معماری اسلامی به بهبود اجتماع کمک می‌کند
به گزارش خبرنگار حوزه فرهنگی و هنری گروه دانشگاه خبرگزاری آنا مسعود ناری‌قمی صبح امروز در پیش‌اجلاسیه طرح‌نامه رفتارگرایی در ارتباط اسلام و معماری از سلسله جلسات کرسی‌های نظریه‌پردازی در دانشگاه هنر اسلامی ایرانی فرشچیان درباره وضعیت معاصر حوزه عملی گفت: دغدغه‌هایی در حوزه عملی از دهه‌های گذشته وجود دارد که درکنار چالش‌های تئوری بسط داده شده که دیدگاه‌های تئوری فقهی و اصولگرا در کشور وجود شایع‌تر است.
وی افزود: تقدم ساختار نهادی معماری بر چهارچوب‌های اسلامی، طرح مسئله معماری اسلامی با تمرکز به مسئله هویت، عدم وجود نظریه کاربردی، عدم صراحت در مورد مفاهیم اسلامی و ضعف تئوری پردازی‌های منتسب به اسلام وضعیت کنونی حوزه نظری در مورد رابطه اسلام و معماری است.
استادیار دانشگاه فنی و حرفه‌ای قم اظهار کرد: اگر معماری از طیف هنری جدا شود و به مثابه ابزار و غایت دیده شود، صورت تکنولوژیک پیدا خواهد کرد و کشورهای اسلامی هیچ تئوری در این زمینه ندارند. در حوزه نظریه نیز از بین سه جنبه رایج ضعف‌هایی به چشم می‌خورد. نوع طرح مسئله از مبدا بستر و از بیرون بستر بررسی نشده است.
ناری‌قمی بیان کرد: معماری مشارکتی نیز مانند معماری بومی کمتر وارد اسلام شده است. صورت مسئله‌های معماری در معماری شبه سنتی بیشتر برای جامعه قابل درک است و یک نوع درمانگر اجتماعی محسوب می‌شود. فهم تخصصی طراح از کاربر از جمله ویژگی های رفتارگرایی معماری شبه سنتی است.
وی ادامه داد: در حیطه هنری معمار محیط ایده‌آل را محقق می‌کند و این جزء پارادایم‌های سنتی به‌شمار می‌رود. همه گرایش‌های معماری اسلامی به سوی معرفت رفته است ولی اثرگذارترین عامل آن، عمل به رکن است. معماری از این دیدگاه محل انفصال ناخواسته‌ها و تهدیدکننده‌ها و اتصال خواست‌ها و نیازهای انسان از اجتماع تعریف می‌شود.
استادیار دانشگاه فنی و حرفه‌ای قم با طرح این سوال که معماری اسلامی تا چه حدی به بهبود اجتماع کمک می‌کند، تصریح کرد: نمونه‌هایی که خارج از امام و پیامبر باشد نمی‌تواند در پارادایم‌های معماری اسلامی ظاهر شود. روانشناسی فضا در اماکن اسلامی و مساجد مربوط به علوم رفتاری فضا است.
انتهای پیام/4107/4116/
انتهای پیام/