صفحه نخست

آموزش و دانشگاه

علم‌وفناوری

ارتباطات و فناوری اطلاعات

ورزش

سلامت

پژوهش

سیاست

اقتصاد

فرهنگ‌ و‌ جامعه

علم +

عکس

فیلم

استانها

بازار

اردبیل

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اصفهان

البرز

ایلام

بوشهر

تهران

چهارمحال و بختیاری

خراسان جنوبی

خراسان رضوی

خراسان شمالی

خوزستان

زنجان

سمنان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویراحمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

هومیانا

پخش زنده

دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
۱۴:۳۲ - ۱۸ ارديبهشت ۱۳۹۸
قلعه‌نوی در گفتگو با آنا:

برجام برنامه جامعی است که دیگر اقدام مشترک ندارد

دبیر واحد بین‌الملل اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان گفت: برجام که ابتکار ظریف در نامگذاری «برنامه جامع اقدام مشترک» بود، دیگر خبری از اقدام مشترک در آن نیست.
کد خبر : 379876

به گزارش خبرنگار حوزه تشکل‌های دانشگاهی گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، اعمال تحریم‌های جدید علیه فعالیت‌های هسته‌ای کشور توسط آمریکا سبب شد تا با رضا قلعه‌نوی، دبیر واحد بین‌الملل اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان گفتگویی داشته باشیم.


قلعه‌نوی با اشاره به حواشی اخیر پیرامون برجام و تحریم‌های هسته‌ای، اظهار کرد: بعد از خروج آمریکا از برجام و اجرا نکردن تعهدات کشورهای غربی عملاً برنامه جامع اقدام مشترک دیگر خالی از اقدام مشترک بوده و با شکست مواجه شده است. باید ذکر این برنامه جامع اقدام مشترک هیچ ضمانت اجرایی نداشت چون اگر ضمانت اجرایی داشت، می‌بایست معاهده نامیده می‌شد، نه برنامه.


برجام دیگر دستاوردی برای جمهوری اسلامی نخواهد داشت


وی بیان کرد: بعد از خروج آمریکا، برجام دیگر دستاوردی برای جمهوری اسلامی نخواهد داشت اگر بخواهیم حجم تجارت آمریکا و اروپا با حجم تجارت ایران و اروپا را مقایسه کنیم خواهیم دانست که میزان تجارت اروپایی‌ها با آمریکا قابل مقایسه با میزان تجارت ایران و اروپا نیست و این عملاً از لحاظ عقلایی هم منطقی به نظر نمی‌آید که اروپا به خاطر تجارت با ایران به تجارت با آمریکا پشت‌پا بزند و ماندن اروپا در برجام هم منطقی نیست.


دبیر واحد بین‌الملل اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان با بیان اینکه ایران بازیگر عقلایی در مناسبات بین‌المللی است، خاطرنشان کرد: خارج نشدن جمهوری اسلامی از این توافق پس از خروج آمریکا از تشکیل جبهه متحد غلیه ایران جلوگیری کرد. اگر شاهد اعمال تحریم‌های جدیدی از سوی ایالات متحده هستیم به این دلیل است که قدرت ملی ما کمتر شده است. در نظام بین‌المللی اگر کشوری قدرت ملی کمتری داشته باشد از طرف قدرت‌های هژمونی فشارهایی بر آن اعمال می‌شود. توافق‌ها معمولاً به گونه‌ای است که پس از برداشتن گامی از یک طرف باید گامی هم از سوی طرف دیگر برداشته شود و در برجام هم بنا بر برداشتن گام‌های متقابل بود که در عمل و پس از اجرای توافق، شاهد بودیم ایران به یک‌باره تعهدات خود را عمل کرد اما طرف مقابل گام‌های متناظری برنداشت و در حقیقت امتیازی نگرفتیم. این موضوع باعث شد طرف مقابل مطالبات خود را بیشتر و بیشتر کند تا جایی که امروز فشارهای اعمال شده بر کشور بیشتر از زمانی است که توافق برجام حاصل شده است.


قلعه‌نوی تصریح کرد: یکی از عوامل کاهش قدرت کشور بسته شدن سایت تحقیقاتی و هسته‌ای فردو بود. این اقدام باعث شد که قدرت چانه‌زنی جمهوری اسلامی در عرصه بین‌الملل نیز کاهش یابد. دومین عامل فشار و کاهش قدرت کشور به اذعان کارشناسان امور بین‌الملل حضور بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و رفت و آمدهای مکرر بازرسان در قالب پوشش‌های مختلف از جمله بازرسی از دانشگاه‌ها بود. نکته ضعف دیگر برنامه جامع اقدام مشترک که به کاهش قدرت چانه‌زنی بین‌المللی کشور نیز منجر شد تعطیل کارخانه آب سنگین اراک بود. اگر ما گزینه‌های خود را یکی پس از دیگری از دست بدهیم، آن‌وقت طرف مقابل هم انتظارات خود را بالا برده و خواسته‌های زیاده‌خواهانه خود را یکی پس از دیگری مطرح می‌کند.


افزایش قدرت ملی اقدام متقابل ایران باشد


این فعال دانشجویی اشاره کرد: اکنون که بحث تمدید معافیت‌های تحریمی پیش می‌آید طبیعی بود مانند آنچه در چند روز گذشته شاهد بودیم، بدعهدی‌های آمریکا در راستای افزایش انتظارات این کشور بیشتر شود. در طرف دیگر اقدام منطقی و متقابل جمهوری اسلامی این است که قدرت ملی خود را افزایش دهد.


وی اضافه کرد: اگر قدرت ملی ایران افزایش یابد سبب می‌شود توقعات و انتظارات نابه‌جای کشورها روز به روز افزایش نیافته و محدود شود. اگر از این توافق خارج شویم، ممکن است اجماعی جهانی علیه ایران را تشکیل دهند. بدعهدی آمریکا مسبوق به سابقه است و چهره آمریکا در این جریان مخدوش شد. به جای این اقدامات می‌توان به افزایش مؤلفه‌های قدرت ملی به صورت گام به گام اقدام کرد.


قلعه‌نوی در پایان سخنان خود مطرح کرد: محیط روابط بین‌الملل معمولاً یک محیط آنارشیستی دارد و در آن کشوری تصمیم گیرنده است که قدرت بیشتریی داشته باشد. در این نظام بین‌الملل این قدرت‌ها هستند که حرف برتر را می‌زنند. برای اینکه یک توافق بین‌المللی پایداری امضا کنیم باید قدرت خود را نیز افزایش دهیم. پس صرف انعقاد یک توافق‌نامه ضمانت برای اجرا ندارد و این قدرت طرفین است که هم‌دیگر را مجبور  به اجرای توافق‌نامه می‌کند.


انتهای پیام/4107/4115/


انتهای پیام/

ارسال نظر