مواجهه شما با رویکرد انتقادی، غیرعلمی و عوامانه است
به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا، انجمن علمی دانشجویی ارتباطات دانشگاه تهران در بیانیه‌ای به اظهارات سیدبشیر حسینی در برنامه اخیر این انجمن دانشجویی پاسخ داد. حسینی که در نشست «*تلویزیون#» شرکت کرده بود؛ دانشگاه را بی‌دغدغه، نفتی و بی‌خاصیت خوانده بود. در بخشی از این بیانیه آمده است: «شما دانشگاه را به اینکه «پول نفت می‌گیرد و هیچ دردی از جامعه دوا نمی‌کند» متهم کردید. نگاهی به رزومه خودتان بیاندازید؛ شما هم در دانشگاه مرجعی درس خوانده‌اید که تکلیف اتصالات بودجه‌ای و حاکمیتی آن روشن است و هم حقوق‌بگیر سازمانی هستید که از طرفی درآمد نفتی دارد و از طرف دیگر بساط قمارخانه آن را تنها با تذکر رهبری می‌توان جمع کرد.»
در ابتدای این بیانیه آمده است: انجمن علمی-دانشجویی ارتباطات دانشگاه تهران در روز شنبه ۱۴ اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۸، برنامه‌ای تحت‌عنوان «*تلویزیون#» را در دو پنل برگزار کرد. در پنل اول به سیاست‌های تأمین مالی و اقتصاد سیاسی سازمان صدا‌و‌سیما پرداخته شد. در پنل دوم، نقد و بررسی برنامه تلویزیونی «عصرجدید» موضوع مباحث بود و سپس نوبت به سخنان عوامل «عصرجدید» رسید. سیدبشیر حسینی از همان ابتدا بیان کرد که قصد دارد صریح و بدون‌تعارف سخن بگوید. ایشان در ادامه با ذکر خاطراتی از دانشکده، اتهامات و توهین‌های متعددی را به دانشگاه، اساتید دانشکده و دانشجویان وارد کردند. انجمن علمی-دانشجویی ارتباطات دانشگاه تهران وظیفه خود می‌داند که در برابر اهانت‌های ایشان پاسخ مناسبی بدهد. این بیانیه سیدبشیر حسینی را خطاب قرار می‌دهد.
در ادامه خطاب به حسینی آمده است: شما در ابتدای سخنانتان دانشکده علوم‌اجتماعی را این‌گونه توصیف کردید: «پرستیژ خودش را با رویکرد منفی و انتقادی تعریف می‌کند». در جواب شما باید بگوییم: بله! همین‌طور است. دانشجویان وظیفه خود می‌دانند که با رویکرد واقع‌گرایانه و علمی به نقد صریح سیاست‌های حاکم بپردازند؛ نه آنکه تولید شادی کاذب و تخدیر جامعه را مایه افتخار خود بدانند. این مواجهه غیرعلمی و عوامانه شخص جناب‌عالی با رویکرد انتقادی، بیش از هرچیز مؤید آن است که از فضای دانشگاهی منقطع شده‌اید.
در بخش دیگری آورده شده است: شما دانشگاه را به «بی‌خاصیتی»، «بی‌مسئلگی» و اینکه «دانشکده کسر شأن خود می‌داند تا وارد مسائل اجتماعی شود» متهم کردید. گذشته از اینکه شما فعالیت‌های متعدد دانشکده علوم‌اجتماعی را در باب مسائل اجتماعی، آن هم با دادن هزینه‌های مختلف نمی‌بینید، چگونه از بلندگوی برنامه نقد «عصرجدید» در دانشکده ما، ما را به بی‌خاصیتی و بی‌دغدغگی متهم می‌کنید؟!
در ادامه بیانیه انجمن علمی دانشجویی ارتباطات دانشگاه تهران عنوان شده است: دانشکده علوم‌اجتماعی اگر بی‌دغدغه و بی‌خاصیت بود، به‌دنبال نقد ابتذال در تلویزیون ملی جمهوری اسلامی ایران نمی‌رفت. درک این تناقض واضح برای ما سخت دشوار است. نه دانشکده علوم‌اجتماعی برنامه «عصرجدید» است و نه شما نقش داوری آن را در اینجا ایفا می‌کردید تا مانند برنامه «عصرجدید» چراغ سفید یا قرمز به ما بدهید که این‌گونه به‌جای پاسخ‌گوبودن در برابر انتقادات اساتید، در مقام قضاوت نشسته بودید و سخن می‌گفتید؛ هرچند شاید دیدن جمعیت طرفداران سلبریتی به‌نام سیدبشیر حسینی نیز در ایجاد تصور شما از جایگاهتان تأثیر داشته است.
در ادامه آمده است: شما دانشگاه و اساتید را به «کلی‌گویی»، «زدن حرف‌های صد من یک غاز» و «حرف‌های قدیمی» متهم کردید و درخواست زدن «حرف جدی و جدید و به‌دردبخور» داشتید. کپی‌بودن برنامه شما، بازتولید منطق خرده‌سلبریتی‌سازی که در شبکه‌های اجتماعی نیز بسیار پررنگ است، دامن‌زدن به عطش دیده‌شدن، اینکه سیاست‌های تلویزیون و برنامه‌هایش به‌جای رفتن به‌سمت مردم، به‌سمت تجاری‌شدن می‌رود و نکاتی از این دست که توسط اساتید مطرح شدند آن‌قدر جدی، جدید و به‌دردبخور نبودند که پاسخشان را بدهید؟! از اهانت‌های شما، هرچقدر هم سخت، گذر می‌کنیم؛ اما حرف جدید از منظر شما چه‌چیزی‌ست. آنچه شما تحت‌عنوان علم کاربردی به مخاطبانتان غالب کرده‌اید، کالایی‌ست برای فروش در بازار کاسبان علم.
در بخش دیگری مطرح شده است: شما دانشگاه را به اینکه «پول نفت می‌گیرد و هیچ دردی از جامعه دوا نمی‌کند» متهم کردید. نگاهی به رزومه خودتان بیاندازید؛ شما هم در دانشگاه مرجعی درس خوانده‌اید که تکلیف اتصالات بودجه‌ای و حاکمیتی آن روشن است و هم حقوق‌بگیر سازمانی هستید که از طرفی درآمد نفتی دارد و از طرف دیگر بساط قمارخانه‌ی آن را تنها با تذکر رهبری می‌توان جمع کرد.
در پایان عنوان شده است: شما در بخشی از برنامه به مجری گفتید که باید بی‌طرف باشد. شخص شما، نماینده سازمانی هستید که تحت فشار زمانی، سه روز قبل از برنامه، شروطی را پیش روی انجمن علمی ارتباطات قرار داد که انجمن را مجبور به حذف مهمان ویژه‌‌اش کرد. این مسئله که تاب نقد مجری برنامه را ندارید، از شما و سازمانتان بعید هم نیست؛ سازمانی که تاب نقادی یک مهمان را ندارد. پیشنهاد ما به شما و سازمانی که آن را نمایندگی می‌کنید این است که به‌جای ترس از نقدشدن، تمرکز و دغدغه خود را روی بهبود عملکردتان بگذارید.
منبع: خبرنامه دانشجویان
انتهای پیام/4107/4007/
انتهای پیام/