پشت میز نشین‌ها 10 دقیقه پیاده‌روی کنند، نمی‌میرند!
به گزارش خبرنگار اجتماعی آنا، تحقیقات تازه نشان می‌دهد که نشستن برای 6 ساعت متوالی ممکن است عملکرد عروق را مختل کند و حتی در نهایت به مرگ منجر شود. بسیاری از کارمندان اداری بیشترین زمان کار خود را که به مدت هشت ساعت در روز است در حالت نشسته و پشت میز خود صرف می‌کنند.
پژوهشگران دانشگاه میسوری اعلام کرده‌اند که فقط با 10 دقیقه می توان روند آسیب رسانی حاصل از نشستن طولانی مدت را معکوس کرد. به گزارش futurity.org این پژوهشگران با مطالعه روی تعدادی از جوانان و بررسی عملکرد بدنی آنها چنین نتیجه‌ای گرفته‌اند.
هایمه پادیلا استادیار تغذیه و فیزیولوژی ورزش دانشگاه میسوری در این مورد می‌گوید: «ما با صرف زمان طولانی برای کار و از دست دادن آهنگ از زمان، خود را در معرض دوره‌های طولانی مدت عدم فعالیت قرار می‌دهیم. مطالعه ما نشان داده است که اگر شما به مدت 6 ساعت متمادی یا بیشتر زمان در روز را می‌نشینید، جریان خون به پاهای‌تان تا حد زیادی کاهش می‌یابد. ما همچنین دریافتیم که فقط با 10 دقیقه پیاده‌روی پس از نشستن طولانی‌مدت می‌توان این روند را معکوس کرد.»
پژوهشگران در این مطالعه که نتایج کامل آن در ژورنال Experimental Physiology منتشر شده است، عملکرد عروقی 11 مرد جوان سالم را قبل و پس از یک دوره طولانی مدت نشستن مقایسه کرده‌اند. این یافته‌ها نشان می دهد که جریان خون در ناحیه رکبی- سرخرگی در پایین پا- پس از نشستن پشت میز به مدت 6 ساعت به شدت کاهش می‌یابد. سپس این افراد در یک پیاده‌روی کوتاه شرکت کردند و معلوم شد که 10 دقیقه پیاده‌روی می‌تواند اختلال در عملکرد عروق اختلال را جبران کند و جریان خون را بهبود ببخشد.
به گفته پادیلا «هنگامی که جریان خون در بدن کاهش می‌یابد، اصطکاک جریان خون با دیواره رگ‌ها که به آن تنش برشی نیز می‌گویند، کم می‌شود. سطح معتدلی از تنش برشی برای سلامت شریانی مفید است، در حالی که سطوح پایین تنش برشی مضر است و به کاهش توانایی اتساع شریان می‌انجامد. اتساع، نشانه سلامت عروق است. هرچه شریان بیشتر بتواند باز شود و به تحریکات پاسخ بدهد، سالم‌تر است.»
وی می‌افزاید: «مطالعات نشان داده است که نشستن کمتر می‌تواند به سوخت و ساز بهتر در بدن و سلامت قلب و عروق کمک کند. با این حال، تحقیقات بیشتری لازم است تا مشخص شود که آیا تکرار دوره‌های کاهش عملکرد عروقی با نشستن طولانی مدت، به عوارض عروقی بلند مدت منجر می‌شود یا نه.»
پژوهشگرانی از دانشکده دانشگاه می‌سی‌سی‌پی جنوبی و کالج پرستاری و نوآوری‌های بهداشتی دانشگاه تگزاس در آرلینگتون نیز در این مطالعه و نگارش مقاله تحقیقی آن مشارکت داشته‌اند.
گزارش از: ساسان گلفر
انتهای پیام/