دستورالعمل جشنواره تیتر، پراشتباه و غیرعملیاتی بود/ مسئولان فرهنگی وزارت علوم به نکات ما بی‌توجهی کردند

به گزارش خبرنگار حوزه فرهنگی و هنری گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، با توجه به اعتراضات اخیر فعالان حوزه فرهنگی در بخش نشریات دانشگاهی به نحوه اجرای یازدهمین جشنواره سراسری نشریات دانشجویی گفتگویی تفصیلی با علی‌اکبر حسینی‌سده به عنوان دبیر جشنواره تیتر 11 تنظیم‌شده است که در ادامه می‌خوانید.

آنا: آغاز به کار جشنواره تیتر11 چگونه بود و چه تفاوتی با دوره‌های قبلی داشت؟

حسینی: سال گذشته برای آغاز به کار جشنواره تیتر 11 دستورالعملی با حضور چند تن از کارشناسان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی  و وزارت علوم، تحقیقات و فناوری تهیه شد که این افراد با فضای نشریات دانشجویی آشنا نبودند. با مطالعه این دستورالعمل کاملاً مشخص بود که بخش عمده‌ای از این دستورالعمل‌ها عملیاتی نمی‌شود.

یکی از شروط بنده برای اجرای این جشنواره برگزاری نمایشگاه در کنار این جشنواره بود و با دعوت تنها نامزدهای نهایی شرکت‌کننده در این جشنواره مخالف بودم و در تمامی جلسات مربوطه نیز به این موارد اشاره می‌کردم. هر دانشگاه دو فایل در اختیار داشت که یکی برای بخش جشنواره و دیگری برای بخش نمایشگاه بود؛ در بخش جشنواره می‌توانستیم با دعوت از نامزدها و در بخش نمایشگاه نیز با دعوت از دانشگاه‌ها این فرصت را برای ارائه دستاوردها در اختیارشان قرار بدهیم. در شهریورماه سال 97 از بنده کمک خواستند و بنده نیز بعد از این‌که دستورالعمل را مطالعه کردم، 16 مورد ایراد فنی موجود را جهت اصلاح در نشست کارشناسان نشریات دانشجویی مشهد به شورای سیاست‌گذاری جشنواره تیتر11 تحویل دادم.

آنا: به‌عنوان دبیر جشنواره تیتر 11 چه ایراداتی در دستورالعمل این برنامه می‌توانید ذکر کنید؟

حسینی: با وجود مشکلات و ایراد‌ها در دستورالعمل اجرایی که به خدمت دوستان گزارش شد زمان تحویل سامانه فرارسید بااین‌وجود بعد از تحویل سامانه متوجه شدیم که ایرادات بسیار اساسی وجود دارد و تفاوت بسیار زیادی از آنچه فکر می‌کردم در آن حاکم بود. سامانه‌ای که می‌توان گفت سراسر ایراد داشت که در این سامانه تنها کارشناسان هر استان می‌توانستند آثار را ببینند.

آنا: از چه سالی در این برنامه‌های فرهنگی فعالیت دارید؟ آیا دستورالعمل مذکور برای اجرای هرچه بهتر مورد بازبینی قرار گرفت؟

حسینی: به نسبت فعالیتی که از سال 85 الی90 با کارشناسان در حوزه نشریات دانشجویی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری انجام داده‌ام تعامل نسبتاً خوبی با آن‌ها داشتم که این باعث می‌شد تمامی ایرادها و مشکلات موجود در سامانه را از طریق کارشناسان که گزارش می‌دادند جمع‌بندی کرده و به اطلاع مسئول طراحی سامانه ارسال کنم. بعدازاینکه 15 مورد از ایرادهای اساسی سامانه جهت اصلاح گزارش شد، طراح سامانه متذکر شد که با این حجم از پیشنهاد‌ها و مشکلات لازم است سامانه جدیدی طراحی شود و برای آن نیز باید قرارداد بسته شود.

آنا: وضعیت مالی جشنواره به چه حدی قرار داشت؟ داوری تیتر11 که اغلب مورد اعتراض دانشجویان بود چه دلایلی را به همراه داشت؟

حسینی: طبق درخواست شرکت طراحی سامانه از مسئولان وزارتخانه درخواست شد تا جهت عقد قرارداد اقدام کنند که در جواب گفتند پول نداریم و مجدداً مشکلات مالی را مطرح کردند. بعد از گذشت چند هفته از اتمام این جشنواره همچنان قراردادی در این جهت امضا نشده است. به این معنی است که هیچ‌کسی سراغ شرکت مذکور نرفته است. نخواهیم توانست در صورت لزوم داده‌هایمان را از شرکت مذکور تحویل بگیریم. مشخص نیست داده‌ها کجا نگهداری می‌شود. بعد از غربالگری آثار در اوایل اسفندماه تصمیم گرفته شد تا مرحله داوری برگزار شود. در نظر داشتند در اردیبهشت‌ماه جشنواره تیتر 11 را شروع کنند که تا این موعد نمی‌توانستیم مرحله داوری آثار را به پایان برسانیم. بودجه‌ای که برای مرحله داوری در نظر گرفته شده بود، مشخص نبود و با در نظر گرفتن اعداد و ارقام بخش داوری جشنواره نسبت به دور قبل قطعاً داوری باکیفیت نامناسبی صورت خواهد گرفت چراکه با میزان تعیین‌شده برای حق‌الزحمه داوری چندان انتظاری نمی‌توانستیم داشته باشیم.

