زن دوران نوسنگی به دلیل نرمی استخوان از جامعه طرد شده بوده

به گزارش گروه علم و فناوری آنا، بقایای جسد این زن نشان می‌دهد که وی به نرمی استخوان شدید مبتلا بوده که می‌تواند به دلیل کمبود ویتامین D در او به وجود آمده باشد.

محققان می‌گویند که این زن موقعیت پستی در جامعه خود داشته و به همین دلیل نیز فقط با تعدادی سنگ و یک سنگ‌ریزه کوارتز به خاک سپرده شده است. البته تیمی از باستان‌شناسان به رهبری پروفسور یان آرمیت معتقدند که این زن از نظر مردم سرزمینش یک شخص روحانی بوده است و به همین دلیل هم با کمترین تجملات او را دفن کرده‌اند.

با این حال، باستان‌شناسان با بررسی وضعیت تغذیه و مایملکی که این زن با خود به خاک برده، سعی در کشف موقعیت اجتماعی او دارند. معمولا کسی که با طلا و جواهرات، سفال، سلاح و کارهای هنری و دیگر مصنوعات دستی به خاک سپرده می‌شدند، از موقعیت اجتماعی بالایی برخوردار بوده‌اند. در بریتانیا نیز افرادی که موقعیت اجتماعی بالایی داشتند در مقبره‌های جداره‌دار به خاک سپرده می‌شدند.

اما به خاک‌سپاری ساده این زن و متعلقات آن – که فقط یک سنگ کوچک کوارتز بوده- نشان می‌دهد که این زن هیچ نگرانی برای سفرش به دنیای بعد از مرگش نداشته است.

محققان می‌گویند که اگر وی یکی از چهره‌های مذهبی یا روحانی بوده، احتمالا مراسم خاک‌سپاری مفصل‌تری داشته است. اما آنها بیشتر بر این باورند که این زن با وضعیت بدنی‌اش که به دلیل ابتلا به نرمی استخوان حالت دفرمه شده بوده، یک فرد منفور در اجتماعش بوده است.

محققان داشنگاه بردفورد و دورهام با تحقیق روی استخوان‌های قفسه سینه، دنده‌ها، بازوها و پاها متوجه نشانه‌های نرمی استخوان در این زن شدند. این بیماری باعث شده که قفسه سینه زن شبیه به قفسه سینه کبوتر شود و قوزی را در پشت او به وجود آورده است. به همین دلیل نیز با حالتی غیرمعمول در خاک جا گرفته است.

باستان‌شناسان حدس می‌زنند که این زن برده‌ای بوده که مجبور بوده همیشه در خانه بماند یا مجبور بوده که همه جای بدنش را با لباس بپوشاند. به همین دلیل هم نور خورشید به پوست بدن او نرسیده و وی به نرمی استخوان دچار شده است.

محققان می‌گویند که وی 145 سانت قد داشته و این برای زمانی که زنان حدود 150 سانت داشتند کمی کوتاه است. آنها با آزمایش رادیوکربن تخمین می‌زنند که این زن بین سال‌های 3090 و 3340 قبل از میلادی یعنی در عصر حجر جدید یا دوران «نوسنگی» زندگی می‌کرده است.

یک مقبره جداره‌دار مربوط به دوران نوسنگی در بریتانیا

محققان با آنالیز دندان‌های این زن به سرنخ‌هایی نیز درباره تغذیه وی دست یافته‌اند. آنها دریافته‌اند که این زن زمانی که بین 4 تا 14 سال سن داشته، از بیماری خاص یا سوءتغذیه رنج می‌برده است.

دوران نوسنگی

دوران نوسنگی را عصر شروع کشاورزی و اهلی کردن دام دانسته‌اند. در این دوران، در برخی نواحی جنوب غرب آسیا (خاورمیانه)، انسان از مرحله جمع‌آوری و شکار به مرحله کشت و اهلی کردن برخی حیوانات مثل بز و گوسفند و همچنین سگ، انتقال یافت. باستان‌شناسان آغاز این دوره را در حدود ۱۰ هزار سال پیش دانسته‌اند.

از اختراع‌های این عصر می‌توان به چرخ و قایق اشاره کرد. همچنین یکجانشینی و پیدایش نخستین روستاها در این دوره رخ داد. انسان‌ها در این روستاها از راه کشاورزی، باغداری، بوستان‌کاری و دامپروری زندگی می‌کردند و به ریسندگی و بافندگی و سفالگری نیز می‌پرداختند. در همین دوران بود که برخی جانوران اهلی شدند، مانند اسب.

یکجانشینی نیازمند توسعه بنا سازی بود و کشاورزی نیازمند آبیاری و آب رسانی بود. با افزایش تولید مواد کشاورزی، رفاه انسان بیشتر شد. همچنین جمعیت رشد پیدا کرد. تراکم جمعیت به تدریج موجب تنش‌ها، برخوردها و پراکندگی‌ها و مهاجرت‌هایی شد که مسیر تاریخ بشر را یکسره تغییر داد. همچنین در جمجمه‌های به دست آمده از عصر نوسنگی، آثاری از برداشته شدن تکه‌هایی از کاسه سر و احتمالا جراحی مغز دیده شده است.

گزارش: نسترن صائبی