حواسپرتی و فرمولهای طلایی برای رفع آن
بسیاری از افراد در اطراف ما هستند که از حواسپرتی خود یا دیگران شکایت میکنند، اما چطور میشود که یک انسان به حواسپرتی دچار میشودو چه راهکارهایی برای رهایی از شر آن وجود دارد؟
این سؤالاتی است که خبرگزاری آنا قصد دارد در ادامه به آنها پاسخ دهد.
تمرکز؛ به حداقل رساندن عوامل حواس پرتی
تمرکز یک امر نسبی است که بنابر میزان کاهش و افزایش توجه هر فرد به عواملی که سبب حواس پرتی شود، تمرکز کاهش یا افزایش پیدا میکند و شما هیچ گاه یک میزان ثابت برای تمرکز نخواهید داشت و به محض اینکه محیط و شرایط ذهنی شما تغییر کند میزان تمرکز تغییر خواهد کرد.
- بیشتر بخوانید:
- اپلیکیشنی برای بهبود سلامت روان و عملکرد ذهنی
- لیست خوراکیهای ضد استرس
- آیا کمبود خواب جبران شدنی است؟
- حل مشکل حواسپرتی رانندگان با یک فناوری
- شستوشوی الکتریکی مغز، برای آموزش ورزشکاران و نیروهای ویژه
- از تیک گرفتن کودکان چه می دانیم؟
- پاسخ به ۱+۹ دغدغه جدیِ مادران جوان
تمرکز یک امر اکتسابی است که به هیچ وجه ذاتی نبوده و در واقع استعداد بالقوه تمرکز در همه افراد وجود دارد تنها مورد با اهمیت این است که؛ باید آن استعداد را پرورش داد تا به سرانجام رسید. با گذشت زمان و انجام تمرینات مربوط به تمرکز این مهارت را بدست میآورید که تمام فعالیتها از جمله مطالعه را با تمرکز بیشتری انجام دهید.
عوامل موثر در ایجاد حواسپرتی
- عوامل درونی:
عواملی همانند یادآوری خاطرات و تجزیه و تحلیل مسائل زندگی عوامل درونی حواسپرتی محسوب میشود.
- عوامل بیرونی:
عواملی همانند سروصدا و عوامل محیطی از این دسته محسوب میشود.
اگر شما نتوانید توجه خود را روی مطلبی که میخوانید بگذارید دچار عدم تمرکز میشوید.
راههای افزایش تمرکز
از بهترین راههای افزایش تمرکز این است که سوال طرح کنید و سوالات را جزئیتر بنویسید طوری که ذهنتان درگیر و متوجه موضوع شود و به علت ناتوانی به حذف عوامل خارجی دچار حواس پرتی با عوامل درونی که ناشی از عصبانیت شما است میشوید و ذهنتان متوجه موضوع دیگر میشود.
در این مواقع مطالعه را رها کنید و یک لیوان آب بنوشید تا ذهنتان آرام شود و سپس در زمانی دیگر از هر چه خواندید و نخواندید در ذهنتان سوال طرح کنید که فلان نکته چه بود یا فلان موضوع چه میگفت و تیترها را مطالعه کنید و سوالاتی از جنس چیست، چرا، چگونه، به چه علت و…. مطرح کنید تا ذهنتان متوجه موضوع شود و بدون خواندن کتاب سعی کنید جواب سوالها را با اطلاعات خودتان، هر چند اشتباه بدهید.
در این صورت نسبت به مطلب کنجکاو خواهید شد تا جواب صحیح آن را بدانید و سپس از روی کتاب به جواب سوال هایتان پاسخ دهید و مواردی که جدید است و جزء سؤالهایتان نبوده را به اطلاعات قبلیتان اضافه کنید.
فرمولی برای حواسپرتها
- فکرهای آزاردهنده توی سرتان است؟
افکار آزار دهندهای که در ذهن شما با هم میجنگند و رهایتان نمیکنند هم میتوانند تا پایان روز انجام یک کار ساده را طولانی کنند و نگذارند روی کارهایتان تمرکز کنید.
فکر تعمیر لاستیک اتومبیل، پرداختن قبضها و برق انداختن سینک ظرفشویی، همه میتوانند آزاردهنده و تمرکززدا باشند.
شاید برخی از این کارها زیاد هم طول نکشند، اما همین که روی هم انبار میشوند و کلافهتان میکنند، برای نداشتن تمرکز میتواند کافی باشد.
