تفاوت یک میلیارد تومان از فوتبال تا بسکتبال
به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا، حرف‌های رامین طباطبایی، رئیس فدراسیون بسکتبال را باید چند بار خواند و خوب به آن دقت کرد. دقت کرد و تأسف خورد به حال ورزشی که اینقدر میان رشته‌هایش تبعیض و تفاوت قائل می‌شود. یکی از فرط فساد، زیاده‌خواهی و بیت‌المال‌خوری در حال ترکیدن است و دیگری با کلکسیونی از قهرمانی و افتخار، محتاج تأمین هزینه‌های برپایی اردو برای آماده‌سازی در راه جام جهانی!
جالب‌تر اینکه این دومی با تمام محدودیت‌ها و حق‌خوری‌هایی که در موردش صورت گرفته، هنوز دغدغه گرانی ارز و افزایش هزینه‌ها و اوضاع اقتصادی کشور را دارد و خود را به اردو‌های داخلی و توانمندی‌های بومی راضی می‌کند، اما اولی زالو‌صفت‌وار به بیت‌المال چسبیده و برای کسب حتی یک جام داخلی برای تیم‌های پرادعا، پرخرج و بدهی‌تراش خود تقاضای اردوی خارجی دارد.
بحث بر سر تفاوت بین تیم ملی بسکتبال ایران با تیم‌های باشگاهی فوتبال است. بحث بر سر تفاوتی است که وزرات ورزش بین فدراسیون‌هایش قائل می‌شود، تفاوتی که کار را به جایی رسانده که فدراسیونی پرافتخار، چون بسکتبال به برپایی سه اردو با هزینه یک میلیارد تومان برای تیمی که می‌خواهد راهی جام جهانی ۲۰۱۹ شود و رودرروی بزرگان بسکتبال دنیا قرار گیرد قانع است، اما فوتبالی‌ها برای حضور در لیگ برتر زیاده‌خواهانه به اردوی خارجی بی‌کیفیت می‌روند و میلیارد‌میلیارد پول مردم و بیت‌المال را هدر می‌دهند تا شاید قهرمان لیگ برتر شوند. والا همه خوب می‌دانیم که هیچ کدامشان حرفی برای گفتن در آسیا را هم ندارند. البته ما نمی‌گوییم که این یک میلیاردی که طباطبایی آن را هزینه سرسام‌آور معرفی می‌کند تنها درصدی از قرارداد یک بازیکن فوتبال در همین تیم‌های پرحاشیه، بی‌خاصیت و همیشه شکست‌خورده فوتبال است.
باید به حال این ورزش تأسف خورد. باید تأسف خورد برای این همه تبعیض، باید به حال ورزشی که قهرمانانش را اینگونه در منگنه قرار می‌دهد و زیاده‌خواه‌ها و شکم‌باره‌هایش را هر روز گستاخ‌تر از قبل بار می‌آورد، تأسف خورد. به راستی چه فرقی است بین بسکتبال و فوتبال؛ بسکتبالی که حتی با تیم‌های باشگاهی‌اش روی سکوی افتخار می‌رود و تیم ملی‌اش مدال‌آور و عنوان‌دار است قابل مقایسه با فوتبال شکست‌خورده نیست، اما وقتی پای پول و فساد در میان باشد فوتبال گوی سبقت را از همه می‌رباید و تمام سکو‌ها را فتح می‌کند. فوتبالی‌ها در این ورزش می‌توانند بدون حساب و کتاب اردوی خارجی برپا کنند و بعد هم ببازند و باعث تحقیر ملی شوند، اما یک میلیارد برای بسکتبال ملی هزینه‌ای سرسام‌آور و گزاف می‌شود، آن هم برای سه اردو و نه یک اردوی بی‌کیفیت در ده‌کوره‌های ترکیه!
تفاوت رشته‌ای، چون بسکتبال با فوتبال درست همین‌جاست. فوتبال هزینه‌ساز و بدهکار عزیزکرده می‌تواند هر جا و هر طور که خواست هزینه‌تراشی و به بیت‌المال دست‌درازی کند، اما وقتی پای رشته‌های پرافتخار و مدال‌آوری، چون بسکتبال به میان می‌آید تمام مشکلات اقتصادی، تحریم‌ها و گرانی‌ها به صف می‌شوند و چه مظلومند این رشته‌ها و ورزشکاران مدال‌آورش که درد مردم را برخلاف فوتبالی‌ها به خوبی درک می‌کنند و با حداقل امکانات آماده می‌شوند و می‌روند و درست برخلاف فوتبالی‌ها با دست پر برمی‌گردند. فوتبال می‌خورد و می‌بازد، اما غیرفوتبالی‌ها صرفه‌جویی و افتخارآفرینی می‌کنند. همین کارشان باعث شده تا مسئولان ورزش کشور بدعادت شوند و مسئولان متخلف فوتبال زیاده‌خواه!
مسئولان ورزش حتماً با خود می‌گویند غیرفوتبالی‌ها هر طور شده کارشان را به بهترین شکل انجام می‌دهند و هر چقدر هم سخت بگیریم صدایشان در نمی‌آید، پس همین‌طور ادامه دهیم. فوتبالی‌های بدهکار و پرفساد هم می‌گویند کسی حرفی به ما نمی‌زند پس مانند گذشته می‌تازیم. این قصه پرغصه ورزشی است که یک میلیارد برای فوتبالی‌هایش پول خرد توجیبی‌شان است، اما برای بقیه رشته‌ها پول سه اردوی خارجی قبل از جام جهانی!
منبع:جوان
انتهای پیام/4112/
انتهای پیام/