سال 97، سال چالش‌های صنفی دانشجویان بود
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری آنا-رضا اخگرپور، سالی که گذشت روزهای پرفراز و نشیبی برای دانشجویان مقیم خوابگاه‌ها بود. تخصیص ندادن بودجه مناسب برای رفاه و آسایش دانشجویان در خوابگاه‌ها، کمبودها و نیاز به ملزومات اساسی، پایین بودن کیفیت غذای دانشجویان و دیگر دغدغه‌ها از اصلی‌ترین دلایل اعتراض دانشجویان در مسائل صنفی دانشگاه‌های کشور بود.
باید توجه داشت که تعداد دانشجویان غیربومی در دانشگاه‌ها کم نیست و این تعداد دانشجویان در دانشگاه‌ها نیازمند امکانات رفاهی و صنفی هستند که رسیدگی به این امر به جهت توسعه علمی و آموزشی برعهده دانشگاه است. مشکلات اقتصادی در سال گذشته دانشجویان را نیز دربرگرفت تا جایی که نه تنها دانشجویان غیربومی بلکه دانشجویان بومی نیز خود با بسیاری از مشکلات در بخش‌های مختلف دانشگاه روبه‌رو شدند از این‌رو می‌توان سال گذشته را سالی پر فراز و نشیب در حوزه صنفی دانشگاه‌ها عنوان کرد.
در این گزارش به‌دنبال بیان تعدادی از مهمترین دغدغه‌ها و چالش‌های صنفی دانشجویان دانشگاه‌های کشور در سال 97 هستیم؛ چالش‌هایی که بعضی از آن‌ها با توجه مسئولان دانشگاهی و تعدادی از آن‌ها و با تدبیر مسئولان وزارت بهداشت و وزارت علوم، تحقیقات و فناوری حل شدنی هستند.
تشکیل شورای صنفی از مطالبات ابتدایی دانشجویان است
فعالیت شورای صنفی دانشجویی در دانشگاه‌ها که یکی از مهمترین پایه‌ها و بدنه‌های دانشجویی است موجب پویایی، نشاط و حق‌طلبی دانشجو را در دانشگاه باعث می‌شود و مطالبات صنفی و رفاهی دانشجویان را دوام و اطمینان می‌بخشد.
تشکیل شورای صنفی دانشجویی یکی از مهمترین مطالبات صنفی و رفاهی دانشجویان در سال‌های اخیر بود چرا که با راه‌اندازی این سیستم مطالبات به حق دانشجویان به صورت قانونی با ارائه پیشنهادات و انتقادات همراه می‌شود و در غیر این صورت صدای دانشجویان معترض به گوش هیچ مسئول دانشگاهی نمی‌رسد؛ این درحالی است که در تعدادی از دانشگاها انتخابات شورای صنفی دانشجویی برگزار نمی‌شود.
شوراهای صنفی یکی از ارکان‌هایی است که با وجود این شورا، مطالبات صنفی دانشجویان رنگ و بوی سیاسی به خود نمی‌گیرد و صرفاً با دید دانشجویی و صنفی به اعتراضات دانشجویی نگاه خواهد شد.
در صورت فعال نبودن شورای صنفی در دانشگاه‌ها بستر برای ورود افراد با اغراض سیاسی در جهت دادن به اعتراضات صنفی دانشجویان فرام می‌شود؛ طبیعی است که در بستری که بازوهای قانونی دانشگاهی و دانشجویی فعالیت نمی‌کنند، افرادی که به‌دنبال پیش بردن اغراض سیاسی خود در دانشگاه‌ها هستند فضای مطالبات دانشجویی را برای رسیدن به اهداف خود گل‌آلود کنند.
هوشیاری مسئولان دانشگاه‌ها و همت مضاعف معاونت‌های دانشجویی دانشگاه در تشکیل و برگزاری انتخابات شوراهای صنفی می‌تواند راه ورود افراد مغرض و گاهاً ضدانقلاب را به دانشگاه‌های کشور سد کند.
کیفیت غذای دانشجویی اولویت اول اعتراضات دانشجویی در سال 97
مهمترین مسئله برای اعتراض دانشجویان در سطح دانشگاه پایین بودن کیفیت غذای دانشجویی است که در سال گذشته این موضوع گریبان‌گیر اغلب دانشگاه‌های کشور بود و در بیشتر دانشگاه‌ها موجب اعتراض شده و تجمع دانشجویان را به دنبال داشت.
دانشجویان بر این باورند که واگذاری خدمات دانشجویی به بخش خصوصی و به‌ویژه موضوع غذا و تغذیه موجب شده است تا قیمت غذا افزایش یافته و کیفیت آن نیز کاهش پیدا کند که کاهش کیفیت غذا در سال قبل موجب اعتراض دانشجویان دانشگاه‌های ارومیه، صنعتی سهند تبریز، نوشیروانی بابل، دانشگاه تهران و خوارزمی شد.
