک که در مدرسه، دانشگاه و حوزه به‌دست می‌آید و یک علم هم علم لَدُنّی است. علم حضرت زینب (س) و اساساً اهل بیت (علیهم‌السلام) از نوع علوم لدنّی است. این حرف متعلق به امام غزالی است که می‌گوید وسعت و گستره علمی اهل بیت (علیهم‌السلام) به‌خاطر خواندن در مدرسه و دانشگاه و ... نیست، تمام اینها علم الهی، لدنّی و افاضه‌ای است.
وی با بیان روایتی عنوان کرد: سند افتخار حضرت زینب(س) این است که امام سجاد (ع) خطاب به ایشان فرمودند «یا عمّة أَنْتِ بِحَمْدِ اللَّهِ عَالِمَةٌ غَيْرُ مُعَلَّمَةٍ فَهِمَةٌ غَيْرُ مُفَهَّمَة» یعنی شما در واقع عالمه‌ای هستید که علم کلاسیک و رسمی مدرسه‌ای ندارید که کسی به شما تعلیم داده باشد. در سرزمین وجودی شما این علم را افاضه و به شما عنایت کردند.
حضرت زینب (س) پس از حادثه کربلا وظایف سنگینی داشتند، اما قطعاً اینکه گفته می‌شود بخشی از وظایف امامت را انجام می‌داد، اینگونه نبود. ایشان به اذن امام، منویات امام را جامه تحقق می‌پوشاند.
این کارشناس دینی با اشاره به اینکه حضرت عقیله بنی‌هاشم به امر امیرالمؤمنین علی(ع) برای خانم‌ها درس تفسیر داشتند، اضافه کرد: مرحوم علامه محمدحسن مامقانی در کتاب « تنقیح المقال فی علم الرجال» که کتاب رجالیه است درباره حضرت زینب کبری آورده است، «و هی فریدة فی الحجاب و العفاف و الفقه» و این یعنی که ایشان «در علم و حجاب و عفاف و در فقه و تفسیر یگانه روزگار بود». به هرحال ایشان در دامان مادری همچون حضرت زهرا (س) و پدری همچون امیرالمؤمنین (ع) تربیت شده است. امیرالمؤمنینی که در دعای جامه کبیره با عنوان «مخزن العلم» معرفی می‌شوند، حضرت زهرا (س) هم که معصومه هستند. طبیعتاً بخشی از این خصوصیات به حضرت زینب (س) هم منتقل شده است.
حائری‌زاده با اشاره به اتفاقات پس از حادثه کربلا و نقش محوری حضرت زینب (س) در این برهه از تاریخ اسلام تشریح کرد: تمام حرکات حضرت زینب (س) بعد از شهادت حضرت سیدالشهدا (ع)، تحت‌الأمر امام زمانش، امام سجاد(ع) بود. به جهت حفظ جان امام سجاد (ع)، به اذن امام زمانش ایشان بسیاری از وظایف و مسئولیت‌‌ها را به دوش داشتند، موضع‌گیری می‌کرد، دفاع از جان امام (ع) می‌کرد، خطبه می‌خواندند. اما به تعبیر امروزی‌تر یک لیوان آب بدون اذن امام سجاد (ع) نمی‌خورد. این وقایع میزان تعهد و ولایت‌مداری حضرت زینب (س) را می‌رساند که چنین شخصیتی بودند که حاضر نشدند که خود را مطرح کنند. اگر هم جایی گل کردند، این به اذن امام سجاد(ع) و امام زمانش اتفاق افتاد.
وی در ادامه افزود: فارغ از اینکه حضرت سجاد(ع) برادرزاده ایشان بوده و جدا از این نسبت‌ها در واقع حضرت زینب کبری (س) وظیفه‌اش را انجام داد، افشاگری کرد، کاروان و بچه‌ها را رتق و فتق و به‌نوعی مدیریت کرد. خطبه‌های مفصلی که حضرت زینب (س) در کوفه، شام و کربلا خواندند برای همیشه در تاریخ شیعه ماندگار است. عرضم این است که به هر حال وظایف سنگینی داشتند، اما قطعاً اینکه گفته می‌شود بخشی از وظایف امامت را انجام می‌داد، اینگونه نبود. ایشان به اذن امام، منویات امام را جامعه تحقق می‌پوشاند و بدون اذن امام هیچ حرکتی را انجام نمی‌داد.
حضرت زینب (س) در دامان پدری همچون امیرالمؤمنین (ع) و مادری همچون حضرت زهرا (س) و تربیت شده است. طبیعتاً بخشی از این خصوصیات به حضرت هم منتقل شده است.
این کارشناس دینی با ذکر داستانی از کلاس‌های تفسیر قرآنی که حضرت زینب (س) برگزار می‌کردند، بیان کرد: حضرت مشغول تفسیر اولین آیه از سوره مبارکه مریم، حروف مقطعه «کهعص» بودند که امیرالمؤمنین(ع) رسیدند و فرمودند که اجازه بده من این آیه را تفسیر کنم و در تفسیر آن فرمودند: «ک» یعنی کربلا، «هـ» یعنی هلاکت خاندان پیامبر(ص)، «ع» یعنی عطش حسین، «ص» یعنی صبر تو یا زینب. در واقع این را این‌جور تفسیر کردند، معروف است و در تواریخ هم نقل شده که در واقع این یک اشاره ظریف و لطیفی از وجود مقدس امیرالمؤمنین(ع) بوده به حضرت زینب(س) برای تفسیر اولین آیه سوره مریم.
حائری‌زاده خاطرنشان کرد: حضرت زینب(س) شخصیتی بودند که در خانواده‌ای پرورش و زندگی کردند که شهادت موج می‌زد. افتخار زینب کبری(س) این است که فرزند دو شهید، خواهر 6 شهید، مادر دو شهید و عمه چند شهید هستند.
انتهای پیام/4028/
انتهای پیام/