چرا سهمیههای خاص برای فرزندان اعضای هیئت علمی تعلق میگیرد؟
به گزارش خبرنگار حوزه آموزشی و پژوهشی گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، جابهجایی فرزندان اعضای هیئت علمی دانشگاه و استفاده از این سهمیهها دوباره در بین جامعه دانشگاهی نقل محافل شد.
سهمیه اعضای هیئت علمی نوع خاصی از سهمیه کنکور است که طی آن داوطلبانی که پدر یا مادرشان عضو هیئت علمی دانشگاه هستند میتوانند با استفاده از این سهمیه از فرصت انتقال یا تغییر رشته بهرهمند شود.
ابراهیم خدایی، رئیس سازمان سنجش آموزش کشور اخیراً در گفتگو با یکی از رسانهها درباره موضوع امتیاز فرزندان اعضای هیئت علمی در آزمونهای کشوری گفت: «آنچه برای فرزندان اعضای هیئت علمی دانشگاهها وجود دارد سهمیه نیست و تنها تسهیلات است. وی استفاده از این تسهیلات را مختص کنکور سراسری دانست و از عدم استفاده در آزمونهای کارشناسی ارشد و دکتری خبر داد».
خدایی توضیح داد: «فرزندان اعضای هیئت علمی در صورتی که در کنکور سراسری پذیرفته شوند و ۹۰ درصد نمره را کسب کنند میتوانند به محل کار والدین منتقل شوند و در صورتی ۹۲.۵ درصد نمره را داشته باشند بر اساس ضوابط امکان تغییر رشته نیز دارند».
رئیس سازمان سنجش از استفاده 1400 تا 1500 کنکوری از این امکان در سالجاری خبر داد.
پیش از این هم وزیر علوم در این باره اظهار نظر کرده و تعداد آنها را بسیار محدود دانسته بود. غلامی معتقد است: «مگر چقدر از فرزندان اعضای هیئت علمی کشور در سن ورود به دانشگاه قرار دارند؟ برخی تصور میکنند هر سال در خانواده اعضای هیئت علمی سه یا چهار فرزند کنکوری وجود دارد؛ در حالی که تعداد آنان بسیار محدود است».
این درحالی است که ظرفیت دانشگاههای سطح یک مانند صنعتی شریف، امیرکبیر، تهران، خوارزمی، شهید بهشتی، خواجه نصیرالدین طوسی، علامه طباطبایی، علوم صنعت ایران، صنعتی اصفهان و شیراز در دوره کارشناسی روزانه رشته ریاضی در کنکور امسال 6 هزار و 464 نفر بود. در مقایسه اعداد و ظرفیت محدود روزانه و دانشگاههای سطح یک کشور که رقابت اصلی برسر آنهاست میتوان دریافت که استفاده از تسهیلات اعضای هیئت علمی آنچنان که میگویند کم هم نیست. چراکه نگرانی اصلی درباره رشتهها و دانشگاههای پرطرفدار است کمتر پیش میآید که انتقال یا تغییر رشته در رشتهها و دانشگاههای سطحهای پایینتر رخ دهد.
پیش از این هم در اسفند سال ۹۱ دیوان عدالت اداری تسهیلات برای فرزندان اعضای هیئت علمی را از میان برداشت چراکه آن را مصداق بارز تبعیض ناروا میدانست. اما بعد از گذشت چند ماه عدهای که منافعشان در گرو اجرای این قانون بود با آمدوشدهای بسیار به مراجع بالاتر نظیر شورای عالی انقلاب فرهنگی، اعضای این شورا را قانع کردند تا مصوبهای را از سر بگذرانند. براساس این مصوبه موضوع نقلوانتقال فرزندان اعضای هیئتعلمی به وزرای علوم، تحقیقات و فناوری، بهداشت و رئیس دانشگاه آزاد اسلامی تفویض اختیار شد.
حال اینکه چرا فرزندان اعضای هیئت علمی دانشگاهها نسبت به بقیه داوطلبان برتری دارند، جای سوال دارد؟ چرا پدران و مادرانی که در دانشگاهها مشغول به کار تدریس هستند میتوانند فرزندانشان را کنار خود داشته باشند ولی پدران و مادرانی که به شغلهای دیگر مشغولند چنین حقی ندارند؟ مگر اعضای هیئت علمی برای کاری که انجام میدهند حقوق دریافت نمیکنند که حال باید فرزندانشان نیز از امتیاز ویژه برخودار شوند؟ سوالاتی که مرجع قضایی کشور به آن پاسخ داده ولی مراجع علمی نمیتوانند آن را بپذیرند.
انتهای پیام/4040/
انتهای پیام/