خصوصی‌سازی خدمات در فضای دانشگاه یکی از دغدغه‌های بزرگ دانشجویان است که نه تنها باعث افزایش کیفیت خدمات نشده است بلکه در بعضی از دانشگاه‌ها باعث اعتراض به کیفیت خدمات نیز می‌شود. در سال‌های اخیر سلف‌های آزاد در دانشگاها بیشتر شده و این روند موجب نگرانی دانشجویان شده است.
تناسبی بین هزینه‌های دریافتی و خدمات ارائه شده در خوابگاههای دانشجویی وجود ندارد
دانشجویان ساکن در خوابگاه از کمترین امکانات لازم برای گذران مناسب زندگی برخوردار نیستند و می‌توان گفت نسبت به هزینه‌ای که پرداخت می‌کنند خدمات شایسته‌ای دراختیارشان قرار داده نمی‌شود و این نیز به دلیل پذیرش بیش از اندازه دانشجویان در خوابگاه‌ها است که اغلب برای یک اتاق 4 نفره 6 الی 8 نفر جای داده می‌شود البته باید افزایش اجاره بهای خوابگاه‌ها و همچنین افزایش قیمت خدمات دانشجویی نیز مورد توجه مسئولان مربوطه قرار بگیرد.
امنیت خوابگاههای دانشجویی نیز از دیگر دغدغه دانشجویان در سال گذشته بود که با توجه به حوادث پیش آمده در خوابگاههای طرشت دانشگاه صنعتی شریف این موضوع در صدر اخبار صنفی و دانشگاهی قرار گرفت.
لزوم توجه به امنیت محیط دانشجویان ساکن در خوابگاه‌ها به همراه امنیت روانی و سلامت اجتماعی دانشجویان خوابگاهی موضوعی است که نیازمند بسط بیشتر بوده و در بخش‌های دیگر خبری در سال 98 به آن‌ها پرداخته خواهد شد.
عبور از سقف سنوات تحصیلی، عبور از خط قرمزهای دانشگاه است
سنوات تحصیلی و رفاهی در دانشگاه‌ها از دیگر دغدغه‌های دانشجویان است به این صورت که دانشجویان روزانه در صورت ورود به ترم 9 در مقطع کارشناسی، ترم 5 در مقطع کارشناسی ارشد و ترم 9 در دوره دکتری باید شهریه و هزینه‌های خوابگاهی و تغذیه را بپردازند که این موضوع همواره مورد اعتراض دانشجدیان تمامی دانشگاه‌ها قرار دارد.
اخذ هزینه برای واحدهایی که پاس نشدند از دیگر مسائل صنفی دانشجویان است که گاهاً این هزینه مجدد در دوره‌های روزانه چندین برابر سایردانشگاه‌هایی است که از دانشجویان شهریه اخذ می‌کنند.
آیین‌نامه‌های صنفی نیاز به اصلاح دارند
فعالان دانشجویی معتقدند مطالبات صنفی و خواسته‌های دانشجویان با پیگیری شورای صنفی تا حدودی در دانشگاه‌ها رفع می‌شود اما تا زمانی که در بخشی از آیین‌نامه‌های صنفی اصلاحات لازم اعمال نشود نمی‌توان انتظار داشت که این شورا مانند زبان گویای دانشجویان عمل کند چراکه شورای صنفی در مسائل آموزشی اختیارات و وظایف چندان مشخصی ندارد.
شورای صنفی دانشجویی، خود نیز با چالش‌هایی روبرو است که باید موردبررسی قرار بگیرد، اینکه اساساً چگونه به وجود آمده، قابلیت انجام چه‌کارهایی را دارد، پشتیبانی از آن به چه صورت انجام می‌گیرد و اساسنامه‌اش برای چه تبیین شده است از مهمترین مباحثی هستند که باید به آن‌ها پاسخ داد.
شورای صنفی به این دلیل که با رأی دانشجویان انتخاب می‌شود؛ تنها، مسائل سوءمدیریتی و صنفی را پیگیری کرده و به مسائل سیاسی ورود نمی‌کنند، ورود نکردن به مسائل سیاسی یکی از نقاط قوت این شوراها محسوب می‌شود اما شورای صنفی باید فراتر از مطالبات ابتدایی دانشجویان مبنی بر بهبود شرایط خوابگاه‌ها، غذای دانشجویی و سنوات تحصیلی، به مسائل آموزشی و پژوهشی نیز ورود کند چراکه این مسائل نیز به نوعی بخشی از دغدغه‌های صنف دانشجویان هستند.
انتهای پیام/4115/4108/
انتهای پیام/