«وزارت امور خارجه آمریکا» میزبان 7 استاد ایرانی در کالیفرنیا/ پروژه نفوذ در محیط زیست، این‌بار زیر پرچم دریاچه ارومیه!
به گزارش خبرنگار حوزه دانشگاه و سیاست گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، چند روز پیش نادر قاضی‌پور نماینده مردم ارومیه در مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگویی با خبرگزاری میزان، از سفر 7 استاد ایرانی عضو ستاد احیای دریاچه ارومیه به آمریکا جهت بررسی علل خشکی این دریاچه پرده برداشت. وی در این‌باره گفته بود که «مطلع هستیم با مواردی از کمک‌های ارزی برای احیای دریاچه ارومیه که بالغ بر ۳۰۰ میلیون دلار بوده ۷ نفر به کشور آمریکا سفر کرده‌اند.»
همین اظهارات قاضی‌پور باعث شد تا مسعود تجریشی مدیر دفتر برنامه‌ریزی و تلفیق ستاد احیای دریاچه ارومیه به این موضوع عکس‌العمل نشان داده و اظهارات این نماینده مجلس را از بیخ‌و‌بن تکذیب کند. اما قاضی‌پور نیز سکوت نکرد و به وی پاسخ داد.
بیشتر بخوانید:
جزئیات سفر ۳۰۰ میلیون دلاری اعضای ستاد احیای دریاچه ارومیه به آمریکا
قاضی‌پور در گفتگو با خبرنگار آنا می‌گوید: «بازدید ۷ عضو ستاد احیای دریاچه ارومیه از دریاچه‌های خشک‌شده آمریکا قطعاً صورت گرفته است و حتی آقای زینال‌زاده از دانشگاه ارومیه یکی از افرادی بودند که برای بازدید از دریاچه خشک‌شده نمکی یوتا راهی آمریکا شدند.»
وی اظهار می‌کند: « اعضای ستاد احیای دریاچه ارومیه و برخی از اساتید دانشگاه ارومیه به دانشگاه کالیفرنیا در ارواین و دانشگاه تافتس (tufts) رفته‌اند و اقداماتی را انجام دادند و جالب اینجاست که همین آقایان، این سفر را دستاوردی برای ستاد احیای دریاچه ارومیه می‌دادند و حال آن‌که این سفر از اساس تکذیب شده است جای تعجب دارد. استاد نام برده شده که یکی از اساتید دانشگاه ارومیه محسوب می‌شود هم با درخواست ستاد احیا و موافقت حراست دانشگاه ارومیه به آمریکا رفته است.»
آیا سفر اساتید ایرانی به آمریکا حقیقت دارد/ ماجرا از چه قرار است؟
خبرگزاری دویچه‌وله فارسی در تاریخ 24 ژوئن 2015 مصادف با 3 تیر 94 در گزارشی مدعی شد؛ روز 23 ژوئن (2تیر) کارشناسان ایرانی و آمریکایی در دانشگاه کالیفرنیا در ارواین (University of California, Irvine) گردهم آمدند تا درباره احیای دریاچه ارومیه و تجربیات محققین آمریکایی هم‌فکری و رایزنی کنند.
داودرضا عرب سخنگوی وقت ستاد احیای دریاچه ارومیه و یکی از شرکت‌کنندگان در نشست دانشگاه ارواین کالیفرنیا به دویچه‌وله می‌گوید: «در نشست روزهای یک‌شنبه و دوشنبه (۲ و ۳ تیر) در مورد مسائل مختلفی چون استفاده از نمک، احیای اکولوژیکی و پارتیشن بندی با همکاران آمریکایی بحث کردیم. ما با مسائل و مشکلاتی آشنا میشویم که آن‌ها پیشتر از ما داشتند و تجربه کسب کردند. ما قصد داریم این تجربیات را در شرایط ایران به‌کار ببریم و آن‌چه را که طرح و اجرا شده ببینیم.»
وی در ادامه اظهار می‌کند: «محیط زیست پیونددهنده انسان‌ها است و اثرات آن مرزی نمی‌شناسد. ما قصد نداریم نسخه‌ای از خارج بگیریم و آن را اجرا بکنیم چون به لحاظ اقلیمی، فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی تفاوت‌هایی هست. البته از جهت تکنولوژی و فنآوری مشکلی نیست و ما می‌توانیم آن را منتقل بکنیم ولی برای پیاده‌سازی لازم است که ما از خارج، مفاهیم کلی را بگیریم و روی آن کار بکنیم و تبدیل بکنیم به نسخه داخلی.»
سخنان داودرضا عرب نشان می‌دهد که سفر اساتید ایرانی به آمریکا قطعیت داشته و ماجراهایی در پس پرده آن وجود دارد که باید بررسی شود. اما نکته اساسی اینجاست که میزبان و بانی برنامه حضور اساتید ایرانی در آمریکا چه کسی و چه سازمانی بوده است؟
بانی نشست دانشگاه ارواین کالیفرنیا چه کسی بود؟
خبرگزاری دویچه‌وله فارسی در ادامه گزارش خود از سروش سروشیان به‌عنوان بانی نشست اساتید ایرانی در کالیفرنیا نام برده و می‌نویسد: «پرفسور سروش سروشیان، رئیس مرکز هیدرو متئورولوژی و سنجش از دور دانشگاه کالیفرنیا در ارواین و بانی نشست متخصصین آمریکایی و ایرانی است.»
