شغلی تهوع‌آور که در همه دنیا ممنوع است غیر از ایران!

به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا حتماً پیش‌ازاین شنیده‌اید که آسیب‌های اجتماعی با سیاست‌های سلبی مرتفع نمی‌شوند و تنها راه مقابله با آن‌ها، حذف زمینه‌ها و عوامل به‌وجودآورنده آن‌هاست. نمونه هم فراوان است، پدیده کودک کار، با جمع‌آوری این کودکان از کوچه و خیابان‌ها که خود قربانی درجه اول این بلای شوم‌اند، از بین نمی‌رود. راه‌حل اصلی برخورد با پدیده اعتیاد، برخورد با معتادان نیست، همین‌طور، راه‌حل مبارزه با مسئله کودک‌همسری، کار سلبی و ایجاد منع قانونی برای چنین مسئله‌ای نیست، چه آن‌که در اثر اقدامات سلبی، حتی اگر بر اساس قانون باشد، در آینده‌ای نه‌چندان دور، در برخی مناطق کمتر برخوردار، شاهد شمار زیادی از ازدواج‌های مردان با کودکان دختر هستیم که حتی ثبت هم نمی‌شوند و این یعنی آن‌که نه‌تنها، مسئله حل نمی‌شود، بلکه داماد، هیچ تعهد و مسئولیت قانونی هم در برابر دختر نخواهد داشت.

همکارانم در گزارش امروز روزنامه، نورافکن خود را به نقطه سیاهی تابانده‌اند که دیدنش شدیداً دردناک است. تابه‌حال، از دلالی ارز و خودرو و ملک بسیار شنیده‌اید، اما شاید پدیده دلالی کلیه برایتان عجیب باشد. دقت کنید که موضوع، خریدوفروش کلیه نیست، چه این‌که این کار در کشورهای دیگر هم رواج دارد، موضوع وجود بازار سیاه و حضور دلالانی است که کلیه را ۵۰ میلیون از یک نیازمند پول می‌خرند و ۱۰۰ میلیون تومان به یک نیازمند سلامتی می‌فروشند، اقدام تهوع‌آوری که طبق آمارها، تقریباً در اکثر کشورهای جهان جز ایران، ممنوع است.

هر جا که عرضه و تقاضایی وجود داشته باشد و قانون نباشد یا مجریان، انگیزه اجرایش را نداشته باشند، مسئله‌ای که از آن گریزی نیست، بازار سیاه و دلالی است. این تنها یک نمونه از حوزه‌هایی است که ترکیبی از خلأ قانونی، ضعف مجریان و نیاز مخاطبان، مسئله‌ساز شده است. نیاز مخاطبان را که نمی‌توان نادیده انگاشت و از سویی با وضعیت اقتصادی و معیشتی امروز، نمی‌توان توقع داشت که بخشی از مردم، برای غلبه موقت بر فقر، سلامتی خود را نفروشند، اما خلأ قانونی و مسئولیت‌پذیری مجریان که هر دو، متولی مشخص دارند، می‌توانند سریعاً نسبت به رفع نواقص اقدام کنند. عجیب آن‌که پیش‌تر از این، گاهی فریاد زدن بلند یک درد مردم، حرکت و تکانی در مسئولان ذی‌ربط ایجاد می‌کرد، اما چند وقتی است که هر چه رسانه‌ها از درد مردم می‌گویند، از دولت و مجلس که مخاطب عمده این فریادها هستند، آبی گرم نمی‌شود.

مسئولان محترم! مخاطب بایدها شمایید. مخاطب این سخنان و فریادهای مردم شمایید. ای‌کاش، همان‌قدر که به فکر استمرار حضورتان در صحنه قدرتید به فکر حل مشکلات مردم هم باشید.

منبع: روزنامه رسالت

انتهای پیام/۴۱۲۷/پ