رشته هوانوردی چند گرایش دارد؟ +معرفی دروس تخصصی و عمومی

به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا، رشته هوانوردی از جمله رشته‌هایی است که شاخه‌های مختلفی دارد و گفته می‌شود برای تحصیل و موفقیت در این رشته فرد باید برنامه ریزی دقیقی داشته باشد، اما چطور و چه دروسی در این رشته تدریس می‌شود؟

این سوالاتی است که امروز خبرگزاری آنا قصد دارد به آن‌ها بپردازد.

معرفی رشته هوانوردی

رشته هوانوردی دارای سه شاخه خلبانی، مراقبت پرواز و ناوبری هوایی است که دو شاخه خلبانی و مراقبت پرواز از بین داوطلبان گروه‌های آزمایشی ریاضی و فنی و علوم تجربی دانشجو می‌پذیرند.

• بیشتر بخوانید:


• دانشجویان از خودسازی و تهذیب نفس غافل نشوند


• رفع ابهامات دانش‌آموزان در رشته‌های دانشگاهی با رویداد «روز دانشگاه باز»


• اشتغال به تحصیل ۲۵۰ هزار دانشجو در رشته‌های روان‌شناسی و مشاوره

رشته هوانوردی، گرایش خلبانی

این گرایش تنه از طریق آزمون سراسری دانشجو می‌پذیرد و دروس مربوطه در دانشگاه علوم و فنون هوایی شهید ستاری که این دانشگاه وابسته به ارتش است تدریس می‌شود، دانشجویان این رشته از ابتدای ورود به عنوان یک دانش جوی نظامی محسوب می‌شوند و به عنوان یک افسر مهندسی شناخته می‌شوند.

ویژگی‌ها و مشکلات رشته خلبانی

وجود برنامه ریزی دقیق در حرفه خلبانی بسیار مهم است و اگر فرد بتواند چنین برنامه‌ریزی داشته باشد می‌تواند بر روی موفقیت خود حساب باز کند، زیرا زمان مشخصی از شبانه روز را نمی‌شود به این کار اختصاص داد و برنامه ریزی‌هایی که برای پرواز صورت می‌گیرد در ساعت‌های مختلف شبانه روز و روز‌های تعطیل هم باید انجام بشود که این برنامه ریزی می‌تواند به صورت هفتگی باشد یا ماهانه و به همین دلیل یک خلبان می‌تواند بنا بر زندگی شخصی خودش برنامه ریزی کند و باید به شغلش برای برنامه ریزی توجه داشته باشد.

فردی که خلبان می‌شود برای اینکه امنیت شغلی اش را حفظ کند و سلامت جسمی روانی وی مناسب باشد باید مدام آزمایش را تکرار کند و در صورتی که سلامت وی تحت تاثیر قرار گرفته باشد و آزمایشات و چکاپ‌ها نتیجه خوبی را نشان ندهد به او اجازه پرواز نمی‌دهند به همین خاطر همه خلبان‌ها تا چهل سالگی هر سال باید آزمایشات کامل را انجام دهند و بعد از این چهل سالگی هر شش ماهی باید ازمایش تکرار شود از سلامت آن‌ها اطمینان حاصل کنند.

چه دروسی در رشته خلبانی تدریس می‌شود؟

• دروس اصلی رشته خلبانی

۱-کامپیوتر و برنامه‌نویسی، ۲- ارتعاشات عمومی، ۳-استاتیک، ۴- مبانی مهندسی برق، ۵- دینامیک عمومی، ۶- اصول ایمنی پرواز، ۷-الکترونیک عمومی، ۸-آئرودینامیک عمومی، ۹-اصول هوانوردی، ۱۰- موتورهای هواپیما، ۱۱- سیستم‌های الکتریکی و الکترونیکی هواپیما، ۱۲- ناوبری هوائی، ۱۳- هواشناسی، ۱۴-فیزیولوژی هوائی، ۱۵- قوانین و مقررات هوانوردی.