سروشیان در گفتگوی خود با خبرگزاری دویچه‌وله می‌گوید: «مشکلات زیست محیطی دریاچه ارومیه در آکادمی علمی آمریکا همیشه مطرح بوده است و وزارت امور خارجه آمریکا بر اساس برنامه people to people کمک کرد که تعدادی از کارشناسان ایرانی چون دکتر عرب، دکتر چاوشیان، خانم راضیه لاک و برخی دیگر از متخصصان به آمریکا بیایند. ما قصد داریم تجربه جمع‌آوری شده در غرب آمریکا در ایالت‌های کالیفرنیا و نوادا را به همکاران ایرانی خود انتقال دهیم و تبادل نظر بکنیم تا دوستان با تجربیات آمریکایی‌ها آشنا شوند.»
وی اضافه می‌کند: «بعد از این‌که آقای روحانی بر سرکار آمدند یک جنبش خاصی در ایران به راه افتاده است و با فعالیت‌های بسیار خوبی که دارند اقدام می‌کنند. ما از آن حمایت می‌کنیم و امیدواریم این همکاری‌های علمی نتیجه بدهد.»
سروشیان در ادامه صحبت‌های خود گفت متخصصان ایرانی در ظرف ۱۰ روز آینده (از 3 تیر 94) با وضعیت دریاچه‌های آمریکا از نزدیک آشنا خواهند شد.
نکته جالب توجه در صحبت‌های سروشیان اینجاست که نشست اساتید ایرانی بر اساس یکی از برنامه‌های وزارت امور خارجه آمریکا که مسائل تحریم و سیاست‌ها علیه جمهوری اسلامی ایران را دنبال می‌کند برگزار شده است.
یک منبع آگاه که در سفر به آمریکا همراه اساتید ایرانی حضور داشته است در گفتگو با خبرنگار آنا در این رابطه می‌گوید: «این سفر از طرف سروشیان یکی از اساتید دانشگاه کالیفرنیا ارواین برنامه ریزی و حمایت مالی شد.»
وی ادامه می‌دهد: «سروشیان پذیرفت که هزینه محل اقامت، خودرو و غذا را برای دوره بازدید بپردازد با این تفاوت که هزینه بلیط هواپیما و هزینه‌های اخذ ویزا را افراد شخصاً و یا از محل کارشان پرداخت کنند.»
این منبع آگاه در ادامه سخنان خود تأکید می‌کند که گزارش این بازدید 10 روزه به وزیر وقت صنعت، معدن و تجارت (محمدرضا نعمت‌زاده) ارسال شده است.
سروش سروشیان کیست؟
سایت وزارت خارجه ایالات متحده سروش سروشیان را یکی از چهره‌های ایرانی-آمریکایی معرفی کرده است. این سایت می‌نویسد: «سروش سروشیان استاد ایرانی-آمریکایی در زمینه سازه و محیط زیست در دانشگاه کالیفرنیا-ارواین است. وی در حال حاضر مدیر مرکز Hydrometeorology and Remote Sensing در این دانشگاه است.»
در ادامه مطلب وب‌سایت وزارت خارجه آمریکا آمده است: «سروشیان در سال ۲۰۰۹ به عضویت در شورای علوم و فناوری کالیفرنیا منصوب شد. او در سال ۲۰۱۰ چهارمین دریافت کننده جایزه بین‌المللی شاهزاده سلطان بن عبدالعزیز برای آب شد»
جایزه بین‌المللی شاهزاده سلطان بن عبدالعزیز در ریاض و توسط حکام سعودی برگزار می‌شود.
طبق گفته سروشیان نشست اساتید ایرانی در آمریکا در رابطه با دریاچه ارومیه توسط وزارت خارجه آمریکا برگزار شده و بر اساس گفته‌های یک منبع آگاه برخی از هزینه‌های داخل آمریکا نیز توسط سروشیان پرداخت شده است. کنار هم قرار دادن این مؤلفه‌ها نشان می‌دهد که شاید دست‌های پشت پرده‌ای در حوزه محیط زیست و مسائل امنیتی در حوزه ستاد احیای دریاچه ارومیه وجود داشته باشد.
تقریباً دو سال پس از همین ماجرا بود که خبر دستگیری کاووس سیدامامی به جرم جاسوسی که در کالبد یک فعال محیط زیستی فعالیت می‌کرد، منتشر شد.
از طرف دیگر می‌توان نگاه علمی به چنین نشست‌هایی را کاملاً رد کرد؛ چراکه دولت آمریکا در چندماه گذشته مسعود سلیمانی یکی از دانشمندان ایرانی را زندانی کرده است. مقایسه این دو مقوله با یکدیگر نشان می‌دهد که باید پرونده حضور اساتید ایرانی در آمریکا به مدت 10 روز به بهانه بازدید از دریاچه‌های نمک خشک‌شده بیشتر مورد بررسی قرار گیرد.
به نظر می‌رسد مقوله نفوذ به دانشگاه‌ها و هم‌چنین در کالبد محیط زیست مسئله‌ای جدی است که باید به آن پرداخت.
انتهای پیام/4116/پ
انتهای پیام/