دولت با وزیر آموزش و پرورش همکاری قابل قبولی نداشته است

یاسر عارف‌زاده در گفتگو با خبرنگار حوزه صنفی گروه دانشگاه خبرگزاری آنا گفت: استعفای وزیر آموزش‌ و پرورش موضوعی است که این روزها جامعه فرهنگی کشور را به‌‌شدت درگیر کرده است.

 وی ادامه داد: بعد از سال 96 که وزیر آموزش‌وپرورش به این سمت معرفی شد و از طرف نمایندگان مجلس رأی اعتماد گرفت همان اول پیشنهادها و برنامه‌های خوبی ازجمله طرح رتبه‌بندی، تغییر معیشت معلم‌ها و چندین موضوع دیگری در لیست برنامه‌های خود داشت.

دانشجوی دانشگاه پردیس فرهنگیان اصفهان افزود: بعد از انتصاب اما با گذشت روزها تغییر محسوسی در برنامه‌ها، رویه‌ها و معیشت معلم‌ها و دانشگاه فرهنگیان احساس نشد. به نظر می‌رسد دولت با وزیر آموزش‌و‌پرورش همکاری قابل قبولی نداشته و یا با طرح‌های که وزیر ارائه می‌داد مخالف بود که در نهایت منجر به عدم همکاری بین وزیر و دولت شد و یا احتمالاً نتوانسته‌اند با برنامه‌های دیگر دولت کار کنند که البته این‌ها تماماً گمانه‌زنی است و هنوز اصل قضیه مشخص نشده است.

وی اظهار کرد: در اول راه دولت‌ها افرادی که به‌عنوان وزیر انتخاب کرده است را دورهم جمع می‌کند تا در کنار هم اهداف مشترکی را دنبال کنند که این اهداف اغلب یا سیاسی و یا اجتماعی و فرهنگی است که معمولاً در کشور ما این فعالیت‌ها اکثراً سیاسی است. در این شرایط به‌مرور اختلاف‌هایی در جمع حاصل می‌شود که ممکن است این اختلافات در حدی باشد که دو طرف در مقابل هم قرار بگیرند. این‌که استعفای وزیر آموزش‌ و پرورش به این خاطر بود یا نه فعلاً مشخص نیست و باید صبر کرد.

عارف‌زاده گفت: اگر از منظر دیگر بخواهیم به این قضیه نگاه کنیم و موضوع را سیاسی فرض نکنیم شخصی به‌عنوان سرپرست معرفی شد و البته مجدداً تکذیب شد، که نسبت به بقیه همکاری بیشتری با دولت داشت؛ چراکه عضو حزب اعتدال بوده و تفکر سیاسی نزدیک‌تری به دولت دارد. این نشان می‌دهد که ممکن است استعفا از طرف دولت باشد تا بتواند شخص نزدیک به اهداف سیاسی خود را به‌عنوان سرپرست معرفی کند.

دانشجوی دانشگاه پردیس فرهنگیان اصفهان ادامه داد: در مورد تبعات این استعفا زمانی که خود وزیر حضور داشتند چندان موفقیتی در برنامه‌های پیشنهادی حاصل نشده بود و کنترل کافی بر موضوع و مشکلات نداشتند. برای مثال در موضوعی که در مدارس غیرانتفاعی رخ داد نتوانستند آن‌چنان کنترل لازم را برای این موضوع داشته باشند و یا در طرح رتبه‌بندی نتوانستند به نحو احسن دولت را برای اجرای این امر قانع و از طرح خود دفاع کنند. بحث‌هایی که برای دانشجویان دانشگاه فرهنگیان رخ داد آن‌چنان‌که بایدوشاید نتوانست قشر دانشجویی را راضی کند؛ به همین جهت روش استعفای وزیر هم چندان جالب نبود.

وی تصریح کرد: وزیر آموزش‌وپرورش می‌توانست از روش‌هایی استفاده کند تا تأثیر بیشتری در قشر فرهنگی جامعه داشته باشد. همان‌طور که استعفای وزیر بهداشت تأثیراتی برای زیرمجموعه‌اش به همراه داشت، وزیر باید با طرح موضوع خاص دلیل استعفای خود را بیان می‌کرد که حداقل توجه دولت به آن بیشتر می‌شد.

عارف‌زاده گفت: وزیر آموزش‌وپرورش همکاری چندانی با مجموعه دانشگاه و دانشجویان فرهنگیان نداشت که مخصوصاً در برخی معاونت‌ها نیز اختلاف‌های فاحشی وجود داشت و امیدوارم در بحث سرپرستی این اختلاف‌ها بین دانشگاه فرهنگیان و وزارت آموزش‌وپرورش دیگر به چشم نخورد. باید با بازنگری و توجه ویژه به این حوزه این ارتباط بین وزارت و دانشگاه و سازمان مرکزی بیش از این باشد.

دانشجوی دانشگاه پردیس فرهنگیان اصفهان افزود: در بحث آخر گفتنی است اگر وزیر به خاطر انتخابات و خدمت در عرصه دیگر استعفا داده، در این سمت و مقام می‌توانست به یک جامعه محدودتر و منسجم‌تر انجام بدهد که متأسفانه در این مدت کافی نبود. اگر این استعفا دلیل دیگری داشت با بیان علت صریح آن اعلام می‌شد نه این‌که انتخابات مجلس بهانه باشد.

انتهای پیام/4108/ن