• دروس تخصصی رشته خلبانی

۱-مقاومت مصالح، ۲- مبانی مدیریت و تحقیق در عملیات، ۳- ایرودینامیک سیالات تراکم‌پذیر، ۴-انتقال حرارت عمومی، ۵-مکانیک پرواز کاربردی، ۶- زبان تخصصی، ۷- پرواز اولیه، ۸- پرواز پایه، ۹- پرواز پیشرفته نظامی، ۱۰- پرواز تخصصی نظامی.

رشته هوانوردی؛ گرایش مراقبت پرواز

این گرایش از حساسیت بالایی برخوردار است و متخصصان برج مراقبت راپرورش می‌دهند، متخصصین در نهایت وظیفه دارند تا دستورات لازم از قبیل وزش باد، هدایت وگردش وفرود و کاهش و یا افزایش سرعت رابا توجه به هواپیما‌های دیگر به خلبان تحت نظر خود بازگو کند و اطلاعات لازم را به خلبان دهند. تا تداخلی درحرکت آن‌ها پیش نیاید و در ایمنی کامل به مقصد برسند.

آن‌ه ا موظف هستند با استفاده از ماهواره اطلاعات پروازی را گرفته واز طریق رادارسبز رنگ آنرا مشاهده کنند واز طریق رادیو با خلبان در ارتباط باشند.

بررسی دروس رشته مراقبت پرواز

• دروس اصلی رشته مراقبت پرواز

۱-مبانی مهندسی برق، ۲- مکانیک، ۳-نقشه‌کشی و نقشه‌خوانی هوانوردی، ۴- الکترونیک عمومی، ۵- سیستم‌های کمک ناوبری، ۶- ناوبری، ۷- هواشناسی عمومی، ۸-سرویس هواشناسی، ۹- هوانوردی، ۱۰- مکانیک پرواز، ۱۱-زبان تخصصی، ۱۲- فرودگاه‌ها، ۱۳- حقوق هواپیمایی، ۱۴- مبانی مدیریت، ۱۵-اصول مخابرات، ۱۶- اصول رادار، ۱۷- کاربرد کامپیوتر و اتوماسیون در مراقبت پرواز، ۱۸-آمار و احتمالات مهندسی.

• دروس تخصصی رشته مراقبت پرواز

۱-مراقبت هوانوردی و طرح پرواز، ۲- سرویس‌های ترافیک هوایی، ۳-سرویس‌های اطلاعاتی هوانوردی، ۴- دستورالعمل‌های ناوبری و مراقبت پرواز (کنترل منطقه‌ای، ۵- کنترل تقرب و ارتفاع‌سنجی، برج کنترل)، ۶-دستورالعمل‌های کنترل هواپیما به وسیله رادار، ۷-آموزش عملی رادار، ۸- تجسس و نجات، ۹- بررسی سوانح، ۱۰- طراحی دستورالعمل‌های پرواز، ۱۱- عملیات هواپیمایی، ۱۲- صلاحیت پرواز، ۱۳-سیستم ناوبری، ۱۴- ارتباطات و نظارت ماهواره‌ای، ۱۵- روش تدریس هواپیمایی، ۱۶- سیمولاتور برج کنترل، ۱۷- سیمولاتور کنترل منطقه‌ای، ۱۸-سیمولاتور تقرب پرواز

یکی از عوامل موفقیت وجود ایمنی در پرواز است و این مهم لازم به وجود فردی است که قبل از پرواز مسئولیت تهیه و طراحی نقشه مسیر پرواز را برعهده داشته باشد و مشخص کند که لازم است هواپیما در چه ارتفاعی با چه سرعتی حرکت نماید و در صورت لزوم با وجود ابر‌های باران زا مسیر پرواز را تغییر داده و مسیر جدیدی پیشنهاد دهد.

به عبارت ساده تراین فرد خلبان دوم پرواز است. البته تمام هواپیما‌ها ناوبر ندارند. وجود ناوبر قدرت مانوردر پرواز را بالا می‌برد حتی توانایی پرواز در هوای نامناسب را نیز برا‌ی خلبان ممکن می‌سازد.

انتهای پیام/