روی فیزیک بچه‌ها در تئاتر «دام» کار شد تا پانتومیم نباشد

اسماعیلی موحدی در گفتگو با خبرنگار حوزه تئاتر گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا؛ درباره تئاتر دام که در اولین روز از سی و هفتمین جشنواره تئاتر فجر به اجرا درآمد اظهار کرد: همه تئاترها قرار نیست مسئله‌ای را حل یا بازگو کنند. صرف خودِ دیدن تئاتر و درگیری احساسات تماشاگر با قطعه‌های صحنه‌ای که می‌بینند هم مهم است. خود آن هم نیازی که باعث می‌شود تماشاگر بنشیند و تئاتر ببیند، البته در کار درام آنچه که مد نظر است و آنچه که موضوع اصلی اثر است رویارویی یک هنرمند با جامعه، پدر، مادر، به‌لحاظ روانشناسانه اتفاقاتی که پدر باعث و بانی آن کمبودها، آن عقدها، آن شرایط، آن تنهایی، آن فردیت خودِ کافکو باعث شده از اتوریتی و تسلط پدر می‌آید. این اثر برخورد هنرمند با آدم‌های متفاوت و جامعه و خانواده‌اش را بیان می‌کند.

کارگردان تئاتر دام در رابطه با استفاده از بازیگران پانتومیم در این تئاتر گفت: بازیگران، بازیگر پانتومیم نیستند، ولی روی فیزیک بچه‌ها و ژست‌ها کار کردیم و سعی شد که بعضی از اکت واکنش‌ها را به شکل فیزیکال عملی تبدیل کنیم.

وی در مورد دکور تئاتر دام گفت: متأسفانه اینجا ما یک ناهماهنگی داشتیم. نه‌ اینکه ناهماهنگی از طرف بچه‌های سالن باشد. ما طبیعتاً در یک صحنه کوچک‌تر ولی با دکور کار کرده بودیم. اینجا که آمدیم با یک صحنه بسیار بزرگ روبه‌رو شدیم. یک‌ مقداری این طول کشیدن‌ها باعث و بانی‌اش این شد که دکورمان را برای اینکه پنهانش کنیم از صحنه ببریم و دوباره بیاوریم. همین باعث شد که متأسفانه شاید ریتم بین صحنه‌های‌مان افتاده باشد که باعث اذیت مخاطب شده باشد.

محمودی افزود: باکس‌هایمان طوری طراحی شده‌اند که یک مخزن پائین دارند و آب وارد آن می‌شود. فقط یک شتک‌هایی از آب ممکن است روی سطح سن بپاشد ولی توی این باکس‌ها طشت‌هایی تعبیه شده است که آب داخل آنها می‌شد. از آن جهت به‌نظر من مشکل آن چنانی برای آب ندارد. این سطح از آبی که داریم می‌بینیم شاید سطحی است که برای تمیز کردن صحنه‌مان استفاده می‌کنیم، ولی طراحی نوری داشتیم درون باکس‌ها که بعضی از لحظه‌ها را شاید جذاب‌تر و رنگی‌تر می‌کرد و متأسفانه بچه‌ها مشغول درست کردن آن هستند، جواب نداد و این هم دیگر از مشکلاتی است که پیش می‌آید.

   انتهای پیام/4046/ 4122/