اما چه باید کرد؟
قلم و کاغذ بردارید و کارهایتان را فهرست کنید. مهم نیست چقدر بزرگ یا کوچک هستند.
کارهای روی اعصاب شما میتوانند به اهمیت انجام یک عمل جراحی یا به کوچکی پاک کردن لکه روی لباستان باشند، اما وقتی آنها را مینویسید، میتوانید براساس اولویت و اهمیتشان ردهبندی کنید و زمانی برای رسیدگی به آنها تعیین کنید.
مطمئن باشید این کارهای ذهن آلودهکن، وقتی روی کاغذ میآیند عملیتر بهنظر میرسند.
- آیا اینستاگرام بازید؟
قاتلان تمرکز دنیای اطراف شما را پر کردهاند. نگاهی به صفحه تبلت یا گوشی هوشمندتان بیندازید؛ چند اپلیکیشن شبکه اجتماعی روی صفحه میبینید؟ همه این اپلیکیشنها و پیغامهایی که وسوسه خواندنشان شما را رها نمیکند، تمرکزتان را میگیرند و نمیگذارند حتی نیم ساعت بدون ترس از، ازدست دادن یک پیام و ناخوانده ماندن یک متن کارتان را انجام دهید.
اگر شما هم یکی از مبتلایان اضطراب تلفن همراه باشید، اوضاع بدتر میشود، در چنین شرایطی مدام نگران پیامهای بیپاسخ مانده و نوشتههای ناخوانده دوستانتان هستید و بهجای اینکه زمان مشخصی را به انجام کارتان اختصاص دهید و روی آن تمرکز کنید، مدام کار را رها میکنید و سراغ شبکههای اجتماعی میروید.
اما چه باید کرد؟
زمانی که میخواهید وارد شبکههای اجتماعی شوید، گزینه بهخاطر سپردن رمز عبور را انتخاب نکنید تا بهجای اینکه با شنیدن صدای پیغامهایی که به شما میرسد یا وسوسه پاسخ دادن کامنتها کارتان را رها کنید، بتوانید هر زمان که کارهایتان تمام شد وارد شبکه شوید و پیامها را بخوانید.
- آیا خستهاید؟
خستگی یکی از تمرکزکشهای آشناست!
زمانی که کاری را هر روز باید انجام دهید، طبیعی است که انگیزهتان برای به پایان رساندنش کم شود و دلتان بخواهد نیمهکاره رهایش کنید و سراغ تلفن همراه یا دوستانی که در تلگرام آماده گپ زدن با شما هستند، بروید.
وقتی دلتان به انجام دادن کاری راضی نیست، ممکن است هیچ چیز برای قانع کردنتان نسبت به انجام آن کافی بهنظر نرسد. گذشته از بیمیلی به انجام یک کار، خستگی جسمانی هم میتواند عملکرد مثبتتان را کاهش دهد. محققان میگویند خستگی و کمخوابی به شکل قابلتوجهی میتوانند حافظه را کند کنند.
اما چه باید کرد؟
کارهای خستهکنندهای که به عهدهتان هست را بشناسید و به خودتان برای دریافت یک جایزه دوست داشتنی وعده دهید.
مثلا اگر از شستن هر روزه ظرفها بدتان میآید، به خودتان بگویید بعد از تمام شدن این کار یک قسمت از سریال موردعلاقهام که چند وقت است ندیدهام را میبینم یا وقتی این کار تمام شد یک بستنی شکلاتی میخورم.
شاید این جایزههای دوستداشتنی بتوانند انگیزه تمام کردن کار را به شما بدهند. اگر هم خستگی جسمانی کار شما را مختل کرده، امشب خودتان را به ۷ تا ۹ ساعت خواب آرام مهمان کنید و نتیجهاش را ببینید.
- آیا تلفن همراهتان نمیگذارد؟
رسیدن پیامک و زنگ خوردن تلفن همراه، حتی بیشتر از ایمیلهایی که بیوقفه میرسند و نمیگذارند کارتان را انجام دهید و حتی بیشتر از پیغامهای ناخوانده فیسبوک و کامنتهای بیپاسخ مانده اینستاگرام میتواند تمرکز شما را بههم بزند.
تماسهایی که معمولا همهشان فوری و نیازمند پاسخ نیستند، تمرکز شما را میگیرند و باعث میشوند برای یک کار نیمساعته مجبور شوید ساعتها وقت بگذارید.
