افکار مردم را می‌توان با هنر و رسانه جذب کرد
به گزارش خبرنگار حوزه تشکل های دانشگاهی گروه دانشگاه خبرگزاری آنا, وحید یامین‌پور صبح امروز در دومین روز از سی‌امین دوره همایش سیاسی اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان با عنوان «جوان پیشرو در تمدن‌سازی» که در هتل فرهیختگان دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات در حال برگزاری است, گفت: عموماً مردم به‌علت ضعف قوه عاقله تصمیم‌ها، کنش‌ها و درکشان مبتنی بر قوه خیال است؛ قوه خیال در عالم واقع است و معنای آن رؤیابافی نیست این قوه تحت تأثیر احساسات و تصاویر است و بیش از همه ابزار هنر و رسانه بر روی آن تأثیر می‌گذارد منبع یک اثر هنری قوه خیال است صورت‌ها در قوه خیال ترکیب شده و معانی شکل می‌گیرند مخاطب اثر هنری مسیر قوس صعود را در عالم خیال طی می‌کند و در عالم خیال است که هنرمند وارد می‌شود و این‌گونه یک اثر هنری تاثیر می‌گذارد.
این پژوهشگر حوزه هنر اسلامی خاطرنشان کرد: هنر رسانه‌ها مثل سینما هم همین کار را می‌کنند فیلم، شعر، رمان و اثر هنری هم مخلوق عالم خیال هنرمند هستند در مواجهه با این اثر هنری مخاطب به‌صورت ناخودآگاه با منبع الهامات هنرمند نزدیک شده و مأنوس می‌شود و اگر خیلی این خیال بالا باشد، مخاطب به وجد می‌آید. عموم مردم جز اقلیتی که قدرت عقلانی بالایی دارند، متأثر از خیالشان کنشگری می‌کنند. عموماً مردم کنشگری‌هایشان بر اساس تشخیص عقلانی نیست بلکه بر مبنای دوست داشتن است. این واقعیت اهمیت هنر رسانه را می‌رساند. با هنر و رسانه می‌توان افکار مردم را جذب کرد بدون اینکه نیاز به استدلال و قیاس منطقی باشد.
وی تصریح کرد: حتی کسی هم که سواد بالایی دارد، شاید قوت عقلانی بالایی نداشته باشد و قوه خیال او قوی باشد؛ فلاسفه‌ای همچون ارسطو که در مورد فلسفه هنر سخن گفته‌اند به این وجه اثر هنری اعتقاد داشته‌اند. مواجهه با اثر هنری و اثرپذیری ما از آن ناخودآگاه است و هرچه قوۀ عاقله بیشتر باشد لذت از اثر هنری کمتر است؛ برای مثال اشعار سعدی را به‌راحتی می‌خوانیم و متوجه می‌شویم و حتی دانش‌آموز سوم ابتدایی هم آن را می‌فهمد اما در مورد فرهنگ‌های دیگر این‌گونه نیست برای مثال انگلیسی‌ها این درک را از کتاب نویسنده خودشان یعنی شکسپیر ندارند ما تا صد سال گذشته چیزی به نام دستور زبان فارسی نداشتیم.
یامین‌پور گفت: یعنی هیچ‌وقت کسی یاد نداده که چگونه باید صحبت کنیم و در همه سال‌ها نیز درست صحبت می‌کردیم استعمار در همه جا پس از ورود زبان آن کشور را تغییر می‌داد برای مثال انگلیسی‌ها وقتی وارد هند شدند و این کشور را تحت استعمار خود قرار دادند، زبان فارسی را حذف کردند تا جایی که حتی امروز فرزند اقبال لاهوری نویسنده فارسی‌زبان نمی‌تواند به زبان فارسی حرف بزند.
انتهای پیام/4115/4126/پ
انتهای پیام/