جامعه دور از کتاب جامعه غیرقابل مهار است

محمداسماعیل حاجی‌علیان در گفتگو با خبرنگار حوزه ادبیات و کتاب گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، درباره فعالیت‌های این روزهای خود گفت: چندین کتاب آماده است و در حال مذاکره با ناشران برای چاپشان هستم. یک مجموعه داستان سه‌گانه نیز آماده انتشار دارم. انتشارات سوره مهر هم قرار است مجموعه داستان «ساعت رنگی» را در تابستان تجدید چاپ کند.

وی درباره علت چاپ نشدن آثارش بیان کرد: علت اصلی این کارهای انجام نشده به ماجرای کاغذ برمی‌گردد، هیچ چیز دیگری غیر از ماجرای کاغذ وجود ندارد. کتاب «بیداری» که چند روز گذشته چاپ و منتشر شد هم قرار بود در بهمن‌‌ماه سال گذشته چاپ شود.

این نویسنده با اشاره به گرانی کتاب عنوان کرد: من به عنوان نویسنده باید کتاب زیاد بخوانم و کتاب زیاد می‌خرم، به دلیل گرانی کتاب منِ نوعی هم دست و دلم برای خرید کتاب باز نیست.

حاجی‌علیان با ذکر مثالی درباره تأثیر کتاب بر تولید آثار گفت: در حال آماده‌سازی یک کتاب در حوزه رمان حماسی برای جنگ ایران و روس در دوره فتحعلی‌شاه هستم. می‌توانم ادعا کنم همه کتاب‌هایی که در آن دوره راجع به عباس میرزا و اتفاقات جنگ ایران و روس در آمده بود را خوانده بودم. متوجه شدم یکی از انتشارات کتاب جدیدی درآورده، با میل و رغبت و شوق و امید رفتم آن را تهیه کنم. یک کتاب 200 صفحه‌ای، کاغذ تحریر که هیچ ویژگی خاصی ندارد، جلدش هم جلد شومیز معمولی است را بخرم اما قیمت کتاب مرا منصرف کرد؛ یعنی این وضعیت و قیمت‌ها، برای کتاب‌خوان‌ها هم رقم‌های بالایی است.

وی با اشاره به جایگاه کتاب در رشد جامعه تصریح کرد: به مسئولان باید حتماً یادآوری کرد که اگر جامعه کتاب نخواند، بی‌سواد بار می‌آید و جامعه بی‌سواد اصلاً جامعه قابل مهار نیست. شما دارید جامعه را به سمتی سوق می‌دهید که هیچ برخوردی از ناحیه آن را نتوان پیش‌بینی یا برخورد کرد. کتاب باید اولویت اول باشد. قیمت کاغذ باید بیاید پایین تا مردم بتوانند کتاب بخوانند، حداقل یک مقدار دانش و تجربه کسب کنند و با هر تحریکی واکنش نشان ندهند، انسان‌های عمیق و شکیبایی شوند. متأسفانه این موضوع هنوز برای مسئولان جدی نیست.

این نویسنده با اشاره به مشکلات اقتصادی که نویسندگان و مؤلفان نیز با آن‌ها درگیر هستند، گفت: مردم و نویسندگان هم که از همین مردم هستند با مشکلات اقتصادی دست‌وپنجه نرم می‌کنند، این باعث می‌شود به‌اجبار نوشتن را کنار بگذارد. یک آدم خلاقی که دارد خلق می‌کند و مسئولیت اجتماعی‌اش را انجام می‌دهد. یک مصلح اجتماعی را دست و پایش را می‌بندیم، می‌فرستیم راننده تاکسی‌اش می‌کنیم، یا مجبورش می‌کنیم در سوپرمارکت پیک موتوری شود.

انتهای پیام/4072/4028/