آنا: شرایط داوری آثار به چه صورت انجام گرفت؟ 

حسینی: مدت‌زمان برای داوری در بخش تیتر تنها دو دقیقه در نظر گرفته‌شده بود که حتی برای خواندن آن نیز بسیار کم بود، برای داوری تیتر بایستی داور متن را بخواند تا بتواند تیتر را به نسبت متن نوشته‌شده داوری کند. انتظار داشتند داوران تنها با خواندن تیتر به آن امتیاز بدهد. مدت‌زمان برای داوری بخش خبر 4 دقیقه در نظر گرفته‌شده بود. مثلاً یک مقاله اقتصادی و اجتماعی و یا سیاسی نیز 6 دقیقه در نظر گرفته‌شده بود. این مقاله سیاسی می‌تواند یک صفحه باشد که خودش 4 یا 5 دقیقه وقت لازم دارد، داور اگر بخواهد قضاوت کند باید به شاخص‌های مختلف که در ذهن دارد، دقت کند که 6 دقیقه واقعاً شدنی نبود. برای نشریات نیز10 دقیقه در نظر گرفته شد و این در حالی بود که نشریه دانشجویی می‌تواند 18 صفحه یا 70 صفحه باشد و 10 دقیقه فرصت مناسبی برای داوری آن مناسب نبود.

آنا: علت اعتراض دانشجویان به مدت زمان داوری چه بود؟ 

حسینی: اعتراض اغلب دانشجویان به زمان‌بندی داوری بحق بود که بایستی از قبل گام‌به‌گام اطلاع‌رسانی می‌شد که این مورد را نیز در مراسم اختتامیه به حضار توضیح داده شد. لازم بود تا نماینده دانشجویان در شورای مرکزی ناظر بر نشریات در این برنامه پای‌کار قرار می‌گرفتند، که متأسفانه اصلاً هیچ‌کسی سراغ ما را نگرفت. الآن هم می‌توانند پای‌کار بیایند و به‌عنوان نماینده دانشجویان گزارش‌های لازم را بگیرند و هر آنچه را که لازم است در مورد سامانه و چگونگی روش داوری و مراحل دیگر جشنواره مطلع باشند. وقتی غربالگری آثار تمام شد به تعداد 5 هزار و 788 اثر و نشریه در این مرحله حذف شدند که علت آن مربوط به تخلف اثر، تخلف دانشگاه و یا این‌که برخی اصلاً فایل نداشته و توسط صاحب اثر بارگذاری نشده بود. آثار باید توسط صاحبان اثر بارگذاری می‌شد که در غیر این صورت تخلف حساب می‌شد.

آنا: وضعیت مالی چه تاثیری در روند داوری داشت؟

حسینی: حجم بزرگ اعتراضات دانشجویان از زمانی آغاز شد که هر اثر و نشریه باید توسط خود شخص در پروفایل مجزا بارگذاری می‌شد که شرایط پیچیده و دشوار این مرحله باعث بروز مشکلات زیادی شد. قبلاً مجموع این آثار و نشریات جهت ثبت‌نام توسط کارشناس مربوطه صورت می‌گرفت و به خاطر این محدودیت از بین 28 هزار و 249 اثر و نشریه، 5 هزار و 788 اثر و نشریه به دلیل عدم رعایت موارد ذکرشده حذف شدند. باید فضا و شرایطی آماده می‌شد تا داوطلبان به‌راحتی می‌توانستند آثار را بارگذاری کنند. یکی از ادله‌‌ای که باعث شد تا این روش پیش رو گرفته شود موضوع هزینه‌های داوری بود که در این روش باعث می‌شد آثار کمتر بارگذاری شود و داوری آن نیز راحت باشد و هزینه زیادی را دربر نگیرد.

در گام دیگری در دستورالعمل به دانشگاه‌ها اعلام‌شده بود که کارشناس دانشگاه‌ها باید اصالت اثر و نشریه، انطباقش با صاحب اثر و صاحب نشریه را تائید کنند. این امر فشار کاری دبیرخانه را نیز کم می‌کرد. در بخش دیگری که موجب اعتراض داوطلبان واقع شد مربوط به حذف آثاری بود که توسط افراد دیگر ثبت‌شده بود.

ادامه دارد...

انتهای پیام/4108/پ