اما چه باید کرد؟
از پیغامگیر تلفن همراه برای برطرف کردن این مشکل استفاده کنید. با این راه میتوانید بدون ترس از نشنیدن حرفهای ضروری، بعد از تمام شدن کارتان پیغامها را چک کنید و به آنها پاسخ دهید.
شما میتوانید در چند ساعتی که مشغول کارید صدای زنگ گوشیتان را ببندید و به خودتان قول دهید که در آن زمان هم تلفنتان را چک نکنید.
بعد از تمام شدن کارتان میتوانید با خیال راحت پیامها را بشنوید و به کسانی که منتظر تماستان هستند زنگ بزنید.
- آیا شما همه کارهاید؟
اگر با یک دست چند هندوانه برمیدارید، طبیعی است که نتوانید روی هیچ کاری تمرکز کنید.
وقتی کودکتان را در بغل گرفتهاید و همزمان غذا را هم میزنید و با تلفن هم صحبت میکنید، نباید انتظار داشته باشید که هیچ کدام از این کارها بهخوبی پیش برود.
عجیب نیست که در این شرایط کودکتان زیر گریه بزند، متوجه حرفهای کسی که به شما زنگ زده نشوید و غذایتان هم خوب از آب در نیاید.
اما چه باید کرد؟
بیهوده از خودتان انتظار نداشته باشید. قرار نیست به همه کارهایی که برای خودتان فهرست کردهاید برسید؛ شما لازم است فهرست کارهای روزانهتان را به شکل هرم وارونه تنظیم کنید.
هرمی که در بالای آن کارهای مهم قرار گرفته و هر چه به پایینش نزدیکتر میشوید، کارهای بیاهمیتتری را میبینید.
به این ترتیب بدون برداشتن همه هندوانهها با یک دست، بهترتیب کارها را با آرامش انجام میدهید و باقیماندهشان را در فهرست کارهای فردایتان قرار میدهید.
- آیا استرس دارید؟
استرس یکی دیگر از تمرکزکشهاست.
زمانی که قلبتان تندتند میزند، احساس میکنید دستهایتان از درون میلرزد و پاهایتان انرژی برای قدم برداشتن ندارد، نمیتوانید خوب و با تمرکز کار کنید.
ترس از افتادن اتفاقی که میتواند ناراحتکننده یا بحرانساز باشد، گاهی بیشتر از خود آن اتفاق میتواند شما را فلج کند.
اما چه باید کرد؟
چارهای جز استفاده از تکنیکهای کنترل استرس برای مقابله با این مشکل ندارید. میتوانید از کلاسهای یوگا، تمرینهای تنآرامی و مدیتیشن یا تکنیکهایی از این دست برای کمکردن استرستان کمک بگیرید و اگر موفق نشدید حتما از کمک یک روانشناس یا روانپزشک استفاده کنید.
حواستان باشد که ذهن پر از استرس شما نیست که باید کنترلتان را به دست بگیرد، بلکه این شما هستید که باید ذهنتان را کنترل کنید.
- آیا افسرده هستید؟
افسردگی میتواند ذهن شما را کند، ناتوان و خسته کند. طبیعی است که وقتی چنین بیماری روان شما را هدف قرار میدهد، دیگر نتوانید به اندازه قبل کارایی داشته باشید.
انسان های افسرده علاوه بر کمبود تمرکز، با ناراحتی و رنجهای متعددی محاصره شدهاند که به آنها اجازه درست فکر کردن و کار کردن را نمیدهد. گذشته از این، برخی داروهای ضدافسردگی هم خودشان تمرکز را از بین میبرند.
اما چه باید کرد؟
تا دیر نشده و در مرداب افسردگی فرو نرفتهاید، با یک روانشناس درمورد مشکلتان صحبت کنید. اگر سراغ روانپزشک رفتهاید، قبل از اینکه نسخهای برایتان تجویز کند به او بگویید که تمرکزتان کم شده و نمیتوانید کارهایتان را بهخوبی انجام دهید تا دارویی که در عین رفع افسردگی این مشکل را هم کمتر میکند را برای شما تجویز کند.
البته یادتان نرود که افسردگی بیماری نیست که یکشبه بیاید و یکشبه هم برود، پس صبور باشید و روی توانایی پزشکتان حساب کنید.
انتهای پیام/
انتهای پیام/