تولید محتوا در ژورنالیسم علم بیشتر از طریق تعامل و مشارکت امکان‌پذیر است
به گزارش خبرنگار حوزه رسانه گروه اجتماعی خبرگزاری آنا از theconversation، رسانه‌ها با هدف اطلاع‌رسانی یا سرگرمی می‌توانند خوانندگانشان را به سمت احساس‌گرایی یا اعتیاد به داستان‌های غیرواقعی علمی متمایل کنند، اطلاعاتی که زندگی روزمره ما را شکل داده و بر چگونگی درک ما از ارزش علم تأثیر می‌گذارد ولی روزنامه‌نگاران علم می‌توانند با به‌روزرسانی شیوه گزارش‌دهی از این امر جلوگیری کنند.
در صورتی‌که خوانندگان بتوانند درک کنند فرق بین اخبار علمی فیک و روزنامه‌نگاری علم واقعی و صحیح چیست، در آن صورت می‌توانند تمایز میان داستان خبری خوب و بد را تشخیص داده و دست به انتخاب آگاهانه‌ای بزند.
به‌عبارت دیگر زمانی‌که مخاطبان دارای سواد رسانه‌ای باشند، می‌توانند درک درستی از مطلب علمی داشته و در این صورت قدرت تمایز بین سره از ناسره در یافته‌های علمی را دارا می‌شوند.
در این میان ژورنالیسم علم با چالش‌های مختلفی برای جذب مخاطب همراه است. آینده روزنامه‌نگاری علم در دوگانه‌ای از هیجان و خطر قرار دارد. کسانی‌که تمایل به ورود به این حوزه دارند می‌توانند سنت‌هایی همچون انتقال اطلاعات از طریق یک بستر و یا تغییر نگاه در یک داستان خبری پیروی کنند.
برای ایجاد داستان‌های علمی بهتر و تقویت علاقه و اعتماد به علم می‌توان چند روش را در پیش گرفت:
علم پدیده‌ای مصون از خطا نیست
علم پدیده‌ای پاک و مصون از خطای کامپیوترها و ماشین‌های عجیب و غریب نیست. علم نتیجه بررسی‌های انسانی است که با کنجکاوی، ابهام و هیجان همراه است و به‌ندرت به نتیجه‌ای قطعی می‌رسد.
فرآیند تولید علمی به مانند آسیابی است که با مشارکت و رقابت به آهستگی در حال حرکت است. روزنامه‌نگاران علم در بررسی‌‌های‌شان به این موضوع توجه می‌کنند که این حرفه دارای محدودیت، ابهام و احتیاط است و بیش از آن‌که نبوغ نویسندگی در آن نقش ایفا کند تبحر در رسیدن به اطلاعات معتبر می‌تواند تعیین‌کننده است.
روزنامه‌نگاری علم به چه افرادی سپرده شود؟
روزنامه‌نگاری علم باید به افرادی سپرده شود که در حوزه علم آموزش دیده‌اند، در این‌صورت درک عموم مردم از علم غنی شده و از انتشار ادعاهای غیرعلمی جلوگیری می‌شود هر چند در این میان نباید تنوع در روزنامه‌نگاری علم را به یک زمینه علمی حرفه‌ای یا دانشگاهی محدود کرد.
آیا ژورنالیسم علم تبلیغ مؤسسات علمی است؟
یکی از مهم‌ترین فعالیت‌‌ها در روزنامه‌نگاری علم ایجاد تنوع در مطالب علمی با هدف ارتقاء درک عمومی نسبت به دانش در سطح محلی و بین‌المللی است.
در حالی‌که برخی از مؤسسات علمی شناخته‌شده هزینه‌های هنگفتی را برای مطالعات و تحقیقاتشان انجام می‌دهند و بیشتر در معرض توجه رسانه‌ها قرار دارند اما مراکز علمی کمتر شناخته شده از این توجه بی‌بهره‌اند.
هرچند وظیفه رسانه‌ها تبلیغ یک مؤسسه یا ارتقاء جایگاه آنها نیست ولی روزنامه‌نگاران علم می‌توانند با هدف ایجاد تعادل و رفع نابرابری در جلب توجه مخاطبان فرصت‌های بیشتری را برای آنها فراهم کنند تا بتوانند رویکرد تنوع در یافته‌های علمی را توسعه دهند.
رسانه‌های غربی به‌طور کلی تمرکز بر روی منابع دانشگاهی اروپایی و آمریکای شمالی دارند و پوشش آنها از جهان در حال توسعه صرفاً بر بعد برخورد، درگیری و بلایا تمرکز دارد.
تمرکز بر نگاه بین‌المللی و استفاده از یافته‌های درست در هر کجای جهان و به‌نوعی توجه به نگاه جهان‌وطنی می‌تواند شرایط را برای مبادلات فرهنگی و درک عمومی از ماهیت جهانی پژوهش‌های علمی توسعه دهد.
آینده ژورنالیسم علم به کجا می‌رود؟
اشکال جدید قصه‌گویی رسانه‌ای از اینستاگرام گرفته تا پادکست و ابزارهای مبتنی بر هوش مصنوعی در حال ورود به حوزه روزنامه‌نگاری هستند و از سوی دیگر توسعه افق‌های علم و تکنولوژی مباحث پیچیده‌ای را برای بررسی پیش رو خواهد گذاشت. این قالب‌ها، ایده‌های قدیمی برای فعالیت‌های فردی در تولید مطالب علمی را تغییر داده است.
با توجه به این‌که امروز اغلب روزنامه‌نگاران علم به‌صورت آزاد (freelance) کار می‌کنند و به‌ندرت از منابع یا زمان لازم برای پرورش یک داستان رسانه‌ای برخوردار هستند، بنابراین شبکه ارتباط‌گران این حوزه باید به سمت و سوی همکاری و مشارکت پیش برود و در این میان ژورنالیست‌ها مجبور هستند تا به تخصص، مهارت‌ها و ابزارهای مختلفی مجهز شوند.
انتهای پیام/4105/پ
انتهای پیام/